REOLOGIA W TECHNOLOGII BETONU - Katedra Inżynierii ...

Rys 12. Współzależność pomiędzy
wskaźnikiem rozstawu porów
powietrznych a g i h (oszacowanych po 10
min. od momentu wymieszania wody
i cementu) dla 10 mieszanek SCC [6].
Rys 13. Współzależność pomiędzy
powierzchnią właściwą porów
powietrznych a g i h (oszacowanych po 10
min. od momentu wymieszania wody
i cementu) dla 10 mieszanek SCC [6].
Na rysunku 12 i 13 przedstawiono wpływ wartości granicy płynięcia g i lepkości
plastycznej na wielkość powierzchni właściwej α i wartość wskaźnika rozstawu porów⎯L.
W celu uzyskania wartości ⎯L < 0,25 mieszanka powinna charakteryzować się
następującymi wartościami parametrów reologicznych: g < 2 Nm i h < 10 Nms.
Efekt oddziaływania parametrów reologicznych mieszanki na system porów
powietrznych może być odniesiony do poziomu wewnętrznego ciśnienia w porach
powietrznych znajdujących się w mieszance betonowej. Na ciśnienie to wpływa lepkość
mieszanki [6]. Wraz ze wzrostem lepkości plastycznej i granicy płynięcia, można
przypuszczać, że następuje wzrost poziomu wewnętrznego ciśnienia w porach
powietrznych. Proces rozpuszczania się powietrza może być kontynuowany aż do chwili,
gdy pory znikną całkowicie. Uwolnione powietrze przedostaje się do większych porów, w
których ciśnienie jest mniejsze. Jednakże, większe pory są mniej stabilne i mogą one łatwo
przedostawać się do atmosfery, powodując redukcję zawartości powietrza w mieszance
i w konsekwencji wzrost wartości ⎯L w betonie. Zatem, większa urabialność mieszanki
z relatywnie większą lepkością i granicy płynięcia może powodować wzrost wartości⎯L.
W celu oceny stopnia stabilności napowietrzenia ustanowiono wskaźnik ∆⎯L.
Wartość ∆⎯L jest określana jako różnica wartości⎯L, określanej dla próbek wykonanych po
10 i 50 lub 90 min licząc od momentu połączenia wody z cementem:
∆⎯L =⎯L10 min - ∆⎯L50 lub 95 min[6].
Według Saucier’a, Pigeon’a i Plante’a [11] system porów powietrznych może być
uważany za stabilny, jeżeli całkowita wartość ∆⎯Lnie przekracza 0,05 mm.
Analiza danych, zamieszczonych na rys. 14 i 15 wskazuje, iż mniejsza zmienność
tej wartości może mieć miejsce, gdy g < 2 Nm i h < 10 Nms. Uzyskany wynik badań jest
zgodny ze stwierdzeniem sformułowanym uprzednio, które mówi o tym, iż wartości g i h
powinny być utrzymane w tych granicach w celu zapewnienia odpowiedniego systemu
porów powietrznych. Zakres wartości g i h, dla których wartość ⎯L była uważana za
stabilna, przedstawiano odpowiednio na rysunkach 9 i 10. Jednak wartość g i h nie powinny
być jednak zbyt mała, aby nie wystąpiła segregacja mieszanki [6].
129