Moja firma w Dolnej Saksonii - Innovatives Niedersachsen

More documents

Recommendations

Info

Ponadto obywatele nowego państwa członkowskiego, którzy w dniu 1 maja 2004 r., zatem do chwili akcesji ich kraju do UE byli już legalnie zatrudnieni w Niemczech i dopuszczeni do rynku pracy przez nieprzerwany okres 12 miesięcy lub dłużej, mają w dalszym ciągu prawo do wykonywania pracy zarobkowej w Niemczech. To samo obowiązuje w stosunku do obywateli, którzy pracowali w Niemczech po przystąpieniu ich kraju do Unii bez przerwy w ciągu 12 miesięcy albo dłużej. b) Zatrudnienie w ramach umowy o dzieło W sektorach, w których Republika Federalna Niemiec w ramach swobody świadczenia usług zastosowała regulacje przejściowe, zatrudnienie pracowników polskich oddelegowanych do Niemiec jest możliwe z reguły tylko na podstawie bilateralnych umów dotyczących realizacji umów o dzieło. Liczbę zawieranych umów o dzieło normują tak zwane kontyngenty. W ramach kontyngentów zagraniczne przedsiębiorstwa mogą wysyłać swój personel na czas ograniczony do Niemiec celem realizacji tych umów. W przypadku Polski taka umowa została podpisana z RFN dnia 31 stycznia 1990 r. i odnosi się ona przede wszystkim do sektora budowlanego, jak również do niektórych zawodów rzemieślniczych (np. instalatorzy, restauratorzy itd.). Umowa dotycząca realizacji umów o dzieło, która została zawarta między Polską 16 C. Działalność gospodarcza Polaków w Dolnej Saksonii i Niemcami ustala, kiedy i na jakich warunkach polskie przedsiębiorstwa mogą oddelegowywać swoich pracowników do Niemiec celem realizacji umów o dzieło. Najistotniejsze warunki, które muszą zostać spełnione, w przypadku oddelegowywania pracowników do RFN to: Podstawą wysyłania pracowników przez polskie przedsiębiorstwa może stanowić wyłącznie umowa o dzieło według rozumienia niemieckiego kodeksu cywilnego (§§ 631 ff. kodeksu cywilnego – Bürgerliches Gesetzbuch/BGB), względnie umowa o dostarczenie dzieła z materiału przyjmującego zamówienie (§ 651 BGB). W ramach umowy o dzieło w sektorze budownictwa zostały wyznaczone limity zatrudnienia, by nie naruszyć interesów pozostałych małych i średnich przedsiębiorstw. Strona niemiecka stosuje kwotowanie w odniesieniu do swoich przedsiębiorstw, polegające na tym, że ilość cudzoziemców zatrudnionych przez daną firmę uzależniona jest od wielkości zatrudnienia w niemieckiej firmie. Ponadto przedsiębiorstwo niemieckie musi należeć do sektora budowlanego. Weryfikacja zleceniodawcy polega na jego przynależności do tzw. dodatkowej kasy zaopatrzenia (Zusatzversorgungskasse – ZVK) sektora budowlanego. Z umowy wynika także, że muszą być bezwzględnie przestrzegane niemieckie ustawy i przepisy prawne. Polscy pracownicy oddelegowani w ramach umowy o dzieło potrzebują jak już zostało wspomniane zezwolenie na pracę (tzw. „zezwolenie unijne”), którego udziela właściwy urząd pracy. Z wnioskiem o wydanie zezwolenia zwraca się polski pracodawca. We właściwym urzędzie pracy można także otrzymać odpowiedni wniosek o udzielenie zezwolenia na wykonywanie pracy zarobkowej w ramach umowy o dzieło. „Zezwolenie unijne” jest udzielane z reguły tylko specjalistom tzn. pracownikom