yzna 2007 - Politechnika Łódzka

W Y D A R Z E N I A
ŻYCIE UCZELNI 4/2007 6
Uniwersytet Trzeciego Wieku Politechniki Łódzkiej zainaugurował 9 października 2007 r. drugi rok akademicki.
Na uroczystość przybyli rektorzy, dziekani, zaproszeni goście oraz liczne grono słuchaczy, które
powiększyło się do 450 osób. Uroczystego otwarcia dokonał rektor prof. Jan Krysiński. Wykład Genom
ludzki – nadzieje i obawy wygłosiła prof. PŁ Elżbieta Sochacka. Zabrał również głos prof. dr Eur – Ing.
Andrzej Koziarski – dyrektor UTW PŁ. Wyjątkowy charakter tej uroczystości podkreślił chór PŁ, który odśpiewał
hymn państwowy i tradycyjne Gaudeamus Igitur.
Uniwersytet, który łączy pokolenia
Na naszym Uniwersytecie ka¿dego tygodnia we wtorek
odbywaj¹ siê w audytorium So³tana wyk³ady z zakresu techniki,
ochrony zdrowia, kultury i sztuki, psychologii, socjologii,
finansów i prawa. Dodatkowo mo¿na pog³êbiaæ wiedzê z informatyki
i jêzyków obcych – do wyboru s¹: angielski, niemiecki
i francuski. Organizujemy dla naszych s³uchaczy spotkania
z kultur¹, czyli udzia³ w koncertach poprzedzonych prelekcjami
na temat twórców i wykonawców. Du¿¹ popularnoœci¹
ciesz¹ siê zajêcia gimnastyczne. W czasie ostatniego roku
akademickiego, zgodnie z ¿yczeniami i sugestiami s³uchaczy,
zosta³y uruchomione zajêcia z plastyki i fotografii prowadzone
przez specjalistów z Instytutu Architektury i Urbanistyki.
W tym roku UTW P£ poszerzy swoj¹ dzia³alnoœæ o lektorat
z jêzyka w³oskiego, pojawi siê turystyka. Planowane s¹ równie¿
dodatkowe czwartkowe wyk³ady z dziedzin ciesz¹cych
siê najwiêkszym zainteresowaniem, jak kultura i sztuka oraz
psychologia i socjologia, które nie podwy¿sz¹ wnoszonych
przez s³uchaczy op³at.
Nasz uniwersytet nie stawia s³uchaczom ¿adnych formalnych
wymagañ. Nie ma tu znaczenia p³eæ, wiek, wykszta³cenie,
status zawodowy, czy stan zatrudnienia. Wystarczy wolny
czas i chêæ poznawania œwiata i innych ludzi.
Jednak celem dzia³ania UTW nie jest wbrew pozorom wy-
³¹cznie nauka i uczestniczenie w zajêciach. Obserwowany rozwój
tego typu placówek œwiadczy przede wszystkim o du¿ej
potrzebie integracji spo³ecznej osób starszych. Przejœcie na
emeryturê, czy utrata bliskiej osoby s¹ powodem, dla którego
warto przyjœæ na Uniwersytet, pokonuj¹c w ten sposób samotnoœæ
czy przygnêbienie. To dobre miejsce do zagospodarowania
wolnego czasu. Jak mówi jeden z s³uchaczy, pan Jerzy:
przychodzimy tu, aby siê poznaæ, mi³o spêdziæ czas, a jak
siê przy okazji czegoœ nauczymy to bardzo dobrze.
Œrednia wieku s³uchaczy UTW P£ to 61 lat, ale Uniwersytet
Trzeciego Wieku jest tak naprawdê Uniwersytetem Ka¿dego
Wieku i bez w¹tpienia ³¹czy pokolenia. Najlepszym przyk³adem
jest historia pani Marii, naszej najstarszej s³uchaczki,
uczêszczaj¹cej poza wyk³adami ogólnymi na zajêcia z jêzyka
francuskiego.
