1 Historya Polska w Ameryce - tom VII - Liturgical Center

52 Historya Polska w Ameryce - tom VIITak pisała „Zgoda”, organ Związku Nar. Pol. w roku 1887. I każdy tak sądził, że wyspa„Jones Island” do Kaszubów należy choćby tylko na mocy samego prawa przedawniena. Niktteż nie kwestyonował ich prawa do wyspy — Kaszubi przez 20 z górą lat pozostawali jejpanami. Ale dopiero w ostatnim dziesiatku 19. stulecia, bogata kompania „Illinois Steel Co.”zaczęła sobie rościć pretensye do tej wyspy i rzekła dnia jednego Kaszubom: „wynoście sięstad, bo to moje.” Lecz Kaszubom ani się śniło opuszczać swoje dawne siedziby — i słusznie,bo „melior est conditio possidentis” (lepsze jest prawo posiadającego.) Wtedy „Illinois Steel”kompania wytoczyła im proces, a raczej każdemu z osobna. Proces ten toczył się długie lata;wreszcie 5. listopada r. 1902. zapadł ostateczny wyrok na korzyść kompanii a przeciw o-sadnikowi Budziszowi. Budzisz musiał się wyprowadzić z domu swego, a kompania dla przykładui wystraszenia innych osadników wyspy, postanowiła zburzyć dom Budzisza.Kompania ta prowadzi 140 podobnych procesów i jeżeli każdy z osadników będzie tak upartyjak Budzisz, to łatwo obliczyć można, jakie szalone koszta pociągnie za sobą wywłaszczenie ichz zajętych gruntów.2. Parafia Św. Jadwigi w Milwaukee, założona r. 1871Szóstą we Wisconsinie, a drugą w Milwaukee najstarszą parafią jest parafia św. Jadwigina północnej stronie tego miasta, na tak zwanej „Kępie” od angielskiego „camp” obóz, bo tambył dawniej obóz wojskowy. Dopóki na Kępie było tylko kilka familii polskich, uczęszczano nanabożeństwa na południową stronę. Z Kępy na Stanisławowe to kawał drogi, a trzeba pamiętaćo tem, że podówczas jeszcze nie było ani takich ulic ani kolei ulicznych jak dziś — kto nie miałkonia, piechotą iść musiał. W owym zaś czasie zaledwie śródmieście miało jakie takie chodniki,przedmieścia, tak północne jak południowe, miały tylko wydeptane steczki, które wśród porydeszczowej, przemokłe i grząskie, stawały się niepodobne do przebycia.Kiedy parafia św. Stanisława uradziła sprzedać swój stary kościółek i pobudować parębloków dalej na rogu Mitchell i Grove ulicy kościół większy, wtedy i Polacy na Kępie uchwalilizabrać się również do budowy własnej świątyni pod wezwaniem św. Jadwigi, chociaż było ichtylko coś 40 familii, a tytułem odczepnego dostali od macierzy (parafii św. Stanisława) zaledwieparę set dolarów.Pierwszy mityng organizacyjny odbył się na wiosnę roku 1871., pod gołem niebem;siedząc nad urwiskiem brzegu głębokiego parowu, na rogu Brady i Franklin ulicy, naradzali się,gdzieby wybrać miejsce pod kościół. Długo radzono. Jednym loty proponowane wydawały sięza drogie, a drudzy (a byli i tacy, choć niewielu) wprost wystąpili przeciw budowie własnegokościoła, twierdząc, że i w czeskim lub niemieckim Boga chwalić można. Ostatecznie za radąśp. Augusta Rudzińskiego, zakupiono trzy loty pod kościół, właśnie w tem miejscu, gdziemeeting się odbywał. W kilka miesięcy kosztem 11 tysięcy dolarów stanął piękny kościółdrewniany obłożony cegłą, który wieżyczką krzyżem złocistym ozdobioną strzelając ku niebu,rozweselał nie tylko puste wtedy ulice okoliczne, ale i napawał radością i dumą swoichfundatorów. Pierwszy Arcybiskup milwaucki, śp. Jan M.Henni, poświęcił nowy ten kościół idał pasterza w osobie nowowyświęconego w seminaryum w St. Francis księdza Piotra Kończa,który też w dzień patronki kościoła św. Jadwigi dnia 17. października 1871. pierwszą ofiarębezkrwawą odprawił.