WRZESIEŃ 2009 ( 1128 kB) - Dolnośląska Okręgowa Izba ...

More documents

Recommendations

Info

Pielęgniarstwo • centralnego dojścia dożylnego (typu Porth lub Broviac) • zwalczania bólu wynikającego z badań diagnostycznych lub postępu choroby • spełniania marzeń dzieci. Profesor zwróciła naszą uwagę na opiekę psychoonkologiczną, wyznając zasadę Platona: ,,Szaleństwem byłaby chęć leczenia tylko ciała bez leczenia ducha”. Opieką psychologiczną należy objąć dziecko oraz rodziców i rodzeństwo. Należy również pamiętać o wyleczonych w dzieciństwie, poprzez zapewnienie im kontrolnych badań lekarskich, pomocy w uzyskaniu wykształcenia i w rozwiązywaniu problemów psychicznych. Profesor Sońta-Jakimczyk swój ciekawy wykład zakończyła ważnym stwierdzeniem potwierdzającym, zasadność utworzenia zespołów interdyscyplinarnych, które mogłyby sprostać tym wszystkim zadaniom. Myślę, że DCO we Wrocławiu chcąc utrzymać się w czołówce ośrodków wzorcowych w Polsce musi już dziś pomyśleć o powołaniu do życia takiego interdyscyplinarnego zespołu, nie licząc się z kosztami, nie bacząc na kryzys, bowiem satysfakcja pacjenta i wybór leczenia w naszym ośrodku przyniesie korzyści obu stronom. Kolejny wykład poświęcony był sztuce diagnozowania powiększonych węzłów chłonnych u dzieci wygłoszony przez prof. Jerzego Kowalczyka. Profesor omówił przyczyny powiększenia węzłów chłonnych oraz przedstawił objawy budzące niepokój onkologiczny, którymi są: • stale powiększający się węzeł chłonny • bolesność i twardość węzła • poty nocne • powiększony węzeł nadobojczykowy • świąd skóry. Zaznaczył, iż powiększone węzły chłonne towarzyszce infekcji leczone są antybiotykami przez 10-14 dni, a zmniejszanie się jego wielkości następuje dopiero po 7 dniach stosowania antybiotyku, co jest istotną wiadomością dla rodziców, którzy często domagają się zmiany leczenia po 3 dniach stosowania terapii. Sesję poświęconą onkologii dziecięcej zakończyła dr hab. med. Marzena Samardakiewicz, która omówiła problemy psychologiczne w opiece paliatywnej u dzieci. W swoim wykładzie podkreśliła ogromne znaczenie przekazywania małemu pacjentowi informacji o chorobie. Dziecko ma prawo wiedzieć, z jakiego powodu jest leczone, bowiem obraz choroby wytworzony przez dziecko ma wpływ na jego przystosowanie się do istniejącej sytuacji. Sesja II całkowicie poświęcona została znaczeniu wolontariatu w hospicjum. Ks. dr Piotr Krakowiak i mgr Anna Janowicz przedstawili stan wolontariatu hospicyjnego w Polsce i program Lubię pomagać. W Polsce wolontariat stał u podstaw początków ruchu hospicyjnego. Pomimo wysiłków czynionych przez wiele lat ciągle jest jeszcze wiele do zrobienia, szczególnie na etapie edukacji społecznej na temat końca życia. Akcja, Lubię pomagać zagościła w polskich szkołach. Większość ośrodków paliatywno-hospicyjnych aktywnie współpracuje ze szkołami, nauczycielami i uczniami w różnym wieku. Doświadczenia wielu ośrodków pokazują, że możliwe i bardzo owocne bywa zaangażowanie do wolontariatu nie tylko uczniów, z którymi nie ma żadnych kłopotów, ale również trudnej młodzieży i osób z grupy zagrożonej wykluczeniem społecznym. Nowym rodzajem wolontariatu nie zawsze dobrze postrzeganym jest wolontariat osób opuszczających placówki penitencjarne, mający być narzędziem uczenia akceptacji i tolerancji. W Polsce jest 15 ośrodków paliatywno-hospicyjnych współpracujących z zakładami karnymi lub aresztami śledczymi. Szansą w działaniu wolontariatu w przyszłości jest zaangażowanie dzieci i młodzieży niepełnosprawnej. Program rozwoju wolontariatu hospicyjnego chce również do pracy zachęcić grupę wiekową 50+, bowiem