Pani Maria to osoba niezwyk³a, nasza „Pere³ka”; drobna,
cicha, skromna, lecz swoim s³owem niczym literack¹ opowieœci¹
powoduje, ¿e „œwiat milknie”. Poniewa¿ poziom zaawansowania
jêzyka francuskiego w grupie z innymi s³uchaczami
okaza³ siê dla Pani Marii za niski, prowadz¹ca zajêcia
lektorka zaproponowa³a jej nieœmia³o uczestnictwo w zajêciach
z grup¹ studentów. Pani Maria, po wywa¿onych s³owach:
przemyœlê, zastanowiê siê..., z obawami czy uda siê
po³¹czyæ tempo nauki w tak zró¿nicowanej wiekowo grupie,
pojawi³a siê na zajêciach. Trudno tu nie wspomnieæ o zdziwieniu
studentów, byæ mo¿e komentarzach, zw³aszcza, ¿e
akurat tematem zajêæ by³ list motywacyjny. Jednak wszystko
to umilk³o, kiedy pani Maria zapytana o pracê za granic¹
zaczê³a piêknym literackim jêzykiem francuskim opowiadaæ
o swoich doœwiadczeniach. Znów „œwiat zamilk³”, a studenci
od tamtej pory korzystaj¹ z wiedzy pani Marii, pilniej pracuj¹
na zajêciach, a sama pani Maria pod koniec roku stwierdzi³a
– muszê siê przy³o¿yæ do nauki, bo ci studenci naprawdê
szybko siê ucz¹. W bie¿¹cym roku akademickim studenci
z grupy pytali o pani¹ Mariê i zaoferowali pomoc w podwo-
¿eniu jej na zajêcia z jêzyka, które rozpoczynaj¹ siê zaraz po
wyk³adzie w audytorium So³tana.
Nasza „Pere³ka” jest niew¹tpliwie wzorem dla m³odszego
pokolenia, z którym dzieli „szkoln¹ ³awê”, lecz równie¿ wyk³adowcy
bez w¹tpienia mog¹ czerpaæ z m¹droœci pani Marii,
która zadedykowa³a im s³owa poni¿ej:
Dobrze by³oby, ¿eby wyk³adowca gwarantowa³ wysoki poziom,
to znaczy, ¿e zna dog³êbnie tê ga³¹Ÿ wiedzy, któr¹ chce
przekazaæ. Powinien mówiæ piêknym, literackim jêzykiem
z odpowiedni¹ modulacj¹, prawid³owym akcentem, dostatecznie
g³oœno i w niezbyt szybkim tempie. Wyk³ad nie powinien
byæ popisem tego wszystkiego, co na ten temat wyk³adowca
wie. S³uchaczami Uniwersytetu Trzeciego Wieku s¹
ludzie w ró¿nym wieku, o ró¿nym wykszta³ceniu i nie jest to
dla wyk³adowcy ³atwe audytorium. Z³y prelegent mówi co
wie, dobry wie co mówi. Niedu¿y przerywnik czy dykteryjka,
dostosowane do tematu, o¿ywiaj¹ wyk³ad. S³uchacze to
lubi¹. Przy stosowaniu pomocy naukowych np. przeŸroczy
pomy³k¹ jest bylejakoœæ. Przy obecnym poziomie techniki
doskona³e przeŸrocza wzbogacaj¹ wyk³ad i ciesz¹ s³uchaczy.
Z uznaniem i uwag¹ obserwuje siê, jeœli wyk³adaj¹cy
prezentuje szacunek do wyg³aszanego tematu i robi to perfekcyjnie.
Najlepiej robi¹ to ludzie rozkochani w ulubionej
dziedzinie wiedzy, pasjonaci.
Mamy nadziejê na dalszy dynamiczny rozwój UTW P£- rozwój
zgodny z ¿yczeniami i zainteresowaniami s³uchaczy.
n
Agnieszka Trzupek