artykuł sponsorowanyNaprawa i zabezpieczenienawierzchni betonowychw technologiach StoCretecNawierzchnie betonowe spotykane są tam, gdzie odbywa się z regułyduży ruch samochodów, samolotów, wózków widłowych, ciężkichsamochodów ciężarowych czy też innych pojazdów, nacechowanydużymi obciążeniami przy jednocześnie małych prędkościach. Betonyniestety podlegają wszechobecnej w polskich warunkach klimatycznychkorozji mrozowej oraz chlorkowej, co wraz z obciążeniami użytkowymi,czynnikami temperaturowymi oraz tarciem płyt o podłoże tworzy zbiórwyjątkowo niekorzystnych warunków dla nawierzchni betonowych.Fot. 1 | DPG Dorohusk. Układanie pielęgnująceji wzmacniającej żywicy epoksydowejStoPox FBS-LF na świeżym betonienawierzchniowymDo najczęściej wykonywanych napraw betonu,będących konsekwencją wspomnianych warunków,zaliczyć można:■ naprawę złuszczeń korozyjnych powierzchniowych,■ naprawę pęknięć skrośnych płyty,■ naprawę odłamań krawędzi i naroży płyt,■ naprawę i uzupełnianie masy zalewowejw szczelinach dylatacyjnych.Naprawa złuszczeń powierzchniowych jest bodajnajwiększym problemem służb utrzymaniaruchu. W przypadku np. lotnisk wojskowychistotne znaczenie ma niskie zawieszenie silnikówsamolotowych, których siła ciągu zasysa wszelkieciała obce lub odspojone fragmenty nawierzchnizalegające na płycie lotniska. Koszty remontuwirników są niebagatelne. Prewencyjnie stosujesię tu, jak też na betonach o innym przeznaczeniu,preparaty hydrofobizujące na bazie silanówi siloksanów do uszczelniania ich przed wnikaniemwody. Badania środków hydrofobizującychw Instytucie Technicznym Wojsk Lotniczych wykazałyspadek nasiąkliwości betonu lotniskowegoprzy zastosowaniu środków z grupy StoCretec ażo 75%. Niestety ten sposób zabezpieczenia, zewzględu na rozpad łańcuchów polimerowychpod wpływem warunków atmosferycznych,nie jest trwały, a sukces gwarantuje tylko jegocykliczna powtarzalność. Obsługa technicznalotniska, wg wytycznych z lat ubiegłych, winnaco roku dokonać hydrofobizacji 1/3 powierzchnidróg startowych, kołowania i płyt postojusamolotów. Głębokość złuszczeń sięgająca ok.4 cm kwalifikuje płytę betonową ze względówekonomicznych do wymiany. Naprawa złuszczeńprowadzona jest najczęściej przy pomocymateriałów na bazie epoksydów z wypełniaczamikwarcowymi (czasami grubsze kruszywołamane, np. bazalt, ruda chromitowa, wprowadzającejeszcze większą szorstkość nawierzchni).Zastosowanie żywic chemoutwardzalnychgwarantuje szybkie, ponowne użytkowanie nawierzchni,co jest szczególnie ważne w przypadkulotnisk i autostrad. Nie trzeba tu tak długichokresów sezonowania, jak przy materiałach nabazie cementu. Dodatkowo firmy wykonawczew trakcie remontu, wypalając palnikami zanieczyszczeniaolejopochodne, podgrzewają płytę,powodując szybsze utwardzanie się układanej naniej warstwy epoksydowej.Tę właśnie technologię StoCretec zastosowanow roku 2007 na drogowym przejściu granicznymw Dorohusku, gdzie w rezultacie słabej jakościbetonu drogowego i korozji mrozowej należałowyremontować ok. 25 000 m 2 powierzchni płytnawierzchniowych. Prace wykonywane były podruchem z częściowym wydzielaniem powierzchnido napraw. Betony, po uprzednim wyjęciudylatacyjnej masy zalewowej, ze względu namocno posuniętą korozję frezowano maszynamidrogowymi do grubości ok. 1–1,5 cm. W następnejkolejności dokonano reperacji krawędzipłyt betonowych przy pomocy betonu żywicznegoukładanego na wyciętych „w półkę” naprawianychpowierzchniach. Finalnie zaaplikowanodwie warstwy żywicy epoksydowej StoPoxIHS-BV z przesypem piaskiem kwarcowym frakcji0,8–1,2 mm. Pierwsza warstwa wyrównywałaślady po frezach, a druga wyprowadzała odpowiedniągrubość warstwy ścieralnej. Łącznie grubośćobu warstw wyniosła ok. 5–6 mm.Wyburzono również kilka „klawiszujących” płytpękniętych skrośnie i zabetonowano ponowniestosując na wierzchu specjalny grunt epoksydowyStoPox FBS na świeży beton (po 4–5h odułożenia mieszanki betonowej). Grunt ten pielęgnowałoraz utwardził nawierzchnię betonową.Przesypany kwarcem polepszył jej szorstkość.Problematyczna z początku decyzja o wkroczeniufrezarek drogowych (możliwość uszkodzeniakrawędzi płyt i przedłużenie naprawy)okazała się jednak słuszna.Fot. 2 | DPG Dorohusk. Układana na frezowanymbetonie pierwsza warstwa żywicy StoPoxIHS-BV z zasypem piaskiem kwarcowymW okresie gwarancyjnym wprawdzie naprawianojeszcze, doraźnie, niewielkie zakresy zniszczonychkrawędzi dylatacji, które ujawniły sięw trakcie intensywnej eksploatacji przez ciężkiepojazdy, ale finalnie po dwuletnim okresie eksploatacjiprzejścia granicznego zastosowanerozwiązanie