DoiNhok Phayao Perspectives

Recommendations

Info

44 วารสารพะเยาปริทัศน์ ปีที่ 1 ฉบับที่ 1 ดอยหนอก : บันทึกการเดินทางขึ้นและเขียน กฤษณพงศ์ บุญจันทร์ “กว๊านพะเยาแหล่งชีวิต ศักดิ์สิทธิ์พระเจ้า ตนหลวง บวงสรวงพ่อขุนงําเมือง งามลือเลื่องดอย บุษราคัม” จากคําขวัญของจังหวัดพะเยา คงไม่มีใครที่ไม่ รู้จักและไม่เคยไปสถานที่ท่องเที่ยวข้างต้น ต่างกับ “ดอย หนอก” ที่น้อยคนนักจะเดินทางไปถึง จากเส้นทางที่แสน ไกลและยากลําบาก ในรายวิชาสัมมนา ของนิสิตรัฐศาสตร์ชั้นปีที่ 4 ปีการศึกษา 2558 ทั้งหมดกว่า 235 คน ได้ตั้งโจทย์ให้ นิสิตศึกษาเรื่องราวอะไรก็ได้เกี่ยวกับพะเยา เพื่อนํามา จัดทําเป็น “วารสารพะเยาปริทัศน์” อันถือเป็นการทิ้ง ทวนชีวิตนิสิตตามปณิธาน “ปัญญาเพื่อความเข้มแข็งของ ชุมชน” ของมหาวิทยาลัย จากเดิมที่กลุ่มเพื่อนของข้าพเจ้าก็มีความสนใจ และตั้งใจไว้ก่อนแล้วว่า ก่อนจบการศึกษาจะต้องพากันไป เยือนดอยหนอกให้ได้ เหล่านี้จึงเป็นที่มาของการจัดทํา วารสารพะเยาปริทัศน์ฉบับดอยหนอกนี้ ยื่นให้จากการสละเวลาให้สัมภาษณ์ก็ทรงคุณค่ากว่าคําพูด เป็นไหน ๆ มากกว่า “เรื่อง” จึงมี “ราว” เหล่านี้ ข้าพเจ้าจึงอยากจะขอขอบคุณเพื่อนและผู้ให้ สัมภาษณ์มา ณ โอกาสท้ายของวารสารนี้ การเดินทางขึ้นดอยหนอกของกลุ่มเรา เริ่มต้น จากการเลือกขึ้นทางฝั่งหมู่บ้านปงถ้ํา เนื่องจากมีเพื่อนใน กลุ่มเคยขึ้นทางฝั่งบ้านต๋อมใน-ห้วยหม้อมาแล้ว อีกทั้ง คณะเดินทางยังมีผู้หญิงอยู่หลายคน การเลือกเส้นทางที่ สั้นและกระชับเวลาจึงเหมาะสมกว่า พวกเราทั้งหมด 13 คนขับรถมอเตอร์ไซค์ออก จากพะเยาตั้งแต่ 6 โมงเช้า ถึงหมู่บ้านปงถ้ําเวลาประมาณ 8.00 น และเดินทางสู่จุดเดินเท้าแรกด้วยมอเตอร์ไซค์ จุดเริ่มต้นที่ 1 นี้ ห่างจากตัวหมู่บ้านประมาณ 4 กิโลเมตร ระหว่างทางนั้นเต็มไปด้วยทุ่งนาของชาวบ้าน เมื่อมองย้อนกลับไปจากวันนี้ที่ทุกอย่างลุล่วงไป แล้ว การศึกษาประเด็นดอยหนอกสําหรับข้าพเจ้า มิได้ เป็นการค้นหาหรือรับรู้แค่ “เรื่อง” หรือใจความสําคัญ เท่านั้น แต่ยังได้สัมผัสกับผู้คนที่เกี่ยวข้องในหลายมิติ นับตั้งแต่การตั้งประเด็นคําถาม การค้นหาผู้รู้ การตะลอน ขึ้น-ลงพื้นที่สัมภาษณ์ ซึ่งบางครั้งก็เป็นการเดินทางที่พึ่ง โชคชะตามากกว่าการวางแผน พึ่งเพื่อนมากกว่าแผนที่ อีกทั้ง บางครั้งแววตาแห่งความศรัทธาของผู้ให้ข้อมูลก็ สําคัญไม่แพ้ข้อมูลที่พวกเขาให้ และเช่นกัน น้ําใจที่หยิบ
