ՆՈՐՔ 2019-III
2019-3
2019-3
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
տղամարդու մոտենալը: Վախի, թե անորոշության զգացումը պատնեշի վերածված`<br />
հզորացավ, տիրեց կնոջ բանականությունը:<br />
-Քո մաշկի թրթռոցն անգամ նկատվում է, թող ուղղեմ: Մազերդ: Ես քեզ չեմ մոտենա:<br />
Այսպես:<br />
Տղամարդը հետ քայլեց դեպի նկարակալը:<br />
Չանցավ: Պատսպարված, պատնեշված միտքը, միևնույնն է ազատություն տվեց<br />
սիրուց տրոփող հոգուն, մարմնի թրթիռին, շնչառությանը…<br />
Տղամարդը մոտեցավ նկարակալին ու շարունակեց նախկին զմայլանքով նկարել,<br />
այս անգամ խորհրդավոր, հիացմունքը չթաքցնող ժպիտը դեմքին ու հեգնախառն<br />
աչքերով: Նրա հայացքում ավելացել էր հաղթանակած արուն:<br />
-Ձեռքդ հեռացրու կրծքիցդ, խնդրում եմ, ես չեմ մոտենա:<br />
Կնոջ կրծքին թառել էր ամոթխածությունը, սեղմված մատները, որ վարագուրել<br />
էին կուրծքը, տրոփում էին սրտի զարկերին համաչափ:<br />
Նրանք զարկերի հետ բարձրանում-իջնում էին:<br />
…<br />
Հայելին հիշողությունը կրկնապատկեց ու… խախտեց միօրինակ լռությունը: Սպասումն<br />
ավարտվեց: Այն չէր էլ եղել: Կարոտը մարմին էր ստացել, ու հրեշ դարձած<br />
ահագնացել: Ամեն ինչ ավարտվում է: Այդպես ճիշտ է: Տղամարդու զննող հայացքը<br />
հիշողության խորքից գալիս ու շոյում էր, կանչում իր գիրկ: Անհամբերությունը միացած<br />
կարոտի բնավորությանը, որ պոռթկուն էր ու խենթ, երկուստեք անտարբեր<br />
ծիծաղում էին, հեգնում, չարախնդում, հրահրում կարոտին հետամուտ լինել՝ վերջապես<br />
կորցնել այդ հավասարակշռվածը… Եվ իբրև, պատահական հայտնվել այնտեղ,<br />
որտեղ զգացել էր սիրո ուշադրությունը:<br />
…<br />
Դուռը կիսաբաց էր: Կինը գիտեր՝ հոգին խաղաղ է: Ժամանակ էր անցել, քննարկվել<br />
էր, ներկայացվել սառը դատողության նախատինքին: Հայելու մեջ կրկնել էր՝ մի<br />
քանի անգամ, դասը սերտելու պես, որ ինքը գիտի ինքնատիրապետման գաղտնիքը,<br />
ինքը` Շամիրամ է… և այդ սեր կոչվող զգացմունքը, երբեք էլ դուրս չի գա ու չի իշխի:<br />
Արագ, թեքելով կանացի ճկուն մարմինը` անցավ երկու հակառակության սահմանը,<br />
և դրսի արևի ճառագայթները միանգամից պատնեշվեցին` ներսի ստվերով:<br />
Դեռ չէր կողմնորոշվել իր քայլում: Դեռ չէր գնահատել ներսի ու դրսի տարբերությունը,<br />
երբ աչքերը հանդիպեցին տղամարդու առնական, մինչ գոտկատեղը մերկ, պատուհանից<br />
սրահ ընկած արևի տակ փայլող մարմնին: Հայացքն արագ փախցրեց, բայց<br />
արդեն ուշ էր: Տղամարդու աչքերի ցոլանքը հասցրել էր պայթեցնել կարոտի ու<br />
կրքի ականը: Եվ տղամարդն էլ այդ նկատել էր:<br />
-Բարև:<br />
-Գեղեցկացել ես: Կանայք նման են երաժշտական գործիքի: Նստի՛ր: Ես քեզ<br />
սուրճ կտամ: Դե գիտես, թե ինչ համով սուրճ եմ պատրաստում:<br />
Նա խոսում էր ու շարունակում աշխատել: Ինչ-որ չափում էր, հավաքում, նորից<br />
չափում, միաժամանակ կքելով ծնկներին: Մեկ նայում էր կնոջը, մեկ էլ թիկունքով<br />
47
Change language