P o czet dziek anó w - Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku

More documents

Recommendations

Info

Mieto Olszewski Laudacja na pożegnanie profesora Andrzeja Dyakowskiego. dziewczyn była trzycyfrowa. Główny świadek tych sukcesów, Piekorzewski od lat nie żyje. Musimy więc zaufać pamięci Jubilata. Zaufać bardzo proszę, ale jak się pogodzić z własnym dramatem upływającego czasu, ze świadomością, że życia już nie starczy by zbliżyć się do tego osiągnięcia, co dla A. D. było tylko introdukcją przecież. A. D. odbył jeszcze marynarkę wojenną, rok politechnicznej architektury i już go poznałem, poznaliśmy go osobiście. * Zawdzięczam mu niesłychanie wiele. Wpływ Andrzeja na moje życie był przeogromny. Ożeniłem się z dziewczyną na widok której On się czerwienił i wierząc, że On wie, widzi więcej – (wcale mi się nie podobała - żartuję oczywiście). Zamieniłem luksusową posadę bibliotekarki z wyższym wykształceniem na asystenturę, gdyż to Andrzej oznajmił mi o konkursie w PWSSP, w którym też brał udział. – Zawstydzony wszakże, bo wiedział, że znam jego opinię przez lata głoszoną, że asystentami zostają mendy. To wydawałoby się zapomniane w zoologicznym sensie stworzenie przywołał mój przyjaciel w dyskretnej rozmowie, donosząc mi, że gdy poczuł nieoczekiwane, od lat zapomniane swędzenie w kroku rozmarzył się, że czyżby mendy – i już po godzinie przypadkowo spotkany kolega lekarz wyjaśnił, że tak się objawia cukrzyca… * Asystenturę zaczęliśmy jednocześnie (36 lat temu). Chwilę potem ocalił mi no nie głowę, ale przynajmniej jej część – prof. Jacek Żuławski, mój pryncypał, źle znosił i coraz silniejsze dawał sygnały, że irytuje go moja na onczas nowatorska fryzura - włosy hippisa. Szło w fatalną dla mnie stronę (Samsonowej kastracji). Jacek był taternikiem, zaczadzonym Podhalem (to dla młodzieży) – To mediacja Andrzejaszka - „Panie Profesorze, by się Pan wstydził… A Sabała?… A Janosik?… – zakończyła kwestię fryzjerską raz na zawsze. * To nie jest tak, że przyjaźń to same kwiaty, perfumy i landrynki. Przyjaźń, ta męska to czasem bójka, atawizm i esencja emocji. W latach środkowego Gomułki filmowy kult Garry Coopera dawał stadnym, alkoholowym przecież naszym zabawom, Gombrowiczowską, parodystyczną aurę. W takim to zabawowym klimacie, ale zupełnie serio, odbyliśmy zainspirowani przez grono przyjaciół, bójkę. Jak szeroko jest skrojone znaczenie tego słowa doświadczyłem na Podhalu. Gdzie w knajpie piłem z wiekowym góralem, który jak twierdził, brał udział w bójce pod Verdun. Na miłość Karol Dickens zaczynając Davida Copperfielda napisał – urodziłem się w czepku. Znajomość moja tej kwestii dała mi w ciężkich czasach bierutowskich zwycięstwo w konkursie literackim (czy może czytelniczym) - a byłem w ten czas prymusem szkoły podstawowej w prowincjonalnym miasteczku, co wzbudziło podziw jurorów, całkiem słuszny zresztą. Dzisiejszy bohater urodził się siedemdziesiąt lat temu w rodzinie ziemiańskiej, nie na ziemi jednak i nie w czepku, lecz na ławce – w parku – no ściślej na plantach, bo w Krakowie park nazywa się planty. Wróżbici, chiromanci i inni futurolodzy oraz cyganki za oczywiste uznają, że w tych okolicznościach – bóle porodowe dopadły madame Dyakowską podczas spaceru – stąd ławka – że tak zrodzone dziecię, zostanie in spe bezdomnym kloszardem, menelem, boomem. Stwórca a i badacz szczegółów zauważyłby wszakże, że ławka była nieopodal Collegium Majus, czyli Uniwersytetu, co znaczyłoby całkiem odmienne prognozy dotyczące przyszłości