ÏÏ Î¼ÏληÏÏμαÏικο ÏÎµÏ ÏÎ¿Ï 1 - ÎοÏοκομείο ÎÏ Î±Î³Î³ÎµÎ»Î¹ÏμÏÏ
ÏÏ Î¼ÏληÏÏμαÏικο ÏÎµÏ ÏÎ¿Ï 1 - ÎοÏοκομείο ÎÏ Î±Î³Î³ÎµÎ»Î¹ÏμÏÏ
ÏÏ Î¼ÏληÏÏμαÏικο ÏÎµÏ ÏÎ¿Ï 1 - ÎοÏοκομείο ÎÏ Î±Î³Î³ÎµÎ»Î¹ÏμÏÏ
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
40<br />
Περιοδικά εμπύρετα σύνδρομα: Διαγνωστική Προσπέλαση - Θεραπευτική παρέμβαση<br />
λυαρθρίτιδα) έχουν περιγραφεί. Το αρθρικό υγρό είναι<br />
συνήθως φλεγμονώδες με υπεροχή των πολυμορφοπυρήνων<br />
1 . Η αρθρίτιδα μπορεί να επισυμβεί ανεξάρτητα<br />
από τις άλλες εκδηλώσεις του ΟΜΠ και να διαρκέσει<br />
εβδομάδες ώς μήνες. Η φυσική πορεία είναι η<br />
πλήρης ύφεση χωρίς δομικές βλάβες στην άρθρωση 2 .<br />
Στο 1/3 των ασθενών εμφανίζεται παροδικό εξάνθημα<br />
τύπου ερυσιπέλατος με κατανομή στην κνήμη,<br />
την ποδοκνημική και τη ράχη του άκρου ποδός διάρκειας<br />
24-48 ωρών 7 .<br />
Σπανιότερες εκδηλώσεις του ΟΜΠ περιλαμβάνουν<br />
τις μυαλγίες των κάτω άκρων (που συνήθως δε συνοδεύονται<br />
από πυρετό και διαρκούν 2-3 ημέρες) 1 . Ενίοτε<br />
η εικόνα είναι πιο θορυβώδης και περιλαμβάνει<br />
εμπύρετο και αυξηση της ΤΚΕ.<br />
Η σοβαρότερη επιπλοκή του ΟΜΠ είναι η δευτεροπαθής<br />
(ΑΑ) αμυλοείδωση. Προκαλείται από την<br />
εναπόθεση προϊόντων αποδόμησης της αμυλοειδούς<br />
Α του ορού (serum A amyloid) στους νεφρούς, το ήπαρ,<br />
το σπλήνα, το γαστρεντερικό σωλήνα, τους όρχεις, το<br />
θυρεοειδή αδένα, τους πνεύμονες και τα επινεφρίδια 1,4,7 .<br />
Πριν την εισαγωγή της κολχικίνης στη θεραπεία αποτελούσε<br />
συχνή αιτία έκπτωσης της νεφρικής λειτουργίας<br />
και θανάτου στους ασθενείς με ΟΜΠ. Φαίνεται<br />
ότι οι ασθενείς με ομοζυγωτία στη μετάλλαξη M694V<br />
είναι υψηλού κινδύνου για εμφάνιση αμυλοείδωσης.<br />
Όλοι οι ασθενείς με ΟΜΠ πρέπει να ελέγχονται για<br />
αμυλοείδωση. Αν δε θεραπευτεί η αμυλοείδωση οδηγεί<br />
σε έκπτωση της νεφρικής λειτουργίας μέσα σε χρονικό<br />
διάστημα 3-5 ετών.<br />
Εργαστηριακά ευρήματα<br />
Εργαστηριακό φλεγμονώδες σύνδρομο χαρακτηρίζει<br />
τον ΟΜΠ. Αύξηση των λευκών αιμοσφαιρίων, αύξηση<br />
της ΤΚΕ και της CRP, του ινωδογόνου, του SAA (serum<br />
A amyloid) και διάχυτη πολυκλωνική υπεργαμμασφαιριναιμία<br />
είναι τα κύρια εργαστηριακά ευρήματα 4 . Αν<br />
και μεταξύ των επεισοδίων του ΟΜΠ οι ασθενείς είναι<br />
ασυμπτωματικοί, εν τούτοις ένα ποσοστό αυτών διατηρεί<br />
αυξημένους δείκτες φλεγμονής 8 .<br />
Μοριακή Γενετική<br />
Το γονίδιο του ΟΜΠ (που καλείται MEFV) βρίσκεται<br />
στο βραχύ σκέλος του χρωμοσώματος 16. Το γονίδιο<br />
