WIZJA ROZWOJU GMINY38RDH AUZALECANY MODEL STRUKTURY PRZESTRZENNEJ ŁOMIANEK
<strong>Analiza</strong> <strong>zmian</strong> w <strong>zagospodarowaniu</strong> <strong>przestrzennym</strong> miasta i gminy <strong>Łomianki</strong> w okresie 2008-2012 wraz z przewidywaniami i kierunkami działań dotyczącymi przyszłego rozwoju2. Proponowa wizja rozwoju – struktura przestrzennaKluczowe znaczenie dla przyszłego rozwoju Łomianek będzie miałakompleksowo rozplanowana infrastruktura komunikacyjna, technicznai społeczna. W tym kontekście pojawia się kwestia przebieguplanowanej drogi S-7. Przewidywany w aktualnym studium przebiegtej drogi, opierający się w części na istniejącej drodze nr 7 (trasaMszczonowska) zakłada odsunięcie jej od miasta w kierunku zachodnim,tj. w bezpośrednie sąsiedztwo Kampinoskiego Parku Narodowego i nahistoryczne obszary zabudowy podmiejskiej w pobliżu granic Parku.Rozwiązanie wydaje się słuszne jednak na własnych warunkachgminy, t.j.: z poprowadzeniem drogi S7 w tunelu i/lub w obniżeniu nawyznaczonych odcinkach i zlokalizowaniem bezkolizyjnych ¬zielonychprzejść pieszo-rowerowych (rys. str.58)Dodatkowo, w celu połączenia drogi S-7 z planowanym mostemprzez Wisłę, konieczne stało się również wyznaczenie przebiegudodatkowej, poprzecznej trasy komunikacyjnej o wysokich parametrachtechnicznych, która dzieliłaby obszar Doliny Łomiankowskiej na dwieczęści.Wobec przewidywanego zagospodarowywania tej Doliny, zważywszyrównież na jej znaczenie w strukturze przestrzennej, możliwości jakieniesie jej odpowiednie zagospodarowanie (wartość dodana dla całejspołeczności Łomianek o czym więcej w dalszej części opracowania)pomysłem, wartym przeprowadzenia dalszych analiz, wydaje siępoprowadzenie drogi S-7 wzdłuż Wisły, po wale przeciwpowodziowym.Jej przebieg zniweluje potrzebę poprowadzenia poprzecznejtrasy komunikacyjnej ingerującej najbardziej w strukturę DolinyŁomiankowskiej.Jak już wspomniano w punkcie dotyczącym zagrożenia powodziowego,nowoczesne systemy zarządzania gospodarką wodną na świecieskupiają o wiele więcej działań aniżeli tylko budowanie czy utrzymaniewałów przeciwpowodziowych, które generują znaczące koszty.Uwzględniają one modele zintegrowanego podejścia do wykorzystaniaśrodowiska wodnego, ukierunkowanych na innowacyjny rozwójobszarów nadbrzeżnych w połączeniu z nowoczesnym systememochrony przeciwpowodziowej. Rozważając kierunki dla <strong>zmian</strong>yi wzmocnienia polityki przestrzennej Łomianek, nowoczesne rozwiązaniaz zakresu ochrony przeciwpowodziowej powinny być jednymz zasadniczych zadań, które kierunek tych <strong>zmian</strong> powinny faktyczniewyznaczać. Dlatego podejście do rozwoju niezbędnej w gminieinfrastruktury w oparciu o system „bezpieczeństwo poprzez rozwój”,łączącej inwestycje z zakresu rozwoju infrastruktury drogowej i rozwiązańpodnoszących bezpieczeństwo przeciwpowodziowe, jest jaknajbardziej uzasadnionym rozwiązaniem. Rozwiązaniem, któregoznaczenie powinno być szeroko prezentowane i tłumaczone, by niestało się ono wyłącznie jednym z modelowych przykładów konfliktówprzestrzennych. Nikogo nie stać tylko na utrzymanie wyłącznie wałów,tak samo jak <strong>Łomianki</strong> nie powinny się stać przykładem miasta, któregowizerunek kształtowany jest układem drógAby jednak taka inwestycja nie odcięła gminy od rzeki (tj. nie pozbawiłaDoliny dostępu do „naturalnej” rzeki – czyli jednego z jej istotnychwalorów, mogącego być magnesem dla przyszłym mieszkańców),pożądane będą poprzeczne, odpowiednio szerokie przejścianad drogą S-7 w poprzek wału przeciwpowodziowego (na wzórstosowanych przejść dla zwierząt nad drogami i liniami kolejowymi).Istnieje możliwość na wybranych odcinkach, by droga przechodziław zagłębieniu wału, w przekrytym wykopie, na powierzchni któregozrealizowane byłyby „naturalne” połączenia Doliny Łomiankowskieji obszarów nad Wisłą. Takie rozwiązanie stanowiłoby analogię dozrealizowanego w centrum Warszawy tunelu dla Wisłostrady, który– poprzez schowanie drogi – umożliwił zagospodarowanie brzegui powrót ludzi nad rzekę. W przypadku Doliny Łomiankowskiej takierozwiązania powinny być wskazane już na etapie studium, poprzezokreślenie kierunków takich połączeń, przede wszystkim w sąsiedztwieistniejących i planowanych miejsc koncentracji struktur osadniczych.39UKŁAD KOMUNIKACYJNY AGLOMERACJI WARSZAWSKIEJ:STAN AKTUALNY ORAZ PROJEKTOWANYRDH AU