z badań ankietowych wynika, że do wolontariatu zgłaszają się przeważnie młodzież i seniorzy. Wolontariat hospicyjny w każdej formie, a zwłaszcza pomoc chorym i ich rodzinom może być doświadczeniem trwale zapisującym się w ludzkiej wrażliwości. Muszę w tym miejscu wspomnieć o grupie wolontariuszy z fundacji, Dobrze, że jesteś” pracujących na oddziale chemioterapii DCO. Są to osoby w różnym wieku, które pomagają naszym pacjentom, wypożyczają książki, rozmawiają, wypełniają czas, który tak bardzo im się dłuży. Z okazji świąt wykonują drobne upominki. Tak bardzo wrośli w nasze środowisko, że pacjenci nie wyobrażają sobie dnia bez obecności „żółtej koszulki”. Kolejny interesujący wykład wygłosił dr hab., med. Zbigniew Bohdan, który przedstawił drogę początkujących wolontariuszy, którzy przechodzą najpierw rozmowę kwalifikacyjną, potem odbywają kurs teoretyczny, spotykają się z innymi bardziej doświadczonymi wolontariuszami. Mają ćwiczenia pod nadzorem fachowym przy łóżku chorego. W końcu ukształtowani przez czas, przemyślenia, nowe doświadczenia otrzymują dyplom i wybierają formę działania bliską swoim wyborom i umiejętnościom. Hospicjum to zawsze praca zespołowa, komplementarna. Każdy członek zespołu jest równoważny. Tu każde spotkanie jest ważne i cenne, nawet te spędzone w bliskości i milczeniu. Bez stałej i głębokiej pracy nad sobą nie ma dobrego wolontariatu hospicyjnego. Wolontariusze otwierają okno na świat ludziom, których często życie ogranicza się do prostych czynności pielęgnacyjnych i leczniczych. Chorzy nie oczekują od wolontariuszy porady, potrzebne jest im zrozumienie i współczucie, świadomość, że inni podzielą ich ból. Profesor Bohdan na koniec zachęcał do wypróbowania się, sprawdzenia w wolontariacie. Dając tak niewiele jak odrobinę własnego czasu i przełamując lęk uczynienia pierwszego kroku można otrzymać udział doświadczenia w czyjejś drodze do wieczności…” Kolejna III sesja zatytułowana, Hipoterapia zawierała wykład mgr Marty Hamarowicz o terapii z udziałem zwierząt w opiece paliatywnej. Fundacja Razem Łatwiej – zwierzęta przełamują bariery działa w Warszawie od 2006 r. Przygotowuje wolontariuszy i zwierzęta do pracy z chorymi. Zwierzęta są selektywnie dobierane. Przechodzą cykl szkoleń, egzaminy, aby w końcu podjąć prace w fundacji. Najczęściej są to małe psy, koty i świnki morskie. Pies terapeuta musi być łagodny, cierpliwy, akceptować ciężki dotyk pacjenta, tolerować ostre zapachy. Przed każdą wizytą sprawdzany jego stan zdrowia, kondycja psychiczna i fizyczna. Przed spotkaniem jest kąpany, wyczesany. Przewodnik ma przy sobie książeczkę psa, wodę, miskę, ręcznik i smakołyki. Zajęcia z udziałem psów prowadzone są w celu poprawy, jakości życia chorych leczonych w hospicjum św. Krzysztofa w Warszawie. Mają one charakter spontanicznej zabawy, rozmowy z psem, rozpraszają nudę. Bardzo zainteresowała mnie inicjatywa wprowadzania zwierząt do terapii, potwierdzająca znaną od wieków teorię, iż pies jest najlepszym przyjacielem człowieka, w tym przypadku dodatkowo pełni rolę ambasadora życia. Kolejna IV sesja zawierała wykłady o leczeniu bólu nowotworowego przygotowanego przez dr n., med. Małgorzatę Malec- 10 W CIENIU CZEPKA
