molotów, z tego 10 proc. nowych. Trzy lata temu ... - Inwestycje

SILNIK
W przypadku generalnego remontu
należy liczyć się z kosztami rzędu
10 tys. zł,
oczywiście, o ile nie trzeba na
nowo dorabiać wielu części.
CHROMY
W zależności od tego,
jak dużo jest tego typu
elementów, zwykle
5-10 tys. zł.
DODATKI
Każdy, kto podjął remont
oldtimera wie, ile kosztują
różne drobiazgi, które w dodatku
bardzo trudno znaleźć.
Może się okazać,
że dokupienie kilku elementów
pochłonie kilka lub
kilkanaście tysięcy złotych.
Dlatego najbardziej opłaca
się kupić pojazd możliwie
jak najbardziej kompletny.
KAROSERIA
Karoseria – jeśli trzeba
auto rozebrać do zera,
cena nie będzie niższa
niż 30 tys. zł.
W niektórych przypadkach
trzeba pewne
elementy odtwarzać,
co generuje dodatkowe
nakłady.
SYSTEM KLASYFIKACJI
Nowe szaty króla szos
Łączna cena rekonstrukcji zabytkowego auta w Polsce zwykle wynosi od 40 do
100 tys. zł. Podobny remont w Europie Zachodniej jest nieporównywalnie droższy.
W USA, w związku z łatwym dostępem do części zamiennych, koszty naprawy
mogą być podobne jak u nas. Kolekcjonerzy mają jednak wiele zastrzeżeń do solidności
amerykańskich mechaników, zwłaszcza do niestarannego lakierowania.
CZĘŚCI ZAMIENNE
Nie sposób prognozować ich kosztów w przypadku większości marek. Wśród fi rm
europejskich chlubny wyjątek stanowi Mercedes, który oferuje pełną paletę elementów
zamiennych, co więcej – przedstawiciele koncernu wspierają miłośników
tej marki w różnych sprawach, począwszy od szybkiego wyszukania potrzebnych
części lub dokumentacji, a kończąc na współorganizacji zlotów. Najtrudniej
znaleźć cokolwiek do aut francuskich. Z kolei w USA można bez kapotu kupić
części do prawie wszystkich modeli, w dodatku ceny nie są wygórowane.
TAPICERKA
10 tys. zł. Jeśli jednak inwestor zdecyduje
się kupić specjalne materiały, np.
do dziś produkowane w Anglii tkaniny
identyczne jak przed
laty, koszt może
wyraźnie wzrosnąć.
HAMULCE
ZAWIESZENIE
Co najmniej
5 tys. zł.
SKRZYNIA BIEGÓW
5-6 tys. zł, koszt porównywalny z naprawą
skrzyni automatycznej we współczesnym aucie.
Kolekcjonerzy z cieńszym portfelem muszą
zadowolić się modelami. Na zdjęciu kultowy
Matchbox z lat 60.
Właściciele cennych pojazdów informują o stanie technicznym podając cyfry od 1 do 5. Jedynka oznacza tzw. stan fabryczny
i jest wielką rzadkością. Dwójka to auto bez zarzutu, po profesjonalnej renowacji. Trójka informuje o dobrej kondycji ze
śladami eksploatacji, za czym zwykle kryje się remont wykonany kilka lat temu. Czwórka to pojazd na chodzie, choć wymagający
renowacji. W końcu piątka to kompletne auto, ale często niesprawne.
Różnice cen między poszczególnymi pozycjami są olbrzymie. Na przykład, samochód, który uzyskał najwyższą
notę – jedynkę i wyceniony został na 10 tys. euro, jako dwójka jest wart 5-6 tys., trójka – 2-3 tys., czwórka – 1,5 tys., a piątka
zaledwie 700 euro. System jest bardzo ścisły. Specjaliści oceniają kilkadziesiąt elementów pojazdu, punktując każdy
z nich oddzielnie. Dopiero posumowanie tych cząstkowych danych daje łączny wynik. System jest tak obiektywny, że testy
przeprowadzone z udziałem kilku ekspertów pokazały rozbieżności na poziomie 0,2 punktu.
Specjalną, oddzielną kategorię stanowią pojazdy klasyfi kowane jako HPOF (Historic Preservation of Original
Features), czyli takie, które charakteryzuje historyczny stan zachowania. Zwolenników tego rodzaju pojazdów nazywa się
ortodoksami, ponieważ są przeciwnikami zbyt gruntownych renowacji. Reguły ustalone przez ortodoksów dotyczą ograniczenia
napraw do niezbędnego minimum. Podstawowa reguła polega na tym, że auto musi być sprawne w stu procentach.
Jeżeli trzeb coś uzupełnić – określona część powinna być wykonana najlepiej w tej samej fabryce co przed laty, a przynajmniej
przy wykorzystaniu tych samych maszyn. Wszystko wskazuje na to, że w przyszłości tak odnowione pojazdy mogą
osiągać najwyższe ceny. Już dziś należą do rzadkości.
styczeń–luty 2010 63