odpowiednio wykwalifikowanym. Osobom niewykwalifikowanym (pomocnikom) zezwolenie na pracę jest udzielane tylko, o ile jest to niezbędne do wykonania dzieła. Zezwolenie na pracę dla pracowników realizujących umowę o dzieło wydawane jest zasadniczo na okres trwania umowy. Prawo do przydziału kontyngentów konkretnym przedsiębiorstwom, które spełniają wymagane prawem warunki, przysługuje polskiemu Ministerstwu Gospodarki w Warszawie (Kontingentvergabestelle). Za sprawdzenie danej umowy o dzieło pod względem formalnym wraz z weryfikacją przedłożonych dokumentów pobierana zostaje opłata (Grundgebühr) w wysokości 200 EUR (Neuvertrag). W przypadku suplementów (Nachtrag) dotyczących zmiany treści umowy np. przedłużenia czasu realizacji umowy, zwiększenia zatrudnienia oraz przeprowadzenia prac gwarancyjnych ta opłata wynosi 100 EUR. Opłaty te pobierane są w momencie złożenia kompletu dokumentów do urzędu pracy. Dodatkowo za każdego pracownika oddelegowanego do realizacji umowy o dzieło jest pobierana tzw. opłata bieżąca (Laufzeitgebühr) w wysokości 75 EUR za każdy rozpoczęty miesiąc pracy. Jest ona wymagana w momencie wydania zezwolenia na pracę. Opłaty muszą być uiszczone na konto właściwego urzędu pracy prowadzone w Niemieckim Banku Narodowym (Deutsche Bundesbank). Dla pracowników oddelegowanych z Polski właściwy jest urząd pracy z siedzibą w Duisburgu. Tam także można uzyskać dalsze informacje dotyczące wymaganych dokumentów: Agentur für Arbeit Duisburg (Bereich Werkvertragsverfahren) Duissernplatz 15, 47051 Duisburg tel.: 0049 203 302 1735 lub 1438 fax: 0049 203 302 1107 3. Warunki podejmowania samodzielnej działalności gospodarczej Przedsiębiorcy polscy mogą w Dolnej Saksonii założyć przedsiębiorstwo, o ile podjęcie planowanej działalności nie podlega w okresie przejściowym wspomnianym w rozdziale B ograniczeniom i spełnia wymogi prawa niemieckiego włącznie z wymogami dotyczącymi niezbędnych kwalifikacji zawodowych. Polacy w Niemczech, zarówno osoby fizyczne jak i prawne, mają jak i wszyscy obywatele Unii wiele możliwości prawnych, aby podjąć w Dolnej Saksonii działalność gospodarczą. Polscy przedsiębiorcy mogą prowadzić swoją działalność w Niemczech za pomocą biura przedstawicielskiego (Repräsentanz). C. Działalność gospodarcza Polaków w Dolnej Saksonii 17
Biuro przedstawicielskie stanowi część firmy macierzystej i musi występować pod firmą (nazwą) zarejestrowaną w nowym kraju członkowskim UE. Biuro przedstawicielskie nie może działać jako samodzielny oddział przedsiębiorstwa, tzn. biuro przedstawicielskie może wykonywać tylko usługi przygotowawcze i pomocnicze. Samodzielny oddział (nazywany również filią) daje zatem większe możliwości niż biuro przedstawicielskie. Założenie filii, przeważnie w formie spółki z o. o., jest godne polecenia przede wszystkim przy planowanej długoterminowej działalności gospodarczej. Samodzielna działalność gospodarcza prowadzona przez zagraniczne przedsiębiorstwo w formie samodzielnego oddziału uważana jest na niemieckim rynku jako bardziej intensywna forma zaangażowania się w działalność gospodarczą, co w realiach rynku niemieckiego może pozwolić na osiągnięcie wyższego poziomu