Autoreferat (opis dorobku i osiÄ gniÄÄ w dziaÅalnoÅci naukowej)
Autoreferat (opis dorobku i osiÄ gniÄÄ w dziaÅalnoÅci naukowej)
Autoreferat (opis dorobku i osiÄ gniÄÄ w dziaÅalnoÅci naukowej)
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Krakowie za Wybitne Osiągnięcia w Dziedzinie Naukowej (2010).<br />
(v) Nagroda Indywidualna Rektora Uniwersytetu Rolniczego im. Hugona Kołłątaja w<br />
Krakowie za Wybitne Osiągnięcia w Dziedzinie Naukowej (2011).<br />
Charakter moich prac sprawia, że nie będą one raczej licznie cytowane w literaturze.<br />
Wiele moich prac to rodzaj krytyki <strong>naukowej</strong> służącej rozpoznaniu słabości i błędów<br />
w istniejących teoriach. Prace tego rodzaju pełnią ważną funkcję w rozwoju danej<br />
dziedziny <strong>naukowej</strong>. Ich rolą jest bowiem spowodowanie zarzucenia pewnych błędnych<br />
koncepcji, ale po spełnieniu swej roli zwykle odchodzą w zapomnienie wraz z błędną<br />
teorią. Tak może być na przykład z pracą [R7], która zdemaskowała ukryte założenia<br />
teorii Unnikrishnana i przerwała jej dalszy rozwój. Podobny status ma praca [H6],<br />
która obaliła koncepcję podłużnych fal elektromagnetycznych jakoby ugruntowaną<br />
eksperymentalnie w pracy [1]. Gdy chodzi o krytyczne prace [R10,R11], są one raczej<br />
wstydliwe dla środowiska naukowego, które badając efekt LIAD przez lata bezkrytycznie<br />
odwoływało się do niepozbawionej błędów teorii Atutova. W rezultacie, od pojawienia<br />
się moich artykułów [R10,R11], zaprzestano bezpośrednio nawiązywać do owej teorii,<br />
ale też niechętnie cytuje się moje prace. Gdy chodzi o inne moje artykuły, to służą<br />
one pokazaniu fundamentalnych aspektów danej dziedziny wiedzy. Do takich należy<br />
na przykład ważna praca [H2] o możliwości wyprowadzenia równań Maxwella z prawa<br />
Gaussa czy też prace [H3,H4] o podobnej tematyce, albo praca [H7] zawierająca<br />
koncepcyjnie atrakcyjne ujecie dynamiki relatywistycznej lub też artykuły [H8,H9]<br />
<strong>opis</strong>ujące w oryginalny sposób dynamikę spinu. Tego typu prace mogą zostać zacytowane<br />
jedynie w nielicznych przypadkach prac sięgających do podstaw elektromagnetyzmu i<br />
teorii względności.<br />
48<br />
Literatura<br />
[1] C. Monstein, J. P. Wesley, Europhys. Lett. 59, 514 (2002).<br />
[2] D. H. Frisch, L. Wilets, Am. J. Phys. 24, 574-579 (1956).<br />
[3] R. H. Lehmberg, Am. J. Phys. 29, 584-592 (1961).<br />
[4] E. Krefetz, Am. J. Phys. 38, 513-516 (1970).<br />
[5] D. H. Kobe, Am. J. Phys. 54, 631-636 (1986).<br />
[6] V. Bargmann, L. Michel, V. L. Telegdi, Phys. Rev. Lett. 2, 435-436 (1959).<br />
[7] J. D. Jackson, Classical Electrodynamics (Wiley, New York, 1962), Sec. 11.8 and 11.11.<br />
[8] W. K. Panofsky, M. Phillips, Classical Electricity and Magnetism (Addison-Wesley, Massachusetts,<br />
1962), Sec. 23-5.<br />
[9] J. Schwinger, Am. J. Phys. 42, 510-513 (1974).<br />
[10] J. P. Costella et al., Am. J. Phys. 69 (8), 837-847 (2001).<br />
[11] M. Meucci, E. Mariotti, P. Bicchi, C. Marinelli, and L. Moi, Europhys. Lett. 25, 639 (1994).<br />
[12] E. Mariotti, M. Meucci, P. Bicchi, C. Marinelli, and L. Moi, Opt. Commun. 134, 121 (1997).<br />
[13] C. Marinelli, A. Burchianti1, A. Bogi, F. Della Valle, G. Bevilacqua, E. Mariotti, S. Veronesi, and<br />
L. Moi, Eur. Phys. J. D 37, 319 (2006).<br />
[14] A. Burchianti, C. Marinelli, A. Bogi, E. Mariotti, S. Veronesi, F. Della Valle, G. Bevilacqua, and<br />
L. Moi, J. Phys.: Conf. Ser. 19, 78 (2005).<br />
[15] E. B. Alexandrov, M. V. Balabas, D. Budker, D. English, D. F. Kimball, C. H. Li, and V. V.<br />
Yashchuk, Phys. Rev. A 66, 042903 (2002).