REOLOGIA W TECHNOLOGII BETONU - Katedra Inżynierii ...

niniejszym referacie, opierając się na dostępnych w literaturze wynikach badań porównano
naturę wpływu różnych czynników składu zapraw i mieszanek betonowych na ich
właściwości reologiczne. Przedstawiono również wyniki badań własnych których celem
było potwierdzenie i liczbowe uchwycenie wpływu zmian właściwości reologicznych
zaprawy na właściwości reologiczne mieszanki betonowej której stos okruchowy został w
różnym stopniu wypełniony tą zaprawą.
86
2. Wpływ czynników składu zapraw i mieszanek betonowych na ich właściwości
reologiczne według danych literaturowych
Znacząca liczba dostępnych w literaturze wyników badań pozwala na porównanie
natury wpływu różnych czynników składu zapraw i mieszanek betonowych na ich
właściwości reologiczne. Wyniki takich badań, pokazujące kierunki wpływu różnych
czynników składu na parametry reologiczne zapraw i mieszanek betonowych zestawiono w
tabl. 1. Na tej podstawie można stwierdzić, że kierunek wpływu podstawowych czynników
składu na parametry reologiczne zapraw i mieszanek betonowych jest bardzo zbliżony, co
wskazuje na możliwość przewidywania kierunków zmian parametrów reologicznych
mieszanki betonowej w oparciu o zależności uzyskane dla zapraw. Konieczne jest jednak
doświadczalna weryfikacja tych zależności, jednoznacznie potwierdzająca możliwość
prognozowania parametrów reologicznych mieszanki betonowej na podstawie badania
właściwości reologicznych zaprawy.
3. Metodyka badania
3.1. Pomiar parametrów reologicznych zaprawy i mieszanki betonowej
Parametry reologiczne zapraw i mieszanek betonowych można wyznaczyć poprzez
pomiar momentów oporu ścinania M stawianych przez ich próbkę przy ustalonych, co
najmniej dwóch znacząco różnych, prędkościach ścinania N. Parametry reologiczne
wyznacza się metodą regresji liniowej z równania:
M = g + h N (2)
gdzie: g (Nm) i h (Nm s) są stałymi reologicznymi odpowiadającymi odpowiednio granicy
płynięcia τo i lepkości plastycznej ηpl mieszanki. Po wyznaczeniu stałych pomiarowych
reometru można, jeśli to konieczne, przedstawić wartości g i h w jednostkach fizycznych.
Podstawy teoretyczne pomiarów reologicznych i sposób wyznaczenia stałych pomiarowych
reometru omówiono w opracowaniach monograficznych [33, 34].
3.2. Program badań
Zaprawy zaprojektowano o stosunku piasku do cementu P/C = 1,5 i przygotowano
z piasku P o wskaźniku uziarnienia Uk = 3,43. Do mieszanek zastosowano żwir otoczkowy
2 ÷ 8 mm K o wskaźniku uziarnienia Uk = 6,40. Przyjęto 4 stopnie wypełnienia kruszywa
zaprawą φz/q, które odpowiadają stosunkom wagowym zaprawy do mieszanki betonowej Z
= (C+W+P) / (C+W+P+K): 0,66, 0,61, 0,56 i 0,51 (tabl. 2). W zaprawach zmieniano
stosunek w/c (0,30, 0,35, 0,40), rodzaj cementu (CEM I 32,5 R, CEM II 32,5 B-S, CEM II
32,5 B-V, CEM II 32,5 B - M (V, LL), CEM III 32,5 A; cementy wyprodukowane z tego
samego klinkieru), rodzaj i ilość superplastyfikatora (etery karboksylowe PE: SP1, SP2,
SP3, SP4 dodawane w ilości 1 ÷ 2%). Określono również wpływ zastąpienia 10% cementu
pyłem krzemionkowym CSF oraz wpływ domieszki napowietrzającej AE.