REOLOGIA W TECHNOLOGII BETONU - Katedra Inżynierii ...
REOLOGIA W TECHNOLOGII BETONU - Katedra Inżynierii ...
REOLOGIA W TECHNOLOGII BETONU - Katedra Inżynierii ...
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
oparty na fizyce, jest podejściem uniwersalnym, umożliwiającym analizę i ocenę<br />
urabialności w każdej metodzie i warunkach wykonywania betonu.<br />
4. Właściwości reologiczne mieszanki betonowej<br />
Z licznych badań [np. 7,8,9] wynika, rozpatrując właściwości mieszanki w aspekcie<br />
urabialności, że zachowuje się ona pod obciążeniem jak lepkoplastyczne ciało Binghama,<br />
którego model reologiczny przedstawia rys.1. Właściwości reologiczne mieszanki,<br />
traktowanej jako ciało Binghama, opisuje wystarczająco dokładnie równanie reologiczne (1)<br />
•<br />
= τ + η ⋅ γ , Pa (1)<br />
gdzie:<br />
τ 0 pl<br />
τ – naprężenie styczne w mieszance od obciążenia, Pa<br />
τo – granica płynięcia mieszanki, Pa<br />
ηpl – lepkość plastyczna mieszanki, Pa·s<br />
• dγ<br />
γ = - prędkość odkształcenia postaciowego mieszanki (rys.2)<br />
dt<br />
τ<br />
Dla τ > τoi<br />
warunku początkowego: γ ( o)<br />
= , gdzie G – moduł odkształcalności<br />
G<br />
postaciowej, odkształcenie całkowite pod obciążeniem τ po czasie t jest:<br />
τ τ τ<br />
γ = +<br />
η<br />
− o<br />
t , (2)<br />
G<br />
Rys.1. Model Binghama<br />
pl<br />
zaś odkształcenie ostateczne po odciążeniu w chwili t1:<br />
τ τo<br />
γ ost = t<br />
η<br />
−<br />
1 . (3)<br />
pl<br />
Pod wpływem obciążeń, działających na mieszankę w<br />
procesach wykonywania betonu, doznaje ona generalnie<br />
nieodwracalnych odkształceń postaciowych. Charakter i<br />
wielkość tych odkształceń zależą od wielkości naprężeń<br />
stycznych wywołanych obciążeniem mieszanki. Opór<br />
stawiany obciążeniu τ przez skoncentrowany,<br />
trójfazowy układ grubodyspersyjny, jakim jest<br />
mieszanka<br />
betonowa, jest sumarycznym efektem<br />
oporów spójności τc<br />
tarcia wewnętrznego τφ oraz oporu<br />
lepkiego ηpl, czyli:<br />
τ = τc + τφ + ηpl (4)<br />
Relacja wzajemna tych trzech rodzajów oporu zależy od<br />
składu mieszanki. Dla mieszanek z dużą ilością zaczynu (ciekłych) dominuje opór lepki.<br />
Natomiast dla mieszanek ubogich w zaczyn (wilgotnych i gęstoplastycznych) przeważa<br />
opór tarciowy. Suma pierwszych dwóch składowych oporu ścinania to granica płynięcia<br />
mieszanki, którą można zapisać następująco:<br />
τo = τc + τφ = c + σ tgφ (5)<br />
80