znalazło uznanie w oczach inwestorai użytkownika.Podobne naprawy złuszczeń i zabezpieczaniepowierzchni w technologii StoCretec prowadzonebyło w latach ubiegłych na lotnisku „Okęcie”,wagach dla pojazdów ponadnormatywnychw sieci dróg krajowych, nawierzchniach przy magazynachna przestrzeniach otwartych itp. Pracetego typu zawsze jednak wymagają indywidualnegopodejścia i uwzględniania różnych ryzyk,np. kapilarnego podciągania wilgoci. Zagrażaono warstwom wierzchnim żywicznym, które sąw bardzo dużej mierze szczelne dla migracji wilgociod gruntu. Tam, gdzie ryzyko kapilarnegopodciągania wilgoci nie występuje, technologiaz zastosowaniem żywic epoksydowych stanowiskuteczne i sprawdzone już rozwiązanie.Paweł DanielewiczSto-ispo Sp. z o.o.www.stocretec.pl; www.sto.plINŻYNIER BUDOWNICTWA62
technologieUszkodzeniabetonowychnawierzchnina przykładziepłyt lotniskowychMożliwie krótkie wyłączenia nawierzchni z użytkowania na czas naprawy,uszkodzenia powstające wkrótce po remoncie, nietrwałe naprawy– oto niektóre z problemów pojawiających się w trakcie eksploatacji płytlotniskowych.Nawierzchnie betonowe należą do sztywnychukładów konstrukcyjnych, wykorzystywanychw budowie lotnisk, drógi autostrad oraz posadzek w halach przemysłowych.Stosowane są zwłaszcza tam,gdzie występują duże obciążenia i wymaganajest odporność na odkształceniatrwałe. Nawierzchnie te podlegają ciężkimi bardzo ciężkim klasom obciążenia.Równoczesne działanie obciążenia eksploatacyjnegoi niekorzystnych czynnikówatmosferycznych są powodem powstawaniauszkodzeń nawierzchni betonowych.Nawierzchnie lotniskowe należą do grupybudowli najsilniej obciążonych działaniemcyklicznie zmiennych (dobowo i rocznie)pól termicznych i występujących okresowowód opadowych (powodującychdestrukcję podłoża gruntowego) orazpodlegających statycznym i dynamicznymobciążeniom zmiennym. Te ostatniepochodzą od lądujących i kołującychstatków powietrznych, przekraczającychnierzadko masę 200 ton. Pasy startowe,drogi kołowania i płaszczyzny postojowesą pod względem nośności określane klasąPCN, w której podstawą klasyfikacji jestocena sztywności nawierzchni lotniskowej.Jest ona porównywana z klasą ACNlądującego statku powietrznego, wytwarzającegosiły dynamiczne działające napłyty betonowe swobodnie podparte napodłożu sprężystym.W betonowych nawierzchniach z betonucementowego odnotowuje się wielerodzajów uszkodzeń spowodowanychpojedynczymi lub złożonymi przyczynami.Wiele z nich ma charakter i uwarunkowaniawystąpienia podobne do tych,jakie spotykane są na nawierzchniachdrogowych i posadzkach. Ze względu naobszerność zagadnienia, opisywanegow wielu publikacjach, ograniczono siędo zaprezentowania i skomentowaniajedynie wybranych rodzajów uszkodzeńoraz przyczyn ich powstania, stwarzającychzagrożenie dla bezpieczeństwa ruchulotniczego.Budowa i uwarunkowaniaeksploatacyjne nawierzchnibetonowychDo najbardziej popularnych betonowychnawierzchni lotniskowych wykonywanychw Polsce należą układy dwuwarstwowez warstwą poślizgową, wykonywane jakopłyta ciągła z nacięciami skurczowymi(JPCP – Jointed Plain Concrete Pavements).Nacięcia te wykonuje się w świeżo ułożonymbetonie na szerokość 5–10 mm i nagłębokość kilku centymetrów, najczęściejw module 5 x 5 m. W wyniku skurczu betonudochodzi do pęknięcia płyty ciągłejna regularny układ płyt pojedynczych,pracujących jako swobodnie podparte napodłożu sprężystym. Dalszy skurcz powodujerozwarcie się nowo utworzonychpęknięć do poziomu ok. 3 mm (przy modulenacięcia 5 x 5 m). Powstałe pomiędzypłytami szczeliny uszczelnia się, abyzabezpieczyć konstrukcję i jej podbudowęprzed penetracją wody opadowej i środkówchemicznych ochrony lotnisk, którychdziałanie powoduje destrukcję podłoża.Typowym stosowanym materiałemuszczelniającym są masy bitumiczne.Prawidłowo zaprojektowana i wykonananawierzchnia betonowa nie powinnaulegać przedwczesnym uszkodzeniom,jednak jak pokazują obserwacje, występowanieuszkodzeń na nawierzchniachlotniskowych w Polsce jest zjawiskiempowszechnym. W większości przypadkówza ich powstanie odpowiada nałożeniesię działań destrukcyjnych. Z jednej stronyjednoczesne efekty działania negatywnychczynników nie zawsze są uwzględnionew pracach projektowych, alez drugiej – w znaczącej liczbie przypadkówpowstanie uszkodzeń wynika z błędówwykonawczych (technologicznych)lub eksploatacyjnych.Przy uszkodzonych nawierzchniach lotniskowychdo standardowo realizowanychzadań służb technicznych zabezpieczenialotniska (odśnieżanie, odladzanie) dochodzidodatkowo usuwanie skutków pęknięćw postaci wykruszonych fragmentówstyczeń 10 [69]63