yzna 2007 - Politechnika Łódzka

S T U D E N C I
ŻYCIE UCZELNI 4/2007 42
dokończenie ze str. 41
nak nie interesowa³o mnie tak jak marynarka.
Po namowie rodziców zosta³am
w liceum w rodzinnym mieœcie w Skierniewicach.
Rodzice s¹dzili wtedy, ¿e
Marynarka Wojenna to mój kolejny szalony
pomys³, który i tak nied³ugo wypadnie
mi z g³owy – opowiada z uœmiechem
pani podchor¹¿y.
Jej prawdziwa przygoda z morzem
rozpoczê³a siê w Liceum Ogólnokszta³c¹cym
im. B. Prusa w Skierniewicach. -
Pocz¹tkowo trenowa³am lekkoatletkê,
jednak kontuzje nie pozwoli³y mi na dalsze
starty w zawodach. Nauczyciel PO
szuka³ w tym czasie kandydatów do
udzia³u w konkursie marynistycznym -
„Polska le¿y nad Ba³tykiem”. Dobrze p³ywa³am,
mia³am ogóln¹ wiedzê marynistyczn¹,
on nauczy³ mnie strzelaæ z wiatrówki
i wi¹zaæ wêz³y. W Skierniewicach
w swojej kategorii zajmowa³am pierwsze
miejsca dwa lata z rzêdu. Pog³êbianie
wiedzy o Marynarce Wojennej, Ba³tyku,
historii Polski, zainteresowanie
¿eglarstwem, chêæ s³u¿by utwierdzi³y
mnie w przekonaniu, ¿e wybór Akademii
Marynarki Wojennej jako dalszej
œcie¿ki nauki jest trafiony w 100%.
Po maturze zdanej niemal na same
pi¹tki pojecha³a na egzaminy do Gdyni.
Zda³a je bardzo dobrze. Egzamin sprawnoœciowy
na najwy¿szym poziomie, matematyka
- 60%, angielski -80%. - Zdawa³o
wówczas bardzo du¿o osób (12
osób na miejsce) i z braku miejsc nie
zosta³am przyjêta. Pojawi³o siê wtedy
zw¹tpienie i rozgoryczenie, tym bardziej,
¿e do egzaminów przygotowywa³am siê
ca³y rok, myœl¹c tylko o tym, ¿e zostanê
podchor¹¿ym AMW - wspomina swoje
pierwsze niepowodzenie ¿yciowe.
- Nied³ugo potem okaza³o siê, ¿e zosta-
³am przyjêta na Politechnikê £ódzk¹ na
wydzia³ Biotechnologii i Nauk o ¯ywnoœci
na kierunek ochrona œrodowiska. Pamiêtam,
¿e wcale nie czu³am siê wtedy szczêœliwa
i zak³ada³am, ¿e ju¿ za rok bêdê próbowa³a
zdawaæ do AMW jeszcze raz. Jednak
nabór na kolejny rok nie odby³ siê.
Wówczas nie zmartwi³o mnie to, bo studia
na P£ dawa³y mi du¿o satysfakcji. Mog³am
trenowaæ w sekcji p³ywackiej i lekkiej atletyki.
Brakowa³o mi jedynie mo¿liwoœci zrealizowania
mojego najwiêkszego marzenia.
Postanowi³a wówczas, ¿e dopiero po
obronie pracy in¿ynierskiej spróbuje zdawaæ
do AMW jeszcze raz.
Tym razem do egzaminów, ze wzglêdu
na sesjê na P£, przygotowywa³am siê
dwa tygodnie, przypomnia³am sobie zakres
wiedzy z matematyki obowi¹zuj¹cy
w liceum, przejrza³am angielski i trenowa³am
bieganie – opowiada pani in-
¿ynier ochrony œrodowiska.
Po egzaminach okaza³o siê, ¿e zda³a
je najlepiej, uzyskuj¹c najwy¿sz¹ sumê
punktów. Dziêki temu na szkoleniu podstawowym
broñ wrêcza³ jej sam komendant-rektor
AMW kontradmira³ Czes³aw
Dyrcz.
