Autoreferat (opis dorobku i osiÄ gnięć w działalności naukowej)

zależności między ilością dzielących się w kulturze komórek a stężeniem zastosowanych w
pożywce hormonów. Rys. 19 pokazuje dopasowanie krzywych teoretycznych uzyskanych
na bazie modelu [R10] do danych doświadczalnych z pracy [53].
Znamienne jest, iż istnieje pewne optymalne stężenie hormonu, przy którym ilość
dzielących się komórek osiąga maksimum. Model [R10] wskazuje, iż odpowiada to
sytuacji, gdy stosunek tranzytywności T II /T I osiąga minimum (Rys. 20), co oznacza
zatrzymanie wielu komórek przed drugim punktem kontrolnym z powodu ekstremalnej
dysproporcji między tranzytywnościami w pierwszym i drugim punkcie kontrolnym.
44
transitivity (arb. units)
transitivity
350
300
250
200
150
100
50
minimal T / T II I
0
0 2 4 6 8 10 12
II
-1
auxin concentration [mg/l] (mg l )
T
T
I
Rysunek 20. Tranzytywności T I i T II w zależności od stężenia auksyny to krzywe
Michaelisa. Dla określonego stężenia auksyny stosunek T II /T I ma wartość minimalną,
co odpowiada maksimum na wykresie 19 (a).
Hodowla in vitro, na której oparto pracę [R10] była wyjątkowa w tym sensie, że
udało się ją prowadzić niezwykle długo (aż 18 miesięcy). Powtórzenie takiej hodowli
nie jest łatwe, co znacząco utrudnia dalszą weryfikację zaproponowanego modelu
odwołującego się do wartości [x I ] i [x II ] uśrednionych w czasie.
8. Badania reologiczne i polarymetryczne w dziedzinie technologii żywności
i chemii fizycznej
W pracy [R2] przeprowadziłem badania wiskozymetryczne oraz polarymetryczne
mieszanin różnych cukrów (glukozy, fruktozy, sacharozy, maltozy) z aspartamem
celem ustalenia zmian własności reologicznych roztworów cukrów po dodaniu do
nich substancji słodzącej. Badania te służą ustaleniu wpływu aspartamu na teksturę
żywności oraz umożliwiają ocenę ewentualnych oddziaływań międzycząsteczkowych
w mieszaninach. Przeprowadzenie pomiarów lepkości z dużą dokładnością możliwe
były dzięki użyciu wiskozymetru rotacyjnego Zimma-Crothersa. Jest to przyrząd
wymagający nie lada precyzji od osoby, która go obsługuje. Rotor wiskozymetru to
mini probówka, którą należy tak obciążyć, by po zanurzeniu w roztworze pływała ona
pionowo, a jej górna krawędź znajdowała się poniżej powierzchni wody. Jest to możliwe
dzięki zjawisku napięcia powierzchniowego. Wymaga to jednak wielu prób w doborze
obciążenia rotora (często zakończonych jego zatopieniem) a dokonanie odpowiedniej