367693epo (2)

Rasismo ne bezonas
rasistojn
Jorge Majfud
Nova mondmapo, desegnaĵo de Rafat
Alkhateeb, Jordanio.
© Rafat Alkhateeb / Cartoon Movement
La debato pri tio, kion ni nomas
“migrada krizo” havas rasan kompon
anton. Temas pri modelo, kiu
ripetiĝas daŭre en diversaj leĝoj,
rakontoj kaj praktikoj, kiel okazis
dum jarcentoj, laŭ la urugvajausona
verkisto Jorge Majfud. Gvidante
nin en instrua vojaĝo tra la
historio, li akcentas la kompletan
foreston, en ĉi tiu akra debato,
sen ajna mencio pri duonmiliono
da eŭropaj enmigrintoj, kiuj vivas
kon traŭ leĝe en Usono kaj alia miliono
da usonanoj vivantaj kon traŭleĝe
en Meksiko.
Okaze de la Monda Tago de Migrantoj,
la 20-a de junio, ni dediĉas la rubrikon
Ideoj al delokitaj homoj ĉirkaŭ la
mondo. Laŭ la lastaj ciferoj eldonitaj
de la Agentejo de Unuiĝintaj Nacioj
pri Migrantoj- (AKR), la nombro
de mingranto en la mondo atingis
rekordon de 68,5 milionoj en 2017.
En miaj lecionoj mi ĉiam provas klarigi
la diferencon inter opinioj kaj faktoj. Estas
fundamenta regulo, tre simpla intelekta
ekzerco, kiun ni mem devige entreprenas
en la postiluminisma epoko. Mi komencis
obsediĝi pri tiaj evidentaj konceptoj, kiam
mi eksciis, en 2005, ke kelkaj studentoj
argumentas, ke io “estas vera ĉar mi
kredas ĝin” - kaj ili ne ŝercis. Ekde tiam,
mi suspektis, ke tia intelekta konfuzo,
tia konflikto de fiziko kun metafiziko
(klarigita de Averroes jam antaŭ preskaŭ
mil jaroj) - kiu jaron post jaro iĝas ĉiam pli
superreganta (kredo kiel la supera kriterio,
sendepende de ĉiuj evidentaĵoj por la
kontraŭo) - havas siajn originojn en la
majestaj preĝejoj de suda Usono.
Sed kritika pensado implicas multe pli
ol nur distingi faktojn disde opinioj. Provi
difini kio estas fakto, sufiĉus. La pura ideo
de objektiveco mem paradokse devenas
de unu sola perspektivo, de unu lenso. Kaj
ĉiu scias, ke per la lenso de unu fotografia
aŭ videa kamerao, nur unu parto de la
realo estas kaptata, kiu tre ofte estas
subjektiva aŭ uzata por distordi la realon
laŭ la supozata intereso de objektiveco.
Pro ia kaŭzo, studentoj emas esti pli
interesataj pri opinioj ol pri faktoj. Eble
pro la superstiĉa ideo, ke ia informita
opinio devenas de la sintezo de miloj da
faktoj. Tio estas danĝera ideo, sed ni ne
povas forkuri de nia respondeco doni nian
opinion kiam ĝi estas necesa. Ĉio, kion
ni povas kaj devas fari, estas akcenti, ke
informita opinio daŭre restas opinio, kiu
devas esti testata aŭ defiata.
Opinio
Iun tagon studentoj diskutis pri la
karavano de 5 000 centramerikanoj (de
kiuj almenaŭ mil estis infanoj) fuĝantaj
de perforto kaj marŝantaj al la meksika
landlimo kun Usono. La prezidanto
Donald Trump ordonis fermi la landlimon
kaj nomis tiujn, kiuj serĉas rifuĝon,
“invadantoj”. La 29-an de oktobro 2018,
li publike deklaris: “Estas invado en nian
Landon, kaj niaj Militistoj atendas vin!” Nur
la transporto de la soldatoj al la landlimo
kostis al Usono ĉirkaŭ 200 milionojn da
usonaj dolaroj.
Ĉar unu el miaj lernantoj insistis ekscii
mian opinion, mi komencis kun la plej
kontestata flanko de la afero. Mi rimarkigis,
Unesko-Kuriero • aprilo-junio 2019 | 45