dzisiejszego bohatera. Człowiek zrodzony, no nie na kamieniu (wtedy wiadomo że geniusz), lecz na ławce vis a vis Jagiellonki mógł być w przyszłości tylko profesorem. * Sielskie dzieciństwo w II Rzeczypospolitej wkrótce zmieniło się w szkołę przeżcia. Wirtuozerska umiejętność jazdy na rowerku trójkołowym być może to życie ocaliła, gdy zręcznie lawirował po Krakowskiej szosie wśród lejów po bombach podczas wysiedlenia. Gdy sytuacja się z grubsza ustabilizowała, jeśli jest to słowo właściwie użyte dla określenia czasu okupacji w Generalnej Guberni – nasz bohater na pierwszym świadectwie miał same Sehr gut – czyżby pierwszy ślad Collegium Majus. (?) * Powojenny czas dzieciństwa i trudny okres dorastania spędził dzisiejszy emeryt na Podhalu, co było kolejnym wyzwaniem, bo nikt mi nie wmówi i nie przekona, że życie wśród górali jest bezpieczne. Klimatycznie zdrowe, ale bezpieczne na pewno nie. Dlatego nie dziwi mnie, że budując w latach pięćdziesiątych schronisko na Turbaczu jako nastolatek nabawił się zapalenia wątroby na tle alkoholowym. A potem – tu wchodzimy już w strefę nieskrywanej mojej osobistej zazdrości. Babka włoszka genetycznie wyposażyła Andrzeja w olśniewającą urodę śrudziemnomorską – czyli brunet lokowany z uśmiechem Marino Mariniego – to musiało w kraju nad Wisłą mieć swoje poważne konsekwencje i reperkusje. Po pierwszym roku krakowskiej ASP ilość zbałamuconych (proszę docenić ten eufemizm) 68 69
Kilka zdań tylko o charakterze lustracyjnym, bez których nikt w tym kraju już obejść się nie może. Tak A. D. bywał represjonowany. Pobyt na izbie wytrzeźwień, utrata Prawa Jazdy – to typowe szykany komunistycznych siepaczy. Skłonność do głośnego śpiewania ulubionej pieśni: „Powiedz, powiedz nie bój się, komu dałaś, komu nie…” na tak zwanym otwartym powietrzu, po dwudziestej drugiej, sprawiała, że bywał łatwym łupem org<strong>anó</strong>w prewencji. A. D. ma wszakże ciemny moment w swojej biografii, który by stawić czoła prawdzie należy ujawnić, czy raczej przypomnieć (zlustrować) A. D. projektował po wielokroć gdańską trybunę pierwszomajową z przyległościami. Ale w akcie ekspijacji całe lata, do dzisiaj bodajże, dekoruje pięknie kościelne ołtarze. Sum sum corda boską najdłuższej siedzącej bitwie w historii Europy (to do młodzieży). Zwycięski w krwawej jatce, nękany przez doniesienia, że podobno wybiłem oko przeciwnikowi, zwlekałem z wizytą w szkole. Kiedy się wreszcie zdecydowałem, w perspektywie trzydziesto metrowego korytarza witał mnie uśmiech Marino Mariniego. Ku uciesze świadków opowiedział nam, jak to okulista badając jego kontuzję skomentował to słowami – „Pana to jakaś baba musiała zadrapać”. Upokarzający komentarz dla młodego Garry Coopera po latach budzi we mnie chęć odwetu. By nie zamęczać Państwa nadmiarem swego gadulstwa (większość anegdot w moim arsenale pamięci wymaga karkołomnych zabiegów cenzuralnych a poprawności politycznej nie sięgają kolan) gotów jestem za skromny poczęstunek opowiadać je kameralnie, na tak zwanym boku. W Y D Z I A Ł M A L A R S T W A I G R A F I K I A S P G D A Ń S K 2 0 0 7 WW Y D Z I A Ł MM A L A R S T W A I G R A F I K I A K A D E M I I S Z T U K K P I Ę K N Y C H W G D A Ń S K U - 2 0 0 7
Page 1 and 2:
WYDZIAŁ MALARSTWA I GRAFIKI AKADEM
Page 3 and 4:
W Y D Z I A Ł M A L A R S T W A I
Page 5 and 6:
prof. Włodzimierz Łajming prof. T
Page 7 and 8:
E L Ż B I E T A K A L Kilka uwag o
Page 9 and 10:
E L Ż B I E T A K A L pracownia ce
Page 11 and 12:
E L Ż B I E T A K A L np. jeszcze