ดอยหนอก : ตํานาน ประวัติศาสตร์ ธรรมชาติ การท่องเที่ยว ความเชื่อ ศาสนา และความขัดแย้ง 45 การเดินทางขึ้นดอยหนอกจากบ้านปงถ้ํากับจาก บ้านห้วยหม้อนั้นต่างกัน กล่าวคือ ในขณะที่เส้นห้วยหม้อ มีระยะทางไกลกว่า แต่ก็ชันน้อยกว่าเส้นปงถ้ํา ดังนั้นแค่ เพียงจากจุดที่ 1 ไปยังจุดที่ 2 เพื่อนหลายคนในกลุ่มก็เริ่ม ถอดใจกับความชันของเส้นทาง ความหนักและ ความหน่วงของเปูที่ใส่ของมาเสียเต็มพิกัด แต่ก็ดีที่มีลมคอยช่วยพัดมาทําให้พวกเราคลายร้อน และ หายเหนื่อยเป็นพัก ๆ นอกจากนั้น รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และน้ําใจของเพื่อนร่วมทาง ก็เป็นพลังให้แก่กันได้เป็น อย่างดีจนดั้นด้นมาถึงจุดพักที่ 3 ในเวลาประมาณ 12.00 น. พวกเราพัก และรับประทานอาหารตรงที่แห่งนี้ซึ่งมีชื่อ เรียกว่า กิ่วฮางแกง แต่ก็ด้วยด้วยน้ําใจและกําลังใจจากเพื่อนที่คอย ให้และช่วยเหลือกัน “เอาเปูมา เดี๋ยวจะแบกให้” “สู้ ๆ สิเรามาด้วยกัน ก็ต้องกลับด้วยกัน” ทําให้ในที่สุด พวกเราก็สามารถประคับประคอง กันจนถึงจุดพักที่สอง จุดที่ 2 นี้เป็นจุดที่เส้นทางระหว่าง บ้านห้วยหม้อกับปงถ้ํามาบรรจบกันตรงสันเขา จากนั้น ความเหนื่อย ความหิว และอากาศที่ ร้อนอบอ้าว บวกกับอาการเจ็บปวดตามร่างกายก็เริ่มเข้า มาเยือนและคอยตัดกําลังกายในการพิชิตดอยหนอกครั้งนี้ ในระหว่างการเดินทางไปจุดพักที่ 4 ได้มี เส้นทางที่แยกเป็นสองสาย ทําให้พวกเราสับสน โชคดีที่ ตรงนั้นมีสัญญาณโทรศัพท์มือถือ พวกเราจึงโทรไป สอบถามกับผู้ใหญ่บ้านปงถ้ํา แล้วได้คําตอบว่า เส้นทาง ด้านซ้ายมือจะเป็นทางขึ้นดอยหลวง ส่วนถ้าตรงไป จะไป ดอยหนอก พวกเราจึงเลือกที่จะตรงไป โดยเส้นทางเดินไป ดอยหนอกนี้ จะเป็นทางไต่สันเขา มีทางลงและขึ้นสลับกับ ช่วงใกล้ที่จะถึงจุดพักที่ 4 จะเป็นหินผาชัน และเริ่ม มองเห็นดอยหนอกแล้ว ดังกล่าวจึงทําให้ทุกคนต่างมีแรง และกําลังใจในการเดินขึ้นมาอีกครั้ง
Page 2 and 3: 2 วารสารพะเยา
Page 10 and 11: 10 วารสารพะเย
Page 52: 52 วารสารพะเย

DoiNhok Phayao Perspectives

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?