Lebensart im Norden | Mai 2022 | Neumünster

Fru Jürs vertellt
© powell83/ Adobe Stock
Promenadenseiler
So eben vör de Ferientied, wenn de Urlauber
noch to Huus sünd, is de beste Tied för eenen
Besöök an de Küst. Denn drängelt sick dor nich
so veele Lüüd, een hett free Sicht un dat Wedder
verlööft uns noch eenen Spazeergang mit
dünne Jack. As ick mienen Fründ Fiete Klook
dorvun vertell, will he glieks mitkaamen. „Na
Laboe?“ frag ick. „Nee“, seggt Fiete, „siet se dor
den groten Yachthaven hebbt, denkt se se sünd
dat Westerland vun de Ostsee, – un benehmt
sick ok so.“ „Na good, denn eben op de anner
Kant,“ segg ick, „ick fang mol bi de Kiel-Linie
an.“ De Fründ wackelt mit den Kopp. „Vörnan
sünd de Kanu- un Ruderclubs. Dorvör sünd wi
to old, – sünd ja keen Studenten mehr. Wieder
nördlich is Düsternbrook? – Dor liggt doch
blots de groten Yachten, de sick de Lüüd hoolt,
wiel se wiesen mütt, dat se sick dat leisten
künnt.“ Ick will ja keen Klassenhass opkaamen
laaten. Dorüm slag ick denn Schilksee vör. „Na
good“, meent Fiete, „dat laat ick mi gefallen.
Dat is de Haven för all Lüüd, vun de „Hostalen-Schöddel“
– also dat Plastikboot – bit to
de Rennyacht findst du dor allens. Man an
Land is mi veel to veel Beton. Dat is doch keene
Ümgevung för so‘n echten Seiler!“ So bi lütten
gaht mi de Vörsläg ut. „Wat höllst du denn vun
Strande?“ frag ick. „Ach“, antert mien Fründ,
„du meenst de Filiale vun Düsternbrook?
Dor sitt doch all de Kieler Geldsäck un laat
eer Göörn in de Segelschool utbilden. As ick
dat sehen heff, woans de Kinner in eeren
Neopren-Antog mit de Optimisten rümschippert
sünd, heff ick mi fragt, wat de Lütten
hüüttodags nich mehr natt warrn dörft. Wi
harrn blots korte Büxen un een Öljack för den
Notfall.“
Mi dücht, dat klingt allens een beeten niedsch,
wat Fiete dor to meckern hett. Dorüm frag ick,
wo he denn geern spazeeren mag. „Föhr man
na Eckernför!“ grient he, „Dor findst du noch
Fischkutter an de Kant, wo de Lüüd sick den
frischen Fisch direkt afhaalt. Op de Siet vun
de ole Warft liggt een poor Yachten vun richtige
Fohrtenseilers, de kaamt ut Skandinavien
oder Holland hierher, wiel dat so gemütlich is.
Op de Südsiet liggt twee oder dree Oldtimer
mit Gaffel oder sogor Rahtakelung un vun de
Footgänger-Brüüg ut kannst du di dat heele
Panorama bekieken. Dor rükt dat ok noch na
Fisch un Tang un Seegras un Röökeree un
nich na Plastik un Sünnenöl.“ Natürlich sünd
wi denn na Eckernför, hebbt de lange Promenad
afloopen un de Rabatten un Kunstwarke
bewunnert. So ganz blangenbi heff ick denn
ok markt, worüm Fiete unbedingt na de lütte
Stadt mit de grote Bucht wull. Dor gifft dat de
besten Fischbrötchen direkt an den Haven,
dat beste Ies in den Ies-Laden direkt an de
Promenad un dat beste Café direkt blangen
den Marktplatz. Mutt ick mi marken!
Birgitt Jürs
De Leev to de plattdütsche
Spraak
hett Birgitt Jürs vun
eern Grotvadder
mitkreegen. Siet över
25 Johren schrifft de Niemünsteranerin
„Riemels, Leeder un Vertellen“, weer
15 Johr as free Mitarbeiderin bi den
„Holsteinischen Courier“ un gifft eer
Wark geern bi Lesungen to‘n Besten.
Siet 2007 bringt se de leevswerten
Eegenschaften vun de Norddütschen
in eer monatliche Kolumne in de „Lebensart“
to Papeer, – jümmer ut den
heiter-ironischen Blickwinkel un mit fi
enet Geföhl för Land, Lüüd un Wöör.
96 lebensart