Page 13 and 14:
E L Ż B I E T A K A L Stopniowo ma
Page 15 and 16:
E L Ż B I E T A K A L pracownia ma
Page 17 and 18:
E L Ż B I E T A K A L Krechowicz N
Page 19 and 20: E L Ż B I E T A K A L ko im wytłu
Page 21 and 22: E L Ż B I E T A K A L pracownia tk
Page 23 and 24: E L Ż B I E T A K A L pracownia tk
Page 25 and 26: E L Ż B I E T A K A L syntetyzują
Page 27 and 28: E L Ż B I E T A K A L
Page 29 and 30: E L Ż B I E T A K A L 1983/1984 Re
Page 31 and 32: E L Ż B I E T A K A L st. asyst. H
Page 33 and 34: E L Ż B I E T A K A L Sopot ‘88
Page 35 and 36: E L Ż B I E T A K A L pracownia pr
Page 37 and 38: E L Ż B I E T A K A L drzej Markow
Page 39 and 40: E L Ż B I E T A K A L Bogusławski
Page 41 and 42: E L Ż B I E T A K A L ad. II st. K
Page 43 and 44: E L Ż B I E T A K A L 2000/2001 Ba
Page 45 and 46: E L Ż B I E T A K A L Bibliografia
Page 47 and 48: E L Ż B I E T A K A L i ćwiczenia
Page 49 and 50: E L Ż B I E T A K A L realism, the
Page 51 and 52: E L Ż B I E T A K A L painter’s
Page 53 and 54: E L Ż B I E T A K A L of PGS (the
Page 55 and 56: Władysław Jackiewicz W Y D Z I A
Page 57 and 58: Kazimierz Kazimierz Ostrowski W Y D
Page 59 and 60: Wiesław Wiesław Dembski Dembski W
Page 61 and 62: Włodzimierz Łajming W Y D Z I A
Page 63 and 64: Laudacja na okoliczność balu z ok
Page 65 and 66: Marek Borowski W Y D Z I A Ł M A L
Page 67 and 68: Marcin Duszeńko W Y D Z I A Ł M A
Page 69: Wiesław Zaremba Zaremba W Y D Z I
Page 73 and 74: akt akt, , 2002, technika własna,
Page 75 and 76: Rozmowa, 2007, technika mieszana na
Page 77 and 78: obiekt, 2007, deski, 200 x630 cm J
Page 79 and 80: - urodzony w 1962 r. w Miastku. Uzy
Page 81 and 82: JAROSŁAW BAUĆ W Y D Z I A Ł M A
Page 83 and 84: M A C I E J Ś W I E S Z E W S K I
Page 85 and 86: - Urodzony w Sopocie w 1951 r. Stud
Page 87 and 88: - urodzona 20. 10. 1947 r. w Gdańs
Page 89 and 90: ez tytułu, technia własna JERZY O
Page 91 and 92: Urodzony w Sopocie w 1950 roku. Stu
Page 93 and 94: ez tytułu, olej na płótnie,150 x
Page 95 and 96: R O M A N G A J E W S K I cechy nie
Page 97 and 98: R O M A N G A J E W S K I krzątać
Page 99 and 100: Ślady - rysunek, technika własna
Page 101 and 102: - urodzony 23. 02. 1954 r. w Sopoci
Page 103 and 104: - Urodzony w 1959 r. w Lublinie. Ab
Page 105 and 106: -urodzony w 1953 r. W Łodzi, uzysk
Page 107 and 108: kompozycja agresywna VII, olej na p
Page 109 and 110: C Z E S Ł A W T U M I E L E W I C
Page 111 and 112: Lego Hau, Hau!,1997 litografi a ZBI
Page 113 and 114: - urodzony w 1942 roku w Lidzie, w
Page 115 and 116: CEZARY PASZKOWSKI - urodzony w Gda
Page 117 and 118: - urodzona 08. 02. 1953 w Lublinie.
Page 119 and 120: J E R Z Y K R E C H O W I C Z prof.
Page 121 and 122:
J E R Z Y K R E C H O W I C Z W 198
Page 123 and 124:
J E R Z Y K R E C H O W I C Z The d
Page 125 and 126:
projekty znaków fi rmowych W Y D Z
Page 127 and 128:
Wariat i Zakonnica, 2006, plakat te
Page 129 and 130:
hipodrom, technika własna - urodzo
Page 131 and 132:
Urodzony w Tokach powiat Tanopol w
Page 133 and 134:
plakat, off set, 98 x 68 cm ZDZISŁ
Page 135 and 136:
W Y D Z I A Ł M A L A R S T W A I
Page 137 and 138:
ez tytułu, fotografi a WITOLD WĘG
Page 139 and 140:
A B S O L W E N C I A BB S O L WW E
Page 141 and 142:
15. Bołtcka Barbara 16. Niesiołow
Page 143 and 144:
8. Buĉar Michał 9. Piskorska Wand
Page 145 and 146:
Grafika 2006 1. Grot Agnieszka 2. G
Page 148:
ISBN 978-83-918739-4-6
show all

P o czet dziek anó w - Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?