E-BOOK หลักเมือง สิงหาคม 65

ปลายทางที ่แตกต่าง
พลตรี ดร.ดิเรก ดีประเสริฐ
รองเจ้ากรมยุทธศึกษาทหารบก
ก
ระบวนการแก้ปัญหาในพื้นที่ ๓ จังหวัดชายแดนภาคใต้นั้น
มีกระบวนการสำคัญประการหนึ่งคือ การพูดคุยสันติสุขเพื่อมุ่ง
ไปสู่การแก้ปัญหาความขัดแย้งคับข้องใจของคนในพื้นที่โดยเฉพาะ
บรรดาแกนนำขบวนการแบ่งแยกผู้คนในพื้นที่ด้วยการปรึกษาหารือ
พูดคุยกันด้วยสันติวิธีระหว่างคณะผู้แทนของรัฐกับผู้แทนกลุ่ม
แบ่งแยกการปกครองในนามกลุ่ม BRN โดยมีเป้าหมายสูงสุดคือเพื่อยุติ
หรืออย่างน้อยก็บรรเทาความรุนแรงจากการใช้อาวุธเข้าห้ำหั่นกัน
โดยเฉพาะการกระทำจากฝ่าย BRN โดยความเห็นชอบร่วมกันของ
กลุ่มเห็นต่างในพื้นที่ผ่านการพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นหรือ
ผสมผสานความต้องการของทุกฝ่ายบนโต๊ะเจรจา อันจะนำไปสู่การ
ตอบสนองความต้องการของพี่น้องประชาชนในพื้นที่โดยไม่ต้องใช้
ความรุนแรงเฉกเช่นที่ผ่านมาตลอดหลายสิบปีที่ผ่านมา และนี่คือ
เป้าหมายปลายทางของกระบวนการพูดคุยสันติสุขของรัฐที่คาดหวัง
ว่าจะเป็นหนทางไปสู่การนำสันติสุขกลับคืนมาสู่พื้นที่แห่งนี้อันเป็น
เป้าหมายปลายทางสุดท้ายได้อย่างแท้จริง
หากแต่ว่าการดำเนินการตามแนวทางของกระบวนการพูดคุย
สันติสุขของรัฐกับกลุ่มเห็นต่างกับรัฐนั้น หาได้ง่ายดายตามมโนภาพ
ที่สร้างขึ้นไม่ เพราะแท้ที่จริงแล้วกระบวนการพูดคุยเพื่อนำ
สันติสุขมาสู่พื้นที่นั้น ต้องได้รับการยอมรับจากทุกกลุ่มทุกฝ่ายที่แตกตัว
ออกไปเป็นกลุ่มต่าง ๆ ในการต่อสู้กับรัฐ และกลุ่มต่าง ๆ เหล่านั้น
ต้องมีพื้นที่ในเวทีของกระบวนการพูดคุยกับรัฐตั้งแต่ต้น ซึ่งกลุ ่มตน
32
จะต้องเป็นกลุ่มหนึ่งในการพูดคุย
กับรัฐอย่างเป็นทางการเฉกเช่น
เดียวกับกลุ่ม BRN ที่ได้รับการ
ยอมรับจากรัฐทั้งที ่ผ่านมาและใน
ห้วงหลัง ๆ มานี้ ปฏิกิริยาของการ
ก่อเหตุร้ายในห้วงนี้ จึงเป็นการส่ง
สัญญาณให้รัฐเห็นว่า กลุ่ม BRN
ไม่ใช่ตัวแทนของขบวนการต่อสู้กับ
รัฐอย่างเบ็ดเสร็จแต่เพียงผู้เดียว
และรัฐต้องรับรู้ว่า ขบวนการต่อสู้
กับรัฐไทยตลอดระยะเวลาหลาย
สิบปีที่ผ่านมานั้น กลุ่มคนที่มีความ
เห็นต่างจากรัฐ มีอุดมการณ์หรือ
แนวคิดที่ไม่ได้เป็นเอกภาพหนึ่ง
เดียว การต่อสู้กับรัฐอันยาวนาน
ได้ทำให้คนในขบวนการแตกตัวออกไปตั้งกลุ่มใหม่หลากหลายกลุ่ม
และต่างฝ่ายต่างมีศักยภาพในการต่อสู้กับรัฐในหลายมิติอย่างเป็น
ระบบ เหล่านี้คือความสลับซับซ้อนของกระบวนการพูดคุยสันติสุข
ของรัฐกับกลุ่มเห็นต่างจากรัฐที่ไม่ง่ายอย่างที่คิด
กลุ่มเห็นต่างที่มีอยู่อย่างหลากหลาย ที่มีทั้งการแสดงตัวตน
และที่ยังไม่แสดงตัวตน ต่างมีศักยภาพในการต่อสู้ตามที่ตนถนัดและ
นิยมชมชอบ และเมื่อใดที่การพูดคุยดำเนินไปจนมีแนวโน้มว่าผล
การพูดคุยอาจจะไม่เป็นไปตามที่กลุ่มตนคิดหรือคาดหวัง คนเหล่านี้
ก็พร้อมที่จะปลีกตัวออกมาจัดตั้งกลุ่มใหม่ และมีอิสระในการ
แสดงออกซึ่งความมีตัวตนของกลุ่มตนได้ทุกรูปแบบตามแต่โอกาส
และจังหวะจะอำนวย การก่อเหตุรุนแรงให้เห็นเป็นระยะ ๆ หนักบ้าง
พลตรี ดร.ดิเรก ดีประเสริฐ