Η βιοµηχανική του άκρου ποδός. Μελέτη της φάσης στήριξης ενός ...
Η βιοµηχανική του άκρου ποδός. Μελέτη της φάσης στήριξης ενός ...
Η βιοµηχανική του άκρου ποδός. Μελέτη της φάσης στήριξης ενός ...
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Ο δελτοειδής σύνδεσµος εµφανίζεται ως το κλειδί στο να εµποδιστεί η<br />
πλάγια µετατόπισή <strong>του</strong> αστραγάλου. Οι Burns et al. (1993) βρήκαν µόνο<br />
ελάχιστη µετατόπιση αστραγάλου, σε µια µελέτη εικονικά φορτιζόµενης<br />
ποδοκνηµικής, µε διατοµή των συνδέσµων µέχρι ο δελτοειδής σύνδεσµος να<br />
διαχωριστεί. Ο Μichelson και οι συνάδελφοι <strong>του</strong>(1990) σε µια µελέτη<br />
δηµιούργησαν 4 χιλιοστά πλάγιας µετατόπισης <strong>της</strong> περόνης και τοποθέτησαν<br />
στην ποδοκνηµική φορτίο 45 κιλών. <strong>Η</strong> πλάγια µετατόπιση <strong>του</strong> αστραγάλου<br />
διπλασιάστηκε από 1 σε 2 χιλιοστά δηµιουργώντας διαχωρισµό <strong>του</strong><br />
δελτοειδούς συνδέσµου. Οι Perreira et al. (1996) προσοµοίωσαν ένα κάταγµα<br />
περόνης λόγω πλάγιας µετατόπισης 4 χιλιοστών και τοποθέτησαν την<br />
ποδοκνηµική σε φορτίο 500Ν, σε ποικίλες στατικές θέσεις ραχιαίας και<br />
πελµατιαίας κάµψης <strong>της</strong> ποδοκνηµικής. <strong>Η</strong> διατοµή <strong>του</strong> δελτοειδούς<br />
συνδέσµου σε αυτή τη µελέτη δεν επέφερε σηµαντική πλάγια µετατόπιση <strong>του</strong><br />
αστραγάλου ή αλλαγή στην περιοχή επαφής <strong>της</strong> άρθρωσης ή πίεση.<br />
Συµπέραναν ότι, υπό στατική φόρτιση, ο αστράγαλος κινείται µέσα στον<br />
ενδροαρθρικό χώρο και δεν µετατοπίζεται πλάγια µε το κάτω άκρο <strong>της</strong><br />
περόνης. Οι περισσότερες µελέτες συµφωνούν ότι ο δελτοειδείς σύνδεσµος<br />
και το έσω σφυρό είναι οι πιο σηµαντικοί στο να αντιστέκονται στην έξω<br />
στροφή και την πλάγια µετατόπιση <strong>του</strong> αστραγάλου.<br />
Ο υπτιασµός <strong>της</strong> ποδοκνηµικής διάρθρωσης και <strong>της</strong> υπαστραγαλικής<br />
διάρθρωσης είναι συχνά δύσκολο να διαχωριστούν κλινικά. Ο<br />
αστραγαλοπερονικός σύνδεσµος παρέχει σταθερότητα στον υπτιασµό και<br />
στις στροφικές πιέσεις, στην υπαστραγαλική και στην ποδοκνηµική<br />
διάρθρωση. Οι Stephen & Sammarco (1992) δηµιούργησαν µια πίεση<br />
υπτιασµού σε ποδοκνηµικές στο εργαστήριο και διαδοχικά διαχώρισαν <strong>του</strong>ς<br />
πρόσθιους αστραγαλοπερονικούς και πτερνοπερονικούς συνδέσµους.<br />
Βρήκαν ότι µέχρι και το 50% <strong>του</strong> υπτιασµού που παρατηρήθηκε κλινικά<br />
προερχόταν από την υπαστραγαλική διάρθρωση. Οι δοµές που συµβάλλουν<br />
στη σταθερότητα <strong>της</strong> υπαστραγαλικής διάρθρωσης είναι ο πτερνοπερονικός<br />
σύνδεσµος, ο εγκάρσιος σύνδεσµος, ο µεσόστεος σύνδεσµος, ο πλάγιος<br />
αστραγαλοπτερνικός σύνδεσµος, ο σύνδεσµος Rouvierre και ο καθεκτικός<br />
σύνδεσµος (Harper, 1991) (Εικ.58).<br />
Κινηµατική <strong>της</strong> Ποδοκνηµικής ∆ιάρθρωσης<br />
Οι δυνάµεις αντίδρασης στην ποδοκνηµική διάρθρωση κατά τη βάδιση<br />
είναι ίσες ή µεγαλύτερες από αυτές στις αρθρώσεις <strong>του</strong> ισχίου και <strong>του</strong><br />
γονά<strong>του</strong>, αντίστοιχα. Οι ακόλουθες στατικές και δυναµικές αναλύσεις<br />
υπολόγισαν το µέγεθος των δυνάµεων αντίδρασης στην ποδοκνηµική<br />
διάρθρωση κατά τη στάση, τη βάδιση και το τρέξιµο.<br />
73
Change language