Szkolenie by³o ciê¿kie pod wzglêdem
fizycznym i psychicznym, ale uda³o mi
siê znieœæ trudy wszystkich æwiczeñ wiedz¹c,
¿e realizujê swoje najwiêksze marzenia
- wspomina. Przesz³a je z wyró¿-
nieniem i na zakoñczenie, wspólnie
z trójk¹ innych podchor¹¿ych, z³o¿y³a
przysiêgê na sztandar AMW.
Zaraz po przysiêdze udaliœmy siê na
rejs kandydacki na ORP Wodnik, na którym
czeka³y nas g³ównie prace porz¹dkowe
i nauka wios³owania w szalupach,
a przede wszystkim poznawanie regulaminu
s³u¿by okrêtowej i wszystkich
zasad panuj¹cych na okrêcie. Wraz
z kilkoma podchor¹¿ymi zosta³am wyró¿niona
za postawê w czasie rejsu
i dobrze zdane egzaminy. „Kandydatka”
trwa³a dwa tygodnie, po których wróciliœmy
do Akademii i rozpoczêliœmy
naukê i treningi w wybranych sekcjach
sportowych - tak podchor¹¿y Cieœlak
mówi o tajnikach szkolenia przysz³ych
oficerów marynarki.
Justyna opowiedzia³a mi jak wygl¹da
¿ycie dziewczyny w typowo mêskiej
szkole. Okaza³o siê, ¿e ma w Akademii
wiele kole¿anek. Na pierwszym
kursie jest w tej chwili 13 dziewczyn
i 32 ch³opców.
¯ycie podchor¹¿ego jest bardzo ciekawe,
ale i wyczerpuj¹ce, zaczyna siê
o 5.30, a koñczy bardzo czêsto po pó-
³nocy. Wszyscy traktujemy siebie na równi,
bez podzia³ów na p³eæ, tak samo jesteœmy
ob³o¿one s³u¿bami jak ch³opcy
i dostajemy takie same zadania, no,
mo¿e poza noszeniem ciê¿kich rzeczy -
przyznaje po namyœle.
Broń wręcza
Pewne ulgi dla kobiet wynikaj¹ jedynie
z mniejszych mo¿liwoœci fizycz-
kontradmirał
komendant AMW
Czesław Dyrcz
nych - Jesteœmy trochê inaczej zbudowane
i mamy mniej si³y by podo³aæ takiemu
wysi³kowi fizycznemu jak mê¿-
czyŸni, dlatego mamy osobne normy
dotycz¹ce æwiczeñ fizycznych przystosowane
dla kobiet, na przyk³ad zamiast
podci¹gania na dr¹¿ku - pompki, zamiast
biegu na 3 km - bieg na 2 km,
zamiast wymyków i innych skomplikowanych
æwiczeñ gimnastycznych robimy
przewroty, skoki i stanie na rêkach
– wylicza drobne ró¿nice w zajêciach
wysi³kowych i zaraz dodaje - S¹ jednak
wœród nas uparte dziewczyny, które bez
trudu wykonuj¹ æwiczenia fizyczne
przeznaczone dla mê¿czyzn i które biegaj¹
na zaprawie na równi z nimi, a niektóre
nawet lepiej.
Jednak w æwiczeniach z broni¹ i granatami
panie nie maj¹ ju¿ ¿adnej taryfy
ulgowej, musz¹ tyle samo razy strzeliæ
w figurê bojow¹ i na tak¹ sam¹ odleg³oœæ
rzuciæ granatem, aby zaliczyæ szkolenie
ogólnowojskowe.
W³adze Politechniki £ódzkiej wysoko
ceni¹ dziewczyny studiuj¹ce w uczelniach
technicznych, gdzie studia wymagaj¹
du¿o pracy i wysi³ku, a szczególnie
te studentki, które potrafi¹ pokonywaæ
trudnoœci i d¹¿yæ wytrwale do obranego
celu. Aby pani in¿ynier Justyna mog³a
realizowaæ swoje wymarzone studia
w Akademii Marynarki Wojennej i jednoczeœnie
kontynuowaæ studia w P£, dziekan
doc. Andrzej Jakubowski z Wydzia-
³u Biotechnologii i Nauk o ¯ywnoœci,
w porozumieniu z wyk³adowcami, wyrazi³
zgodê na jej indywidualny tok studiów.
¯yczymy pani Justynie dalszej wytrwa-
³oœci i wielu sukcesów.
n Rozmawia³a Ma³gorzata Trocha