akceptacji nowej firmy. Ponadto prawne władanie oddziałem jest łatwiejsze, niż władanie przedstawicielstwem przedsiębiorstwa. Polacy mogą zakładać w Niemczech wszystkie rodzaje spółek osobowych i kapitałowych. W ramach inwestycji oraz obrotu kapitałowego nie istnieją żadne ograniczenia. Do podjęcia działalności w ramach spółki nie jest wymagane stałe zamieszkanie lub pobyt. Działalność nie może jedynie naruszać przepisów o cudzoziemcach i uregulowań dotyczących działalności gospodarczej cudzoziemców. Formy prawne 18 C. Działalność gospodarcza Polaków w Dolnej Saksonii oraz przepisy z nimi związane zostały szczegółowo opisane w rozdziale D. Obywatel Polski, który ma zamiar podjąć działalność samodzielną w Niemczech, musi jednak, o ile swoboda świadczenia usług i swoboda zakładania przedsiębiorstw nie podlega wspomnianym w rozdziale B ograniczeniom, spełnić ściśle określone wymogi. Polski przedsiębiorca jest zobowiązany, tak jak obywatele Niemiec i inni przedsiębiorcy z Unii, do przestrzegania wszelkich przepisów dotyczących zawodu i prowadzenia działalności gospodarczej obowiązujących w Niemczech. a) Zgłoszenie działalności w urzędzie do spraw gospodarczych Aktywność gospodarcza, podjęta na czas nieokreślony, stanowi działalność gospodarczą. Stała działalność gospodarcza z reguły nie wymaga w Niemczech uzyskania szczególnego zezwolenia. Działalność gospodarczą należy jednak w każdym przypadku zgłosić w lokalnym urzędzie administracyjnym (miasto, gmina). Celem tego zgłoszenia jest poinformowanie właściwych urzędów o rodzaju i rozmiarze działalności gospodarczej, a w razie potrzeby umożliwienie wykonywania nadzoru i kontroli. Zasady zgłoszenia reguluje ustawa o prowadzeniu działalności gospodarczej – Gewerbeordnung (GewO). Podjęcie niektórych działalności podlega nie tylko jej zgłoszeniu, ale także związane jest z uzyskaniem stosownego zezwolenia. b) Zezwolenia i koncesje zawodowe Uznanie kwalifikacji zawodowych jest potrzebne w przypadkach, gdy niemieckie przepisy wymagają do podjęcia i wykonywania pracy w danym zawodzie udokumentowania kwalifikacji zawodowych. Te zawody stanowią tak zwane zawody reglamentowane. Podstawą uznania kwalifikacji zawodowych jest dyrektywa unijna dotycząca uznawania zawodów. Uznanie kwalifikacji następuje na wniosek, który powinien zostać złożony we właściwym urzędzie, najczęściej są to wszelkiego rodzaju izby. Wykonywanie większości zawodów nie jest uwarunkowane posiadaniem odpowiedniego potwierdzenia kwalifikacji. W określonych przypadkach działalność gospodarcza może być wykonywana tylko po uzyskaniu zezwolenia właściwego urzędu administracyjnego. Te przypadki dotyczą przede wszystkim zawodów rzemieślniczych (Handwerk). Zezwolenia do wykonywania zawodu rzemieślniczego udziela właściwa izba rzemieślnicza (adresy izb rzemieślniczych w Dolnej Saksonii znajdują się w rozdz. F). Zezwolenie może uzyskać tylko osoba, która posiada i udokumentuje odpowiednie kwalifikacje. Wykonywanie zawodu rzemieślnika w Republice Federalnej Niemiec regulują przepisy ustawy o rzemiośle (Handwerksordnung-HwO) wyróżniające rzemiosło właściwe wyszczególnione w załączniku „A" do HwO, oraz zawody