Η βιοµηχανική του άκρου ποδός. Μελέτη της φάσης στήριξης ενός ...

διάρκεια της νύκτας και ο ασθενής ξυπνά παράλυτος. Βέβαια το είδος του
νευρολογικού ελλείµµατος καθορίζεται από τη θέση της αρτηριακής
απόφραξης και τη διαθέσιµη αναστοµωτική κυκλοφορία ( Raymond D.
Adams, 2001).
Εµβολικό έµφρακτο
Η εγκεφαλική εµβολή είναι η µόνη συχνότερη αιτία αγγειακού εγκεφαλικού
επεισοδίου. Αν προσθέσει κανείς τα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια
αδιευκρίνιστης αιτιολογίας σε εκείνα που αποδεδειγµένα οφείλονται σε
εµβολή, το 40% ή περισσότερο όλων των αγγειακών εγκεφαλικών
αποδεικνύεται ότι είναι εµβόλιµα, συγκρινόµενα µε το 32% θροµβωτικής
αιτιολογίας ( Raymond D. Adams, 2001 ).
Τα περισσότερα εγκεφαλικά έµβολα προέρχονται από την καρδιά (
κολπική µαρµαρυγή, έµφραγµα του µυοκαρδίου, µε τυχωµατικό θρόµβο,
υποκινησία τµήµατος του καρδιακού τοιχώµατος, ενδοκαρδίτιδα ). Άλλα
προέρχονται από την αορτή ή τις µεγάλες κρανιακές αρτηρίες. Αντίθετα µε το
θρόµβο, ο οποίος προσκολλάται στο αγγειακό τοίχωµα, το εµβαλλόµενο
σωµατίδιο είναι εύθραυστο και µετακινείται. Το έµβολο είναι δυνατόν να
διαλυθεί προτού συµβεί ιστική νέκρωση ή, αν έχει ήδη δηµιουργηθεί
έµφρακτο, να µετατραπεί σε αιµορραγικό κατά την αποκατάσταση της
κυκλοφορίας ( Raymond D. Adams, 2001 ).
Απ’ όλα τα ισχαιµικά εγκεφαλικά επεισόδια, τα εµβόλιµου τύπου
εισβάλλουν ταχύτερα, για την ακρίβεια, µέσα σε µερικά δευτερόλεπτα. Αν και
ο εγκέφαλος είναι η συχνότερη θέση εγκαταστάσεως εµβόλων καρδιακής
προέλευσης, προσβάλλονται παράλληλα και άλλα όργανα ( σπλήνα, νεφρός,
γαστρεντερική οδός, άκρα ). Συχνότερα, προσβάλλονται οι κλάδοι της µέσης
εγκεφαλικής αρτηρίας. Το 1/3 των εµβόλιµων εµφράκτων καθίστανται
αιµορραγικά, φαινόµενο που διαπιστώνεται σε επαναλαµβανόµενες αξονικές (
CT ) ή µαγνητικές ( MRI ) τοµογραφίες. Το ανησυχητικό βέβαια είναι ότι πάντα
υπάρχει ο κίνδυνος υποτροπής της εµβολή (Raymond D. Adams, 2001 ).
Eνδοκρανιακή αιµορραγία
Ονοµάζεται επίσης υπερτασική αιµορραγία επειδή οι περισσότερες
παρατηρούνται σε ασθενείς µε αυξηµένη αρτηριακή πίεση, αλλά η συχνότητα
εµφάνισης της πρωτοπαθούς εγκεφαλικής αιµορραγίας δεν συσχετίζεται
πάντα µε την παρουσία ή το βαθµό της υπέρτασης. Η διέγερση και η έντονη
προσπάθεια, ή τα αδρενεργικά φάρµακα µπορεί να δράσουν ως εκλυτικοί
παράγοντες ( Raymond D. Adams et al, 2001 ).
Η πρωτοπαθής ενδοεγκεφαλική αιµορραγία είναι η πιο σοβαρή από όλες
τις αγγειακές εγκεφαλικές νόσους και µπορεί να χαρακτηρισθεί ως αποπληξία.
Ο ασθενής µπορεί αιφνίδια να καταρρεύσει ή να εµφανίσει ισχυρή κεφαλαλγία
και ταχέως να βυθισθεί σε κώµα. Αν η αιµορραγία είναι µαζική, επέρχεται ο
θάνατος µέσα σε λίγες ώρες ή µέρες. Στην αυτοψία ανευρίσκεται, συνήθως,
85