ASKON OTİAD'ı Ziyaret Etti

ŞİRKETLERE REHBERLİK
TAKDİR VE UYARININ
ŞEKLİ, ŞARTI, DENGESİ
Yöneticilerin sinirli olması ve sinirli bir yönetici ile çalışmak sanırım çok zor bir
durumdur. Bir yöneticinin bağıran, çağıran, hatta bazen kantarın topuzunu
kaçırarak terbiyesizleşmeye varan tavırları elbette; insan olan için dayanılmaz bir
durumdur. Böylesine hatalı davranışlar, profesyonel olmayan bir iş ortamı yaratır.
Ahmet Levent ÖNER Uzman Eğitmen & Kıdemli Danışman ahmet.oner@stratejikegitim.com www.stratejikegitim.com
Neden olur bu tatsız ve çirkin
durum? Böyle bir davranış,
bağışlanabilir mi?
Hiçbir yöneticinin ve patronun, personeline
bağırmak gibi bir hakkı yoktur.
Ben ne kendi işimde ne de daha sonra
beraber çalıştığım kişilerin yanında
bu tür bir davranış görmedim. Ancak;
yönetici danışmanlığı yaptığım otuz
yıla yakın süre içerisinde, bu tür davranışlara
bizzat şahit olduğum gibi,
görüştüğüm veya eğitim verdiğim kişi
ve gruplarda yöneticilerinin bağırıp,
çağırmaları ilgili sayamayacağım
kadar fazla şikâyet ve serzeniş ile
karşılaştım.
Bir işverenin ve yöneticinin ne kadar
risk yaşarlarsa yaşasınlar, ne kadar
sıkıntı ve zorluk çekerlerse çeksinler,
böyle hatalı davranışlar sergilemeleri
gerçekten affedilecek bir şey değildir.
Çünkü yöneticilik de işveren olmak
da risk almayı, bu riskleri efendice
taşımayı gerektirir.
42 ASKON BÜLTEN OCAK/ŞUBAT/MART ‘12
Zaten bir yönetici, aşağıda daha
etraflı olarak değineceğim gibi, iyi bir
lider olamamışsa bağırıp çağırır. Böyle
yaparak da çirkin, yakışıksız, haksız ve
çaresiz bir kişiliği ortaya koyar!
Unutmayınız ki; bağırmak, yapacak
şeyi kalmamış ve ne yapacağını
bilmeyen kişilerin tavır ve davranışıdır.
Bağırmak; alternatif üretemeyen,
çaresiz kalmış veya kendisine de çok
bağırılıp çağırıldığı için, bu hatayı alışkanlık
edinmiş bir insanın ruh halini
ortaya koyar.
İnsanın akıllısı, çocuğuna dahi bağırmaz.
Sadece ona örnek olur doğruyu
gösterir; nasihat ederken, söylediklerinin
sahibi olur. Kendisi de uygular.
Sakin bir tavır ile taviz vermeden
ve hiç gürültü yapmaksızın istediği
doğru sonuca ulaşır.
Biz iş yaşamına dönelim. İş hayatında,
astlarımıza ve çevremize geribildirimde
bulunmak nasıl olmalı? Sorusunu
cevaplamaya çalışalım:
Yönetici bağırıyorsa, bir şeyler iyi
gitmemiştir. Bir yerlerde hata oluşmuştur.
Amaç ve hedeflere ulaşmayı
engelleyen bu durum da yönetici
ve işvereni üzmüştür. Zaten bunların
dışındaki bağırış çağırışlar için
doğrudan doğruya ruh hekimi devreye
girmelidir. Her neyse bağırmayı, fırça
atmayı gerektiren hatalı durum veya
iş konusuna gelince, adama şu soruyu
sormazlar mı? “Neden oluştu bu
hata? Altında yatan sebep ve durumlar
nelerdir?” Bunların belli başlılarını
kuşkuya yer bırakmayacak şekilde
özetleyebilirim:
En uygun insanı istihdam ettiniz mi?
Bir göreve getirilecek kişinin, o
görevin gereklerini yapabilecek bilgi,
beceri ve donanımda olması gerekir.
Uygun insan, ne yazık ki; en az ücretle
çalışacak insan değildir. İşin gereğine
göre seçilse bile bazı bilimsel testler
de uygulanarak seçimin doğruluk payı
yükseltilmelidir. Uygun insan illa aynı
sektörde çalışmış kişi değildir. Hatta
bazen hiç değildir. Doğru elemanı
seçebilmek için, en azından, görev
tanımı açık, net ve doğru yapılmış
olmalıdır. Bu görev tanımına göre de
doğru hazırlanmış Adam-İş Nitelik
Belgeleri bulunmalıdır.
En uygun elemanı bulsanız da;
sağlam ve yeterli bir oryantasyon
sürecine tabi tuttunuz mu?
Doğru elemanlar bile, en az 45 gün
hatta atanacağı göreve göre mümkünse
60 ile 90 gün yoğun ve sistemli
bir oryantasyon programından geçirildikten
sonra iş başı yapmalıdır.
Oryantasyon, bir elemanı yetiştirip,
elinden iyi iş çıkacak duruma getirmenin
en sağlam yolu olduğu halde en
az dikkat edilen bazen de hiç uygulanmayan
yöntemdir. Fakat bunun da
yetmediğini unutmayalım.