Autoreferat (opis dorobku i osiÄgniÄÄ w dziaÅalnoÅci naukowej)

More documents

Recommendations

Info

[R11] Krzysztof Rębilas, Marek Kasprowicz, “Reexamination of the theory of lightinduced atomic desorption”, Physical Review A 79, 042903 (2009) [8 pages]. Udział 90%. [R12] Krzysztof Rębilas, “Light-induced atomic desorption dynamics: Theory for a completely illuminated cell”, Physical Review A 80, 014901 (2009) [4 pages]. [R13] Krzysztof Rębilas, “Comment on “Light-induced atomic desorption and diffusion of Rb from porous alumina” ”, Physical Review A 82, 056901 (2010) [3 pages] oraz Phys. Rev. A 85, 019905(E) (2012). [R14] Krzysztof Rębilas, „Origin of the thermodynamic time arrow demonstrated in a realistic statistical system”, American Journal of Physics (przyjęte do druku). Wszystkie prace w dziedzinie fizyki teoretycznej [R1,R4,R7,R11,R12,R13,R14] są pracami samodzielnymi (z zastrzeżeniem co do pozycji [R11]) i dotyczą: teoretycznego wyjaśnienia wyników doświadczalnych otrzymywanych dla indukowanej światłem desorpcji atomowej LIAD (”light-induced atomic desorption”) [R11-R13], paradoksu Einsteina, Rosena i Podolskiego (EPR) i nierówności Bella [R7], problemu strzałki czasu [R1,R14] oraz pewnego paradoksu rozkładu Poissona [R4]. Praca [R11] jest w zasadzie moim samodzielnym dziełem, bowiem wkład współautora polegał jedynie na dostarczeniu niektórych wyników pomiarowych. Ich teoretyczne wyjaśnienie, dyskusja jak i ukazanie naukowego kontekstu otrzymanych wyników teoretycznych, czyli meritum tej pracy, jest moim samodzielnym osiągnięciem. W pracy z dziedziny biologii [R10] stworzyłem model teoretyczny tłumaczący jak zawartość auksyny w pożywce w kulturach in vitro wpływa na DNA otrzymywanych komórek kalusa. Do weryfikacji modelu posłużyły dane eksperymentalne uzyskane przez współautora. Z kolei mój wkład w pozostałe prace należące do dziedziny chemii i technologii żywności dotyczy wyznaczania lepkości i lepkości granicznej cieczy przy użyciu oryginalnego przyrządu zwanego wiskozymetrem rotacyjnym Zimma-Crothersa zmodyfikowanego w Katedrze Chemii i Fizyki UR oraz wyznaczania skręcalności właściwej oraz pomiarów mutarotacji pewnych substancji organicznych. Oprócz <strong>dorobku</strong> w formie powyższych publikacji byłem autorem lub współautorem następujących posterów lub krótkich wystąpień konferencyjnych: [P1] Józef Mazurkiewicz, Krzysztof Rębilas and Piotr Tomasik, „Dextran - lowmolecular saccharide sweetener interactions in aqueous solutions”, XII Międzynarodowa Konferencja Skrobiowa Kraków - Moskwa 15-18.06.2004 Kraków. Udział 33%. [P2] Elżbieta Polaczek, Krzysztof Rębilas i inni, XII Międzynarodowa Konferencja Skrobiowa Kraków - Moskwa 15-18.06.2004 Kraków. Udział 10%. [P3] K. Rębilas, M. J. Kasprowicz, H.-G. Rubahn, „A 3-D diffusion theory for lightinduced atomic desoption”, Cold Atoms and Molecules on Surfaces (CAMS/Jobs) 11-12.X.2006, Sondenborg, Dania. Udział 90%. [P4] Krzysztof Rębilas, “Alternative method of deriving one-time-direction evolution of 20
a classical system from microscopic analysis”, 2-nd Warsaw School of Statistical Physics, 15-22 June 2007, Kazimierz Dolny, Polska. [P5] Krzysztof Rębilas ”A new method to derive one-time-direction evolution of a classical system from microscopic analysis of particles collisions and origin of fluctuations”, Fluctuations and Scaling in Materials & Stochasticity and Non- Linearity in Material Response, StatPhys 23 Satellite Meeting ESF activity, 4-7 July 2007, Todi, Włochy Poniżej przedstawiam bardziej szczegółowy <strong>opis</strong> osiągnięć uzyskanych w pracach [R1-R14]. 