rzemieślnicze nie wymagające dopuszczenia do wykonywania zawodu rzemieślniczego, a także zawody pokrewne rzemiosłu właściwemu. Wymienione są one w załączniku „B” do HwO. Obie listy „A” i „B” niemieckiej ustawy o rzemiośle są umieszczone w całości w załączniku na końcu tej publikacji. Lista załącznika „A” do HwO zawiera 41 zawody rzemieślnicze. Są to zawody takie jak: murarz, dekarz, malarz, piekarz itd., w których wymagane jest w zasadzie posiadanie tytułu mistrzowskiego. Niemiecka ustawa o rzemiośle zawiera jednakże kilka uregulowań, na podstawie których możliwe jest dopuszczenie do wykonywania rzemiosła właściwego z listy „A” bez tytułu mistrzowskiego w wypadku udokumentowania posiadanych odpowiednich kwalifikacji porównywalnych bądź wyższych niż tytuł mistrzowski. Załącznik „B” do HwO, część pierwsza, obejmuje zawody takie jak: zegarmistrz, złotnik, parkieciarz, krawiec. Natomiast część druga załącznika „B” do HwO zawiera miedzy innymi takie zawody jak: krawiec kostiumów teatralnych, hafciarz, garbarz, kosmetyczka itd. Do prowadzenia działalności rzemieślniczej w przypadku zawodów rzemiosła właściwego niezbędne jest uzyskanie wpisu do rejestru rzemiosła (Handwerksrolle). Rejestr jest prowadzony przez właściwą dla miejsca działalności lub podjęcia działalności izbę rzemieślniczą (Handwerkskammer). Po wpisie do rejestru rzemieślnicy wykonujący właściwy zawód C. Działalność gospodarcza Polaków w Dolnej Saksonii 19
Page 1 and 2: Wydawca: Ministerstwo Gospodarki, P
Page 3 and 4: 6 10. Spółka komandytowa ze spó
Page 5 and 6: A. Polska - państwo członkowskie
Page 7: C. Działalność gospodarcza Polak
Page 11 and 12: W rozumieniu prawa podatkowego w wo
Page 13 and 14: z ograniczoną odpowiedzialnością
Page 15 and 16: 4. Ograniczony obowiązek podatkowy
Page 17 and 18: opodatkowaniu w kraju drugiej stron
Page 19 and 20: Oddział nie jest samodzielną osob
Page 21 and 22: Ponadto statut może obejmować dal
Page 23 and 24: w Niemieckim Urzędzie Patentów i
Page 25 and 26: na swobodny przypływ osób nie dot
Page 27 and 28: ograniczeń. Ta odpowiedzialność
Page 29 and 30: ° Ministerstwo Oświaty Dolnej Sak
Page 31 and 32: Inspekcja Przemysłowa Dolnej Sakso
Page 33 and 34: przedsiębiorstwa mające swoją si
Page 35 and 36: firm oraz wspiera stosunki gospodar
Page 37 and 38: przedsiębiorstwach Unii Europejski
Page 39 and 40: ° Deutsche Messe AG, Hannover Prze
Page 41 and 42: Kategoria skrót niemiecki polski V
Page 43 and 44: Kategoria skrót niemiecki polski 8
Page 45 and 46: Zał. 2 | Związki i zrzeszenia bra
Page 47 and 48: Związek Pracodawców Zakładów Cu
Page 49 and 50: Branżowy Związek Technik Instalac
Page 51 and 52: Związek Dolnosaksońskich Instytuc
Page 53 and 54: Zał. 3 | Centra Technologiczne w D
Page 55 and 56: Centrum Rzemiosła Wilhelmshaven Ge
Page 57 and 58: Pozycja Firma Siedziba Przychód 20
Page 59 and 60:
Zał. 7 | Załącznik A niemieckiej
Page 61 and 62:
Zał. 9 | zakładanie spółki w Ni
Page 63 and 64:
a) Nazwisko, imię Adres Data urodz
Page 65 and 66:
Zał. 11 | Bilans otwarcia de Muste
Page 67:
Notatki
show all

Moja firma w Dolnej Saksonii - Innovatives Niedersachsen

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?