pobierz nowy numer w wersji pdf - EUROSTYL Nowe Spojrzenie

Postaciku picia. Do króla Arabii Saudyjskiej powiedział:moja podstawowa zasada życia wymaga odemnie picia przed, w trakcie i po posiłkach. Pewnegorazu został oskarżony przez socjalistkę BessieBraddock o to, iż jest pijany. Odpowiedział jej: alejutro będę trzeźwy, a pani, madam, nadal będziebrzydka. Picie whisky rozcieńczonej wodą weszłoChurchillowi w nawyk podczas pobytu w Indiachi południowej Afryce. Było to w końcu lat 90. XIXwieku. Churchill był wówczas korespondentemwojennym Daily Graphic. Być może właśnie wtedynarodził się jego literacki talent. Początkowo pisaniebyło sposobem na zarobienie pieniędzy. Mimoarystokratycznego pochodzenia odziedziczył bowiemjedynie niewielki majątek. Później stało sięrealizowanym z zapałem hobby, które w rezultacieprzyniosło mu literackiego Nobla. Churchill dostałgo w roku 1953 za wielotomowe opracowaniahistoryczne, jak: Światowy Kryzys, sześciotomoweopracowania dotyczące I i II wojny światowejoraz Historię Anglików wydaną w tomach czterech.Prócz literatury Churchill parał się też rzeźbąi malarstwem. Namalował ponad 570 obrazówi wykonał dwie rzeźby. Otrzymał również dyplomz Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Londynie.Po śmierci Churchilla jego obrazy bardzozyskały na wartości, co pozwoliło wdowie po Winstoniespędzić resztę życia w dostatku.Równie ciekawe co polityczne było też jego życierodzinne. Churchill początkowo oświadczył sięamerykańskiej aktorce Ethel Barrymore – późniejszejlaureatce Oscara za najlepszą kobiecą rolędrugoplanową – ale został odrzucony. W marcu1908 r. poznał na przyjęciu Clementine Hozier,w której się zakochał. Jego oświadczyny zostałyprzyjęte i 12 września 1908 r. w St Margaret’sChurch w Westminsterze odbył się ich ślub. Małżonkowiemieli bardzo różne charaktery – on najlepiejczuł się wśród licznego audytorium, był rozrzutnyi wymagający, ona preferowała zaś mniej licznetowarzystwo, była oszczędna i przezorna. Obydwojebyli natomiast popędliwi. Często dochodziłowięc do sprzeczek miedzy nimi. Kochali się jednakbardzo, o czym świadczą chociażby listy, jakie dosiebie słali podczas całego okresy trwania ich małżeństwa.Z uwagi na karierę Winstona znosić musieliczęste i długie rozłąki. W korespondencji byliKotkiem i Mopsikiem i chyba nie pozostawia wątpliwości,kto którym określeniem był nazywany.Winston i Clementine doczekali się razem synaRandolpha i czterech córek: Diane, Sarah, MarigoldFrances oraz Mary Spancer. Tradycje politycznerodziny Churchillów zostały zachowanew następnych pokoleniach. Zarówno syn Winstona,Randolph, jak i dwaj wnukowie Winstoni Nicholas, poszli w jego ślady i zasiadali w IzbieGmin. Córki zaś poślubiły polityków, co także pomogłoim w karierach.Szczęście rodzinne zapewne rekompensowałomu braki w coraz bardziej podupadającej karierze.Zakończenie II wojny światowej oznaczałoprzecież dla Churchilla zejście z politycznej sceny.Pomimo jego niekwestionowanych zasługi osobistej popularności Partia Konserwatywnautraciła w lipcu 1945 roku władzę na rzecz PartiiPracy. Społeczeństwo brytyjskie uznało, że Churchilljako przywódca wojenny nie jest najlepszymkandydatem na przywódcę w czasie pokoju. Oczekiwałogłębokich zmian. Przez sześć kolejnych latChurchill stał więc na czele opozycji, by w 1951roku ponownie zostać premierem. Po dotkliwymwylewie w roku 1953 znacznie ograniczył swądziałalność polityczną, a w dwa lata później zrezygnował– jak się łatwo domyślić – z przyczynzdrowotnych ze stanowiska premiera na rzeczAnthony Edena. Członkiem parlamentu pozostałjednak aż do roku 1964 roku.Zmarł 15 stycznia 1965 roku w wieku 90 lat. Jakojedna z nielicznych osób spoza rodziny królewskiejzostał uhonorowany pogrzebem państwowymz pełnymi honorami. Do czasu pochówku papieżaJana Pawła II uroczystość pogrzebowa Churchillabyła największym tego typu wydarzeniem w historiipod względem liczby głów państw obecnychw trakcie ceremonii.•48