Oslak, Sentencoj - Kristana Misio en Esperanto

42
Ĉiu registaro havas tian popolon, kian ĝi meritas. Al la plej maljusta registaro
estas disponigita la popolo, kiu kontraŭ la maljustaĵoj kaj despoteco ne kontestas
kaj ne ribelas plu, kiu sian malsaĝan registaron eĉ fervore laŭdas kaj ĝin flatas.
Kaj ĉiu popolo havas registaron, kian ĝi meritas. Sensencaĵo! Neniu popolo
meritas eĉ la plej malgonan registaron. Eĉ la plej malbona tirano en sia
malboneco ne atingas la malbonecon de la popolo, kiu postulas: Lasu Barabaon,
krucumu Jesuon!
*
Interesa psikologia enigmo: jam unu horo de ia ajn konversacio pri eĉ tiel interesa
afero faras nin lacaj; sed eĉ la plihora preĝado, se elbuŝe de aŭtenta kristano,
retenas la preĝanton freŝa kaj spronas lin kontinui ...
*
Nur la komplete malfidelaj homoj insistas, ke ni ĵuru al ili fidelon. Por la fidelaj
sufiĉas klare eldirita vorto.
*
Pri la valoro de la ĉielo ni povas konkludi laŭ la terura prezo, kiun iluziistoj de
ĉiuj tempoj estis pretaj pagi por la substituaĵo de la ĉielo (kiel komunismo...) sur
la tero.
*
Mi konas mirindan pruvon pri mia propra enueco. Sufiĉas, ke mi fermu miajn
okulojn, ke mi do ekskludu la eksteran mondon kaj limiĝu je mi mem. La
organismo ne lasas sin trompi – ĝi simple ekdormas ...
*
La ekziston de Dio plej konvinke montras al mi la fakto, ke oni ĝin ne povas
pruvi ...
*
Pri la homoj oni rajtas eldiri nur jurajn kaj historiajn verdiktojn, sed ne la
moralajn. La ĝeneralan moralan verdikton jam delonge diris Dio mem per la
Biblio: Ne ekzistas justulo, ne eĉ unu ... (Rom 3,10).