Co dalej, mÅody czÅowieku? - Powiat SÅupski
Co dalej, mÅody czÅowieku? - Powiat SÅupski
Co dalej, mÅody czÅowieku? - Powiat SÅupski
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
uczą się terenoznawstwa i poznają historięMarsz usteckichgimnazjalistówPrzyszli technicy potraktowali marszjako promocję swojej szkołyW ostatnich dniach astronomicznejzimy 18 i 19 marca br. uczniowie Gimnazjumim. gen. Mariusza Zaruskiego w Ustcewyruszyli na 6-kilometrowy szlak do starejstrzelnicy - w rejonie nasady trzeciego molaw Ustce. W marszu każdego dnia wzięłyudział cztery klasy. Najpierw 75 gimnazjalistów,potem 46 wraz z 30 uczniami technikumi 8 wychowawców. Gimnazjalistomprzewodzili i objaśniali tajniki terenoznawstwastarsi koledzy z Zespołu Szkół Technicznychregularnie biorący udział w terenowycheskapadach. Przyszli technicypotraktowali marsz jako promocję swojejszkoły, bo pokazali gimnazjalistom najciekawszezajęcia pozalekcyjne, jakie odbywająsię w ich szkole od wielu lat. Tutajuczą się terenoznawstwa, poznają historię iatrakcje kulturowo-przyrodnicze PomorzaŚrodkowego.Na przyszkolnym boisku sformowanoosiemnaście grup marszowych pierwszegodnia i dwanaście grup drugiegodnia. Każdej przewodził doświadczonypiechur. Każdy uczestnik dysponowałTechnikum jest niepubliczne, ale naukajest bezpłatna, a jej poziom, a więci wartość dyplomu, potwierdzającegoumiejętności, gwarantują ci sami profesorowie,którzy uczą przyszłych inżynierówtychże specjalności. To zawody dla ambitnych,szukających w życiu pewności, stabilizacji,dobrych zarobków i pewności zatrudnienia.To szkoła także dla tych, którzyzdecydują się na kontynuowanie nauki napoziomie wyższym. Dyplom gwarantujeim studia w Wyższej Szkole Inżynierii Gospodarki.Andrzej Radzik, SłupskFot. Archiwum autoramapą topograficzną. Na trasę ruszano wpięciominutowych odstępach. Marszrutapoczątkowo przebiegała terenami zabudowanymimiasta w kierunku szkoły,następnie przez ogródki działkowe,Osiedle Kwiatowe i <strong>dalej</strong> terenami leśnymi.Zadaniem punktowanym było rozpoznanietakich gatunków drzew, jak: olcha,klon, dąb, sosna, buk. Uczniowie musieliteż odpowiedzieć na pytania: jakie kierunkikształcenia istnieją w ZST Ustka, ilesłupów podtrzymuje wiatę na usteckimperonie, jaką szerokość posiada most naCzarnej, z którego roku pochodzi leśnamogiła? Odnalezienie czternastu punktówzaznaczonych na mapie potwierdzałodotarcie do wskazanego miejsca.Pomimo sprzyjającej pogody przemieszczaniesię po lesie nie było wcale łatwe,bo zalegało jeszcze dużo mokregośniegu, a i wspinaczka na wzgórza wydmowewymagała dobrej kondycji fizycznej.Trudy zmagań wynagrodził jednak odpoczynekprzy ognisku.Robert Dąbrowski, UstkaTowarzystwo Przyjaciół Wilna i Grodnapod przewodnictwem Marina Boratyńskiegood wielu lat organizujeciekawe wyjazdy do Wilna, zawsze związaneze spotkaniami z ludźmi kultury, ichwystępami i prezentacją dorobku artystycznego,a także z wizytami w DomachDziecka w Nowej Wilejce i przy ulicy Gribow Wilnie.Kontakty z Wilnem nie ograniczają siętylko do zwiedzania miasta. Między mieszkańcami,organizacjami, samorządami, aostatnio między Starostwem <strong>Powiat</strong>owymw Słupsku a Merostwem w Nemenczyniezostała nawiązana nić przyjaźni i zapowiadającejsię bliższej współpracy.Obecnie członkowie StowarzyszeniaInżynierów i Techników Budowlano-Sanitarnychw Wilnie i Stowarzyszenia InżynierówLitwy, pracując pod przewodnictweminż. Jana Andrzejewskiego i fotoreporteraBronisławy Kondratowicz, przygotowująwystawę fotogramów mostów Wilna, a wprzyszłości myślą o wydaniu albumu.Wilno już od swojego powstania rozwijasię dzięki położeniu na skrzyżowaniudróg wodnych i lądowych, którymi ciągnęlikupcy ze swoimi towarami. Przeprawyprzez rzekę Wilię i jej dopływ Wilenkę miałyogromne znaczenie, dlatego budowa mostówzaczęła się w czasie Wielkiego KsięstwaLitewskiego. Już samą nazwę miastozawdzięcza rzece, która w swoim górnymbiegu nosi słowiańską nazwę Wilii, a w swojejdolnej części - litewską Neris. Właśnie odniej noszą swoją nazwę góry Ponarskie.Nic dziwnego, że Wielki Książę Giedyminprzeniósł swoją stolicę z położonychnieco na uboczu Trok do bardziej rozwiniętegogospodarczo Wilna, gdzie przełomWilenki stworzył znakomite warunkido budowy obronnego Górnego Zamku iwspaniałej siedziby Zamku Dolnego, przyktórych już od XIV wieku rozwija się miastohandlowe i rzemieślnicze.Epoka XIX i XX wieku była okresemszybkiego rozwoju Wilna, także w zakresieinżynierii dróg i mostów. Mosty za czasówimperium rosyjskiego powstawały z drewnai kamienia, a teraz materiały te zostaływyparte przez metal i beton. Wielkie zasługiw tym zakresie mieli inżynierowie Wilejszisowie,którzy później stali się twórcamilitewskiego narodowego odrodzenia. Także- twórca słynnego warszawskiego mostuzwiązany był z Litwą.Pierwsze nowoczesne mosty połączyłylewobrzeżną i główną część miasta zszybko rozwijającą się prawobrzeżną częścią.Były to mosty: „Zielony” - łączący centrumz dzielnicą Śnipiszki i most „Zwierzyniecki”- łączący centrum z dzielnicą Zwierzyniec.W końcu XIX wieku, kiedy zarzuconopowstałą w Kownie ideę budowy twierdzfortowych i przystąpiono do budowy tzw.obozów warownych, między innymi w Wilniez prochowniami artyleryjskimi przy uli-Fot. B. Kondratowicz26POWIAT SŁUPSKI NR 3-4 (109-110) • MARZEC-KWIECIEŃ 2010