Pielęgniarstwo -Milewską i dr n.med. Andrzeja Stachowiaka o nowościach w postępowaniu w bólach przebijających, które z bólami neuropatycznymi są bardzo trudne w leczeniu. Przez 20 lat w leczeniu pacjentów z bólem nowotworowym o umiarkowanym i silnym nasileniu zgodnie z drabiną anelgetyczną Światowej Organizacji Zdrowia bardzo szeroko stosuje się opioidy. Należy przy tym pamiętać, że analgetyki opioidowe podane doustnie lub podskórnie początek działania osiągają po 30- -40 min., przy czym max. działanie pojawia się po 1-2 godz. Najczęściej stosowanym lekiem w leczeniu bólów przebijających jest morfina w tab. o szybkim uwalnianiu, której początek działania przeciwbólowego rozpoczyna się po około 30 minutach. Od kilku miesiącu na polskim rynku dostępny jest nowy preparat opioidu o początku działania ok.10 minut. Lek nosi nazwę Effentora i jest fentanylem w postaci podjęzykowych tabletek musujących. Z uwagi na wysoką cenę (ok.35 zł. za tab.) i brak refundacji jego dostępność dla pacjentów jest niestety utrudniona. Dr Andrzej Stachowiak omówił także dobór analgetyku opioidowego w ciężkich uszkodzeniach wątroby. Zwrócił uwagę, że schemat podawania opioidów w chorobach tego narządu będzie polegał na zmniejszeniu pojedynczej dawki i /lub wydłużeniu odstępu pomiędzy kolejnymi dawkami. Nie powinny być stosowane leki jak kodeina i tramadol, a stosowanie transdermalnego fentanylu nie powinno być zalecana z uwagi na nieprzewidywalną absorpcję, związaną ze spadkiem przepływu krwi w skórze. Podsumowanie pięciu lat działalności Zespołu Domowego Leczenia Respiratorem w Domu Sue Ryder w Bydgoszczy dokonał lek. med. Mariusz Wachulski. Zespół ten powstał w 2002 roku w ramach opieki paliatywnej Domu Sue Ryder w odpowiedzi na zgłaszane potrzeby ze strony pacjentów i ich rodzin. Średni czas oczekiwania pacjentów na włączenie do programu wentylacji domowej wynosił w latach 2003-2008 około cztery miesiące. Około siedmiu pacjentów umierało rocznie w oczekiwaniu na włączenie do opieki. Aktualnie drugim ważnym problemem w obejmowaniu zgłaszających się pacjentów opieką jest szybkość pozyskania i szkolenia kadry medycznej na określonym terenie działania zespołu. Braki kadrowe mogą stać się hamulcem rozwoju opieki długoterminowej. Zdaniem pana Mariusza Wachulskiego, (które w pełni popieram), aby doprowadzić do zmniejszenia zbędnej śmiertelności należy wydłużyć listę specjalności lekarskich i pielęgniarskich mogących sprawować opiekę nad pacjentami wentylowanymi mechanicznie w warunkach domowych oraz przyspieszyć podejmowanie decyzji w OW NFZ. Kolejne dwa wykłady w tej sesji omawiały leczenie żywieniowe w opiece paliatywnej przedstawione przez dr n. med. Przemysława Matrasa i żywienie dojelitowe w warunkach domowych przygotowane przez lek. med. Wojciecha Jaroszewskiego. Podstawowym celem terapii żywieniowej u pacjentów onkologicznych jest zapobieganie pogłębianiu się niedożywienia, a często niestety spowolnienie tylko tego nieuchronnego procesu. Na uwadze należy mieć jakość życia pacjentów. Bardzo ważnym elementem jest świadoma zgoda chorego na leczenie oraz jego udział i zaangażowanie. Żywienie dojelitowe w opiece paliatywnej niesie za sobą pewne dylematy etyczne. Dotyczą one stosowania leczenia żywieniowego u pacjentów z nieuleczalnym nowotworem w stadium zaawansowanym. Polskie Towarzystwa Żywienia Pozajelitowego przyznają każdemu pacjentowi prawo do leczenia żywieniowego i nawadniania w okresie terminalnym. Zaprzestanie leczenia żywieniowego jest wskazane dopiero, gdy staje się ono zbyt męczące dla pacjenta lub na jego wyraźne życzenie. Sesję zakończyła pani mgr Bogumiła Zgorzelak, która omówiła problem zakażeń szpitalnych, wdrażanych procedur mających na celu zminimalizowanie tego problemu w hospicjum im. Ks. Jerzego Popiełuszki w Bydgoszczy. Pani mgr Marzena Słomińska przy dużym zainteresowaniu przedstawiła znaczenie wspomagania leczenia wyciągiem Reishi w chorobie nowotworowej. Swoje właściwości lecznicze zawdzięcza zawartym w nim substancjom (zgromadzonych głównie w