MEFV κωδικοποιεί μια πρωτεΐνη 781 αμινοξέων η<br />
οποία αποκαλείται πυρίνη ή μαρενοστρίνη από τις<br />
δύο διαφορετικές ομάδες έρευνας που ταυτόχρονα<br />
προέβησαν στην ανακάλυψή της 9,10 . Η πρωτεΐνη αυτή,<br />
η οποία εκφράζεται κυρίως σε κυκλοφορούντα κύτταρα<br />
της μυελοειδούς σειράς, είναι ιδιαίτερης σημασίας<br />
για το μηχανισμό της φυσικής ανοσίας μιας και<br />
αποτελεί μείζον ρυθμιστικό συστατικό του φλεγμονοσώματος<br />
(inflammasome) (συμπλέγματος πρωτεϊνών<br />
που η ενεργοποίησή τους προκαλεί απελευθέρωση<br />
ιντερλευκίνης 1β και μεσολαβητών απόπτωσης) 11 . Αν<br />
και δε γνωρίζουμε τους ακριβείς μηχανισμούς (μειωμένη<br />
αντιφλεγμονώδης δραστηριότητα ή αυξημένη<br />
προφλεγμονώδης σηματοδότηση;) φαίνεται ότι οι σχετιζόμενες<br />
με τον ΟΜΠ μεταλλάξεις συμβάλλουν στην<br />
ενίσχυση ενός ακίνδυνου (μη φλεγμονώδους) αρχικού<br />
ερεθίσματος.<br />
Πάνω από 70 μεταλλάξεις στο MEFV, σχετιζόμενες<br />
με ΟΜΠ, έχουν βρεθεί μέχρι τώρα. Υπάρχει και ιστότοτοπος<br />
(INFEVERS http://fmf.igh.cnrs.fr/infevers/) όπου<br />
δημοσιεύεται ο σχετικός κατάλογος. Η πλειονότητά<br />
τους βρίσκεται στο εξώνιο 10 του γονιδίου 1 . Μια και<br />
η πάθηση μεταβιβάζεται με τον αυτοσωμικό υπολειπόμενο<br />
τύπο θα έπρεπε όλοι οι ομοζυγώτες για τη<br />
σχετιζόμενη με το νόσημα μετάλλαξη να νοσούν. Όμως<br />
φαίνεται ότι δεν εκδηλώνουν όλοι οι ομοζυγώτες το<br />
νόσημα (20-40 φορές λιγότεροι οι ομοζυγώτες με φαινότυπο<br />
ΟΜΠ σε σχέση με τους μη νοσούντες ομοζυγώτες<br />
σύμφωνα με μια μελέτη 12 ). Πιο σπάνια απλοί<br />
ετεροζυγώτες εκδηλώνουν ΟΜΠ 13 και ακόμη σπανιότερα<br />
σε ασθενείς με ΟΜΠ δεν ανευρίσκεται καμία γνωστή<br />
μετάλλαξη 1 .<br />
Διάγνωση<br />
Παρά την ανακάλυψη του γονιδίου του ΟΜΠ και<br />
πλήθους μεταλλάξεων σχετιζόμενων με το νόσημα, η<br />
διάγνωση απέχει από το να είναι καθαρά γενετική.<br />
Αναφέραμε παραπάνω ότι κλινικά διαγνωσθέντες<br />
ασθενείς με ΟΜΠ μπορεί να έχουν μόνο μια σχετιζόμενη<br />
μετάλλαξη (ετεροζυγώτες) 13 ή και καμία 1 . Επομένως<br />
ή οι διαθέσιμες τεχνικές δεν έχουν καταφέρει να<br />
προσδιορίσουν το σύνολο των σχετιζόμενων μεταλλάξεων<br />
ή και άλλοι γενετικοί τόποι που κωδικοποιούν<br />
ομόλογα πυρίνης ή άλλες πρωτεΐνες αλληλεπιδρούν<br />
με το MEFV στην εκδήλωση σημείων και συμπτωμάτων<br />
ΟΜΠ.<br />
Το 1997 δημοσιεύθηκε από το Tel Hashomer Medical<br />
Center του Ισραήλ ένα σχήμα που περιλάμβανε μείζονα,<br />
ελάσσονα και υποστηρικτικά κριτήρια με σκοπό να<br />
διευκολυνθεί η διάγνωση του ΟΜΠ 14 .