Ελληνική Αλλεργιολογία & Κλινική Ανοσολογία - ΒΗΤΑ Ιατρικές ...

80 Κ. Πεταλάς και συν7.1. ΕπιδημιολογίαΗ ηλιακή κνίδωση αποτελεί το 0,5% των περιπτώσεωνκνίδωσης. 42 Είναι πιο συχνή στο θήλυ πληθυσμόενώ εμφανίζεται στην τρίτη δεκαετία της ζωής. 14 Η σημασίατων προδιαθεσικών παραγόντων όπως η ηλικία,η ατοπία, το μήκος κύματος της ηλιακής ακτινοβολίας,η φυλή και η περιοχή φαίνεται να διαφέρουν στη βιβλιογραφία.7.2. Κλινική εικόναΗ ηλιακή κνίδωση είναι δυνατόν να εμφανιστεί μόνομε ερύθημα ή κνησμό και συνεπώς υπάρχει περίπτωσηνα χρήζει διαφορικής διάγνωσης από έγκαυμα.Συνήθως όμως είναι μια κλασική εικόνα κνίδωσης λίγαλεπτά μετά την έκθεση στον ήλιο. Έχει περιγραφεί μιαπερίπτωση επιβραδυνόμενης ηλιακής κνίδωσης. 15Η εικόνα της ηλιακής κνίδωσης δεν διαφέρει από τωνάλλων κνιδώσεων. Το στοιχείο που θέτει την υποψίαείναι η εντόπιση των βλαβών που αφορούν στα εκτεθειμέναστον ήλιο σημεία. Οι ανατομικές περιοχές πουεκτίθενται πιο συχνά είναι και λιγότερο ευαίσθητες. Ηήπια έκθεση μπορεί να προκαλέσει μόνο ερύθημα καικνησμό, ενώ η πιο παρατεταμένη έκθεση πομφούς. Ησυστηματική αναφυλακτική αντίδραση είναι πιθανή. 1Συνήθως η απομάκρυνση από τον ήλιο έχει ωςαποτέλεσμα την ταχεία υποχώρηση των βλαβών.Παρατεταμένη διάρκεια των βλαβών θέτει υποψίαπολύμορφου εκ φωτός ερυθήματος. Σε αυτές τις περιπτώσειςοι βλάβες παρουσιάζονται επίσης στα εκτεθειμέναμέρη αλλά συνήθως όχι στο πρόσωπο και διαρκούν2–6 μέρες. Η άλλη διαταραχή που μπορεί νατεθεί στη διαφοροδιάγνωση είναι η ερυθροποιητικήπρωτοπορφυρία, στην οποία οι βλάβες μοιάζουν με αυτέςτης κνίδωσης αλλά συνήθως είναι επίπονες και όχικνησμώδεις. Συνήθως εμφανίζεται σε παιδική ηλικίακαι συνοδεύεται από θετικό οικογενειακό ιστορικό. Ανη κλινική εικόνα δεν αποσαφηνίζει τη διάγνωση, η μέτρησηπρωτοπορφυρίνης στο αίμα τη θέτει ή την αποκλείειοριστικά.7.3. ΠαθογένειαΩς πιθανός μηχανισμός έχει υποτεθεί η ύπαρξη ενόςπαράγοντα ο οποίος ενεργοποιείται από συγκεκριμένουμήκους κύματος ηλιακή ακτινοβολία και μετατρέπεταισε αλλεργιογόνο. Τέτοιος παράγοντας δεν έχειακόμα απομονωθεί.Φαίνεται να υπάρχει ποικιλία μηχανισμών με βάση τουποθετικό αυτό φωτοαλλεργιογόνο. Οι Leenutphonget al έχουν προτείνει δύο τύπους ηλιακής κνίδωσης μεβάση το μηχανισμό. 45 Οι ασθενείς που ανήκουν στοτύπο Ι συνθέτουν ένα πρόδρομο μόριο το οποίο δενμπορεί να βρεθεί στους υγιείς, ενώ οι τύπου ΙΙ κατέχουνένα πρόδρομο μόριο το οποίο έχουν όλοι. Αυτοί οι δύοτύποι αντιδρούν διαφορετικά στα πειράματα παθητικήςμεταφοράς: οι τύπου Ι δεν αντιδρούν πάντα θετικάγιατί θα πρέπει στο μεταφερόμενο ορό να εμπεριέχεταιο παράγοντας, ενώ οι τύπου ΙΙ πάντα αντιδρούν θετικάαφού ο παράγοντας υπάρχει σε όλους. 46Το άλλο ζήτημα είναι αν ο πρόδρομος παράγονταςβρίσκεται στην κυκλοφορία, διότι υπάρχει μελέτη ηοποία υποστηρίζει την ύπαρξη τέτοιου παράγοντα μόνοστο δέρμα. 457.4. ΔιάγνωσηΤο ιστορικό δεν είναι πάντα αρκετό να θέσει απόμόνο του τη διάγνωση. Έτσι χρησιμοποιούνται test μεέκθεση του δέρματος σε διαφορετικού μήκους κύματοςακτινοβολία και διαφορετικής έντασης μέσω μονοχρωματικήςπηγής φωτός. Έχουν αναφερθεί περιπτώσειςασθενών στους οποίους η διαγνωστική δοκιμασίαήταν αρνητική, αλλά η έκθεση στο φυσικό ηλιακό φωςή σε υψηλής έντασης υπεριώδη ακτινοβολία θετική. 47Αρκετοί ασθενείς φαίνεται να αναπτύσσουν ένα φάσματο οποίο αναστέλλει την αντίδραση. Αν αυτό εφαρμοσθείστη διάρκεια ή αμέσως μετά από το δραστικόφάσμα μπορεί να αναστείλει την αντίδραση. Φαίνεταιόμως ότι αν εφαρμοσθεί πριν δεν βοηθάει και έτσι δενμπορεί να δράσει προληπτικά. 487.5. ΑντιμετώπισηΗ αντιισταμινική αγωγή είναι αποτελεσματική στηνηλιακή κνίδωση. Τα τοπικά και τα pe ros στεροειδήμπορούν επίσης να βοηθήσουν. Η επαναλαμβανόμενηέκθεση αυξάνει την αντοχή, προκαλώντας σε ένα βαθμόαπευαισθητοποίηση κατά κάποιο τρόπο. Η πλασμαφαίρεση,η PUVA και ο συνδυασμός τους έχουν επίσηςθετικά αποτελέσματα, αλλά και παρενέργειες. 49Η φυσική πορεία της νόσου είναι συμβατή περισσότερομε παραμονή των συμπτωμάτων παρά με υποχώρηση.8. Υδατογενής κνίδωσηΗ υδατογενής κνίδωση είναι μια σπάνια μορφή φυσικήςκνίδωσης, που προκαλείται από την απευθείαςεπαφή του υδάτινου στοιχείου με το δέρμα και χρήζεισυχνά διαφοροδιάγνωσης με τη χολινεργική και τηνκνίδωση εκ ψύχους. Πρωτοπεριγράφηκε το 1964 απότους Shelley & Rawnsley.