Basisgrammatik Plattdeutsch - Plattschool.de

Plattdeutsche Basisgrammatik – Seite 45
_____________________________________________________________________________
Spitzenstellung des Verbs gekennzeichnet sein:
Muust de Katt, so maut se nich.
Wullt du Knecht warrn, muttst di bögen, wullt du Buurn, muttst di rögen.
Kummst du fief Minuten för de Tiet, denn warrst du woll nich to laat komen.
Auch durch die Form einer Aufforderung kann die Bedingung formuliert werden:
Holl de Ohrn man stief, denn löppt sik dat allens t(o)recht.
Gah man hen un segg em de Wohrheit free in’t Gesicht, denn warrt he dat woll
verstahn.
Laat man de Luft ut de Glöös, denn blifft dat ok nich so dröög hier.
5.2.3.5. Konsekutivsätze (Folgesätze)
Der Nebensatz gibt die Folge des Geschehens im Hauptsatz an.
Im Hauptsatz steht häufig ein hinweisendes „so“.
dat, so ... da = dass, so ... dass
Dat früst, dat dat knackt.
Dorbi wöör snackt un spaaßt un doon, dat de Tiet vergüng as in en Droom.
Se hebbt drunken un drunken, dat all de Buddels na’n korte Tiet leddig weern.
Die Konjunktion kann auch ganz weggelassen werden:
He is so fien, de Katt kennt em nich.
He harr sik so afmaracht, he harr allens schafft.
Se hett toveel Salt nahmen, de Supp smeckt nich.
Verstärkungen mit dor un nu unterstreichen das konsekutive Verhältnis:
He maakt en Lipp so breed, dor kann en Kluckhehn mit söben Küken op sitten.
He hett veel lehrt, he kann nu allens alleen maken.
He hett veel to veel betahlt, nu hett he keen Geld mehr.