Oznakowanie - Polska Izba Inżynierów Budownictwa
Oznakowanie - Polska Izba Inżynierów Budownictwa
Oznakowanie - Polska Izba Inżynierów Budownictwa
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
ARTYKUŁ SPONSOROWANY<br />
Ceresit CR 166:<br />
o szerokich<br />
Norma PN-EN 206-1:2003 Be ton.<br />
Część 1: Wymagania, właściwości,<br />
produkcja i zgodność oraz<br />
norma PN-B-06250:2004, będąca krajowym<br />
uzupełnieniem tej pierwszej,<br />
wprowadziły nową klasyfikację odporności<br />
korozyjnej betonu, definiując<br />
6 grup klas ekspozycji betonu. W każdej<br />
grupie jest od 3 do 4 klas. Jeżeli<br />
oddziaływanie środowiska na beton<br />
mieści się w zdefiniowanych klasach,<br />
to, dobierając odpowiednio wielkość<br />
w/c w mieszance betonowej, klasę betonu,<br />
minimalną zawartość cementu<br />
oraz – w przypadku ekspozycji na zamrażanie/rozmrażanie<br />
– minimalną<br />
zawartość powietrza, można bez dodatkowych<br />
zabezpieczeń powierzchniowych,<br />
przy zachowaniu wymagań<br />
technologicznych wytwarzania i układania,<br />
uzyskać beton odporny na to<br />
oddziaływanie jedynie poprzez tak<br />
zwaną ochronę materiałowo-<br />
-strukturalną. O ile normowe<br />
wymagania dotyczące ograniczenia<br />
wielkości w/c nie<br />
są specjalnie wygórowane<br />
przy powszechnie stosowanych<br />
plastyfikatorach i superplastyfikatorach<br />
(przy najsilniejszych,<br />
sklasyfikowanych<br />
oddziaływaniach środowiska<br />
dopuszcza się maksymalne<br />
w/c na poziomie 0,45), a minimalne<br />
zawartości cementu<br />
są zawsze do spełnienia (pomijając<br />
kryterium cenowe<br />
1 m³ masy betonowej), o tyle<br />
problemem staje się zapewnienie<br />
minimalnej klasy betonu.<br />
W przypadku zagrożeń<br />
korozją chlorkową i agresją<br />
wywołaną ścieraniem, przy<br />
wyższych klasach ekspozycji,<br />
jako minimalną klasę betonu odpornego<br />
na ekspozycję określa się C 35/45<br />
(B 45). W pozostałych przypadkach<br />
najczęściej jako minimalną klasę wymaga<br />
się C 30/37. Jedynie w odniesieniu<br />
do korozji spowodowanej karbonatyzacją<br />
krajowa norma uzupełniająca<br />
(PN-B-06250:2004) obniżyła<br />
wymagania normy europejskiej w stosunku<br />
do minimalnych wytrzymałości<br />
betonu o jedną klasę.<br />
Norma PN-EN 206-1:2003 równocześnie<br />
z wprowadzeniem rozbudowanej<br />
klasyfikacji oddziaływania korozyjnego<br />
środowiska na beton wycofała<br />
kryterium wodoszczelności, ograniczając<br />
się w pkt. 5.5.3. Wodoszczelność do<br />
stwierdzenia: Jeśli powinna być oznaczana<br />
wodoszczelność na próbkach do<br />
badania, metodę badania oraz kryteria<br />
zgodności należy uzgodnić między<br />
specyfikującym a producentem. Jeżeli<br />
nie ma uzgodnionej metody badania,<br />
wodoszczelność może być określana pośrednio<br />
z wartości<br />
granicznych<br />
dla składu betonu.<br />
W wielu przypadkach względy<br />
ekonomiczne przemawiają za stosowaniem<br />
innych sposobów zabezpieczeń<br />
betonu niż ochrona materiałowo-<br />
-strukturalna. Przykładem są tu konstrukcje,<br />
gdzie stosunek powierzchni<br />
narażonej na oddziaływanie środowiska<br />
do objętości jest stosunkowo niski,<br />
a względy projektowe nie wymagają<br />
stosowania betonu o wysokiej wytrzymałości.<br />
W takim przypadku doskonałym<br />
rozwiązaniem jest wykonanie zabezpieczenia<br />
powierzchniowego przy<br />
użyciu elastycznych, mineralnych powłok<br />
izolacyjnych, zwanych też często<br />
żargonowo „szlamami”.<br />
Przykładem takiego materiału jest<br />
powłoka uszczelniająca Ceresit CR 166<br />
firmy Henkel. Jest to produkt dwuskładnikowy,<br />
w którym składnik A stanowi<br />
mieszanka cementów z wypełniaczami<br />
i modyfikatorami, a składnik<br />
B – wodna dyspersja polimerów,<br />
będąca równocześnie cieczą zarobową<br />
dla składnika A. Powłoka Ceresit<br />
CR 166 służy do przeciwwilgociowego<br />
oraz przeciwwodnego uszczelniania<br />
niezasolonych podłoży mineralnych.<br />
Można ją stosować wewnątrz<br />
i na zewnątrz budynków, na podłoża<br />
odkształcalne i nieodkształcalne.<br />
Nadaje się do uszczelniania tarasów,<br />
balkonów, pomieszczeń mokrych,<br />
konstrukcji zagłębionych<br />
w gruncie, zbiorników w oczyszczalniach<br />
komunalnych, szamb,<br />
wnętrz basenów i zbiorników na<br />
wodę (także na wodę pitną).<br />
Jedną z wielu zalet tej powłoki,<br />
o szerokim zakresie zastosowań,<br />
jest możliwość aplikowania<br />
na wilgotne podłoża. Wręcz wymagane<br />
jest obfite zwilżenie podłoża<br />
i doprowadzenie go do stanu<br />
matowo-wilgotnego. Jest to cecha<br />
bardzo istotna ze względu na możliwości<br />
stosowania w warunkach placu<br />
budowy.<br />
Materiał ten charakteryzuje się bardzo<br />
dobrą przyczepnością do podłoży<br />
mineralnych. Badanie przeprowadzone<br />
według PN-EN 1542:2000 wykazało,<br />
że na podłożu betonowym zerwanie<br />
w warstwie powłoki CR 166<br />
nastąpiło przy naprężeniu 1,55 MPa,<br />
a na podłożu z cegły – przy naprężeniu<br />
1,68 MPa. Z kolei przyczepność<br />
mię dzy warstwowa tej powłoki wynosi<br />
ok. 1,1 MPa. Wodoszczelność powłoki,<br />
42 Inżynier budownictwa MARZEC 2006