REOLOGIA W TECHNOLOGII BETONU - Katedra Inżynierii ...

Wykazano brak samozagęszczalności mieszanek w całym rozpatrywanym
w bloku I przedziale dodawania włókien prostych 13x0,16. Całkowity – rozpatrywany
w badaniach bloku I – przedział zachowania samozagęszczalności mieszanek
modyfikowanych włóknami stalowymi stwierdzono dla dwóch typów włókien falistych
30x0,7 – 50x1,0 oraz dla włókien prostych 6x0,16. Dla dwóch rodzajów włókien nie
przeprowadzono badań. Całkowity – rozpatrywany w badaniach bloku II – przedział
zachowania samozagęszczalności mieszanek modyfikowanych włóknami stalowymi ze
względu na zmienny stopień zbrojenia włóknistego stwierdzono dla włókien prostych
25x0,40 oraz dla włókien haczykowatych 50x0,45, 60x0,65 oraz 30x0,50 Dla jednego
rodzaju włókien nie przeprowadzono badań w bloku II.
Obserwuje się pewien brak – choć niewielki – konsekwencji w otrzymanych
wynikach badań. Włókna proste 13x0,16 w bloku I badań nie wykazywały właściwości
samozagęszczalności w całym rozpatrywanym obszarze badawczym, natomiast w bloku II
te właściwości wykazano do wartości FF = 0.4 czyli dla 42 kg/m 3 . Włókna faliste 50x1,0
w I bloku badań wykazywały właściwości samozagęszczalności w całym rozpatrywanym
obszarze badawczym, czyli maksymalnie dla 157 kg/m 3 , natomiast w bloku II dla wartości
FF = 0.8 czyli dla 125,6 kg/m 3 właściwości samozagęszczalności nie zostały już wykazane.
Ostatnim nieprawidłowym przypadkiem były włókna haczykowate 30x0,5, które w I bloku
badań wykazywały właściwości samozagęszczalności do Vf = 1,0% czyli maksymalnie dla
78,5 kg/m 3 , natomiast w bloku II wykazywały właściwości samozagęszczalności dla całego
rozpatrywanego obszaru badań czyli nawet dla 104,7 kg/m 3 . Nie wykazano jednoznacznego
wpływu długości włókien na zmiany parametrów reologicznych rozpatrywanych mieszanek
z ich dodatkiem.
Na podstawie rys. 8 można przedstawić wpływ rodzaju włókien stalowych na
wartość granicy płynięcia g mieszanek samozagęszczalnych i wytrzymałość na ściskanie fc,
dla udziału objętościowego 2%, oraz dla czynnika włóknistego 0,8. Dodatek do mieszanki
samozagęszczalnej włókien stalowych wykazuje wzrost wartości granicy płynięcia g dla
wszystkich rozpatrywanych rodzajów włókien, ale wytrzymałość na ściskanie zwiększyła
się jedynie w przypadku dodania dwóch rodzajów włókien 50x0,45 oraz 30x0,7. Włókna
25x0,40 dla Vf = 2,0% charakteryzowały się największym przyrostem granicy płynięcia g
przy niezmiennej wartości fc. Potwierdza to konieczność przeprowadzenia szerszych
i bardziej miarodajnych badań w zakresie wpływu dodatku włókien stalowych na
Granica płynięcia [Nmm]
2000
1800
1600
1400
1200
1000
800
600
400
200
0
0 10 20 30 40 50 60 70
Wyt. na ściskanie f c [MPa] dla V f=2,0%
25 x 0,40
13 x 0,16
6 x 0,16
30 x 0,7
50 x 1,0
50 x 0,45
64 x 0,8
Bez włókien
Granica płynięcia [Nmm]
2000
1800
1600
1400
1200
1000
800
600
400
200
0
0 10 20 30 40 50 60 70
Wyt. na ściskanie f c [MPa] dla F f = 0,8
50 x 0,45
35 x 0,8
60 x 0,8
60 x 0,65
30 x 0,50
Bez włókien
a) b)
Rys. 8. Wpływ rodzaju włókien stalowych na wartość granicy płynięcia g i wytrzymałość
na ściskanie fc, a) dla udziału objętościowego 2%, b) dla czynnika włóknistego 0,8
116