Η βιοµηχανική του άκρου ποδός. Μελέτη της φάσης στήριξης ενός ...
Η βιοµηχανική του άκρου ποδός. Μελέτη της φάσης στήριξης ενός ...
Η βιοµηχανική του άκρου ποδός. Μελέτη της φάσης στήριξης ενός ...
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Ο κλινικός νευρολόγος βλέπει τη σπαστικότητα σαν ένα τοπικό µυϊκό<br />
φαινόµενο και την εξετάζει αξιολογώντας το βαθµό αντίστασης <strong>ενός</strong> µυός στην<br />
παθητική διάταση. Τα χαρακτηριστικά <strong>της</strong> σπαστικότητας είναι το υπερβολικό<br />
µυοτατικό αντανακλαστικό, το φαινόµενο <strong>του</strong> σουγιά και οι αντιδράσεις<br />
επιµήκυνσης και βράχυνσης. Αυτή η αντίληψη έχει υποστηριχθεί από την<br />
ανακάλυψη <strong>της</strong> διπλής εννεύρωσης <strong>του</strong> µυός, π.χ. το σύστηµα άλφα και<br />
γάµµα. <strong>Η</strong> σπαστικότητα οφείλεται στην απελευθέρωση <strong>του</strong> συστήµατος γάµµα<br />
από τον ανώτερο αντανακλαστικό έλεγχο, και πολύ σπάνια <strong>του</strong> συστήµατος<br />
άλφα (Bobath B., 1970).<br />
Κατά την παρατήρηση <strong>του</strong> ασθενή µε σπαστικότητα, µεγάλη εντύπωση<br />
κάνει το γεγονός ότι η σπαστικότητα παρουσιάζεται µε σαφή πρότυπα<br />
παθολογικού συγχρονισµού κινήσεων και δεν περιορίζεται σε µερικούς<br />
µεµονωµένους µύες. <strong>Η</strong> στάση και οι κινήσεις <strong>του</strong> ασθενή είναι στερεότυπες<br />
και τυπικές, και είναι περισσότερο ή λιγότερο καθηλωµένος σε µερικά<br />
παθολογικά πρότυπα σπαστικότητας, τα οποία δεν µπορεί να αλλάξει ή<br />
µπορει αλλά µόνο µε υπερβολική προσπάθεια. Συνεπώς, οι κινήσεις, οι<br />
οποίες χρειάζονται συνεχή αλλαγή <strong>του</strong> στασικού ελέγχου και προσαρµογής,<br />
εµποδίζονται. Ο διαχωρισµός <strong>της</strong> στάσης <strong>του</strong> σώµατος από την κίνηση είναι<br />
ανέφικτος, γιατί η στάση, στην πραγµατικότητα, είναι σε συνεχή ρευστότητα<br />
και πρέπει να θεωρείται ως κίνηση προσωρινά σταµατηµένη (Bobath K.,<br />
1980).<br />
Αµοιβαία εννεύρωση<br />
<strong>Η</strong> αµοιβαία εννεύρωση παίζει σηµαντικό ρόλο στη φυσιολογική κινητική<br />
δραστηριότητα. Ένας κατάλληλος ερεθισµός µπορεί να προκαλέσει διέγερση<br />
των µυϊκών οµάδων των καµπτήρων <strong>ενός</strong> εκτεταµένου σκέλους, µε<br />
ταυτόχρονη αναστολή των ανταγωνιστικών µυϊκών οµάδων. <strong>Η</strong> αναστολή είναι<br />
ένα ενεργητικό και κεντρικό φαινόµενο, το οποίο εφαρµόζεται από το κεντρικό<br />
νευρικό σύστηµα και ονοµάζεται «αµοιβαία αναστολή». Στον φυσιολογικό<br />
οργανισµό, η νωτιαία αναστολή τροποποιείται από υψηλότερες επιδράσεις<br />
<strong>του</strong> ΚΝΣ και επιτρέπει την αµοιβαία εννεύρωση, µια καταλληλότερη αντίδραση<br />
στην πληθώρα των ερεθισµών που εισέρχονται στο ΚΝΣ στις φυσιολογικές<br />
καθηµερινές δραστηριότητες. Οι αγωνιστές, ανταγωνιστές και συνεργοί µύες<br />
αντιδρούν ο ένας εναντίον <strong>του</strong> άλλου µε έναν λεπτό ταξινοµηµένο τρόπο,<br />
δίνοντας την απαραίτητη αλληλεπίδραση των µυϊκών οµάδων για<br />
σταθερότητα µε κινητικότητα και κατάλληλες µηχανικές καταστάσεις για µυϊκή<br />
δύναµη. Σε φυσιολογικές καταστάσεις, όλοι οι απαιτούµενοι βαθµοί αµοιβαίας<br />
αλληλοεπίδρασης σε διάφορα τµήµατα <strong>του</strong> σώµατος και των άκρων,<br />
90
Change language