21 2. Indukowana światłem desorpcja atomowa 2.1. Teoria LIAD dla częściowo oświetlonej powierzchni Indukowana światłem desorpcja atomowa (LIAD) to efekt polegający na emisji olbrzymiej ilości atomów alkalicznych zawartych w warstwie z siloksanu (lub innych substancji takich jak szkło porowate, parafina, szafir, stal nierdzewna) podczas jej oświetlania światłem nawet o niewielkim natężeniu [11–21]. Zjawisko to zostało wykorzystane do ładowania pułapek magnetycznych [22] oraz otrzymywania kondensatu Bosego-Einsteina w chipach mikroelektronicznych [23]. O czasu publikacji Atutova [24] dynamika efektu LIAD wydawała się dobrze zrozumiała. Jednakże dokonana przeze mnie bliższa inspekcja różnych aspektów teorii Atutova oraz uwzględnienie rezultatów innych badań [25] doprowadziła do wskazania poważnych błędów i trudności tej teorii jak również jej niekompatybilności z wynikami przedstawionymi w [25]. Główną ideą teorii Atutova jest to, iż LIAD jest wywołany wzmożoną dyfuzją atomów warstwie absorbującej. Tymczasem współczynnik dyfuzji D 0 w PDMS, na podstawie [25] jest na tyle duży, że charakterystyczny czas dyfuzji w typowych warstwach absorbujących używanych w eksperymentach jest zaledwie rzędu 10 −3 s. Kłóci się to z doświadczalnym faktem, iż zjawisko LIAD jest zjawiskiem długotrwałym przebiegającym w czasie nawet kilkuset sekund. Ponadto, w teorii Atutova posłużono się niewłaściwym rozwiązaniem równania dyfuzji na strumień desorbowanych atomów, a także wprowadzono niezrozumiałe założenie o zależności współczynnika dyfuzji od natężenia światła oświetlającego. Co więcej, krzywe teoretyczne odtwarzały wyniki eksperymentalne w niesatysfakcjonujący sposób. Teoria Atutova również przewidywała nieograniczony wzrost ilości desorbowanych atomów (parametr δ max ) wraz ze wzrostem natężenia światła I L (δ max ∼ √ I L ) zamiast efektu saturacji przy odpowiednio dużych natężeniach światła. Wszystkie te trudności teorii Atutova zostały wskazane przeze mnie w pracy [R11], gdzie zaproponowałem nową znacząco zmodyfikowaną teorię dynamiki LIAD dodatkowo jeszcze odnoszącą się do sytuacji częściowego oświetlenia powierzchni ciała absorbującego. Istotnym aspektem mojej pracy [R11] jest uwzględnienie dyfuzji bocznej (która może trwać bardzo długo w porównaniu do dyfuzji w poprzecznej użytej jako element
Page 1 and 2: Autoreferat Krzysztof Rębilas Kate
Page 3 and 4: eksperymentalnych. Wiadomym jest,
Page 5 and 6: pokazuje możliwość uzasadnienia
Page 7 and 8: ównież nieznane dotychczas Lorent
Page 9 and 10: 9 3. Teoria elektromagnetyzmu 3.1.
Page 11 and 12: 11 3.2. Wyprowadzenie ogólnych pó
Page 13 and 14: Power level [dB] Prądy te emitują
Page 15 and 16: mającego żadnej bezpośredniej in
Page 17 and 18: 17 i w przybliżonej formie ma post
Page 19: 19 B. Pozostały dorobek naukowy 1.
Page 23 and 24: 23 którego rozwiązaniem jest: n(t
Page 25 and 26: przedstawionym w pracy Atutova [24]
Page 27 and 28: 27 L L Rysunek 9. Krzywa teoretyczn
Page 29 and 30: 29 514 nm Rysunek 13. Zmiana warto
Page 31 and 32: jednym wektorem: |Ψ⟩ 12 = 1 √
Page 33 and 34: 33 4. Paradoks Poissona Proces Pois
Page 35 and 36: entropii L}, (3) {stan niskiej entr
Page 37 and 38: lecz nie vice versa. Co ważne, ró
Page 39 and 40: 39 300.10 ∆nN⩵10 5 Temperature
Page 41 and 42: Znalezione wyrażenie (89) na szybk
Page 43 and 44: 43 Rysunek 19. Ilość dzielących
Page 45 and 46: adjustacji musi być wykonane oddzi
Page 47 and 48: 47 C. Podsumowanie Katedra Chemii i
Page 49 and 50: [16] S. Gozzini, A. Lucchesini, L.

Autoreferat (opis dorobku i osiÄ gniÄÄ w dziaÅalnoÅci naukowej)

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?

Autoreferat (opis dorobku i osiÄgniÄÄ w dziaÅalnoÅci naukowej)