zarodnikach). Stosowanie Oxycell (Reishi) z dużym powodzeniem wspomaga radio- i chemioterapię poprawia komfort życia, obniża prawdopodobieństwo wystąpienia przerzutów oraz zmniejsza agresywność raka. Wielu specjalistów zaleca reishi w okresie trwania chemioterapii, gdyż znacznie obniża to skutki uboczne, takie jak zmęczenie, wypadanie włosów, ryzyko infekcji, utrata apetytu czy bolesność. Ponadto udowodniono, że grzybki te poprzez wspomaganie funkcjonowania systemu immunologicznego usprawniają przebieg terapii antynowotworowej. Stosowanie reishi znacznie polepsza, jakość życia osób cierpiących na nowotwory. W Japonii i Austrii oficjalnie został uznany, jako lek przeciwnowotworowy. Może kolej na przeprowadzenie badań klinicznych i zarejestrowanie tego preparatu w Polsce. Rak płuc był tematem V sesji. Dr n.med. Tomasz Mierzwa omówił epidemiologię tego najczęściej występującego u mężczyzn nowotworu oraz trzecim, co do kolejności u kobiet. Badania socjologiczne wykazały, że regularnie i okazyjnie pali tytoń blisko 40% osób. Dym tytoniowy zawiera ok. 4 tys. związków chemicznych, z tego ponad 40 to substancje rakotwórcze (m.in. cyjanowodór, arsen, aceton). Dane te są przerażające! Możemy sami uchronić się przed tym schorzeniem stosując podstawową profilaktykę, jaką jest rzucenie palenia, co podkreślił również d n. med. Jerzy Tujakowski, który omówił postępy w diagnostyce i leczeniu tego powszechnego nowotworu. Sesja VI to omówienie przez dr n. hum. Ryszarda Szaniawskiego bieżących problemów hospicjów w Polsce. Najważniejsze z nich to: wzrastające oczekiwania wobec opieki paliatywnej, rola NFZ, rola władz samorządowych, a także wyzwania marketingowe. Dr Szaniawski zakończył swoje wystąpienie słowami, które wywołały u mnie dreszcz emocji: …ludzie umierają tylko jeden raz, dlatego trzeba zrobić wszystko, jak należy! To stwierdzenie powinno dać wiele do myślenia decydentom, od których zależy nakład środków finansowych na hospicja, w których przebywają chorzy u schyłku życia. Mgr Agnieszka Lewicka-Rabska ukazała zastosowanie marketingu w działalności hospicyjnej. Marketing to sposób dotarcia do odbiorcy. Choć hospicja o klienta-pacjenta walczyć nie muszą, to na równi z innymi usługodawcami świadczeń medycznych zobowiązane są do skutecznej i sprawnej gospodarki finansowej obejmującej m.in. pozyskiwanie środków na utrzymanie poszczególnych jednostek. Ostatnia sesja Konferencji dotyczyła diagnostyki i leczenia chorób nowotworowych. Niestety ze względów czasowych i organizacyjnej nie mogłam w niej uczestniczyć. Konferencja w Toruniu dobiegła końca. Była bardzo bogata w treści. Mam nadzieję, że pomimo kryzysu takie naukowe spotkania będą odbywały się, co roku. Służą one nie tylko pogłębieniu wiedzy, ale również są okazją na zobaczenie i posłuchanie osobistości znanych w naszym środowisku. 9 (215) <strong>2009</strong> 11
Page 1 and 2: W CIENIU CZEPKA N IEZALEŻNY E MIES
Page 3 and 4: Drogie Czytelniczki i Drodzy Czytel
Page 5 and 6: Informacje - Świńska grypa MINIST
Page 7 and 8: Konsultanci -opinie wykonywania zle
Page 9 and 10: Położnictwo Uczestniczki zjazdu B
Page 11: Pielęgniarstwo IX OGÓLNOPOLSKA KO
Page 15 and 16: Pielęgniarstwo cjenta u którego s
Page 17 and 18: Pielęgniarstwo PRZEWLEKŁA NIEWYDO
Page 19 and 20: Ku pokrzepieniu... Myśli Jana Paw
Page 21 and 22: Informacje Fundacja Kobieta i Natur
Page 23 and 24: Pamięć i serce Są ludzie niezast
Page 25 and 26: Wykaz uczelni uprawnionych do prowa
Page 27 and 28: Informacje z Ministerstwa Zdrowia M

WRZESIEŃ 2009 ( 1128 kB) - Dolnośląska Okręgowa Izba ...

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?