SZÓGYŰJTEMÉNY VORTOPROVIZO

Macskásabbra fogja a járást.
Lopakodik.
Li kaŝiras. (Li komencis paŝadi, kiel kato.)
Az éj benézett az ablakon.
Besötétedett.
Malheliĝis. (La nokto trarigardis la fenestron.)
Tre multajn regionajn esprimojn, kaj en la akademia lingvo kaj en esperanto, oni scias
nur priskribe respeguli. La sikhuna lingvouzo bunta, foje montras kontraŭon, kiel tion atestas
la supraj ekzemploj.
(Ĉe la fino de la vortoprovizo oni povas legi pluajn interesajn lingvoturnojn kaj buntajn
esprimmanierojn. Kiel ankaŭ pli supren vi jam povis sperti, mi provis ne nur la sencon
interpreti, sed sentigi ankaŭ la guston de la sikhuna dialekto.)
La priskriba esprimmaniero tute kontraŭas kun la ĝenerala publika scio, laŭ kio la
sikhunoj kurte parolas. Pri tiu kutimo eĉ ŝercoj estiĝis. Verdire ĉi tio estas nur la unuflanko de
la vereco. Dum la ĉiutaga agado, la sikhunoj komunikas vere kurte. La alia flanko de la
vereco estas tio, ke sikhunoj tre ŝatas fabeli kaj rakonti kaj tiujn faras tre bunte, por hungaraj
oreloj dolĉparole. Dum rakontado, la homo vivanta proksime al la naturo, kun senlima
fantazio estas kapabla priskribi je marmulta varianto la saman eventon.
La sik-huna karaktero tre malfacile povas elteni du konsonantojn unu apud la alia. Kie
estas troveblaj du konsonantoj, tiuj en la plej multaj okazoj ekzistas pro fremdlingva influo
(priccsesznadrág). Jen kelkaj ekzemploj pri la evito amasiĝi de konsonantoj: szivarot (szivart)
/cigaredon/, kerestály (kristály) /kristalo/, kovártély (kvártély) /kvartiro/, feredő (fürdő)
/banejo/, tekenő (teknő) /trogo/ ktp. La amikecan kaj humanan animon de sikhuno tre bone
reprezentas la jam pli frue menciita uzado de la diminutivoj.
Teknikaj sciindaĵoj
La verboj en la esperanta traduko estas en infinitiva formo, escepte en tiuj okazoj,
kiam la agado ligiĝas al konkreta persono (ekz. gondolám /mi pensas/). Al la singulara tria
persono mi uzas la „li” personan pronomon, escepte, kie temas konkrete pri alia. Kun la
oblikvaj literoj skribitaj vortoj estas proponitaj neologismoj por la pli simpla esprimebleco. Ĉe
tiuj en ĉiu okazo estas legebla pli detala klarigo.
6