Oslak, Sentencoj - Kristana Misio en Esperanto

59
Estis oraj la tempoj, kiam la sklavo meditis, kiamaniere sin deaĉeti – nuntempe la
liberuloj kalkulas, kiamaniere sin bone vendi ...
*
Per nebona homo Dio komencis la homaron; la nebonan Abrahamon li faris la
patro de la kredo; la nebonan Moseon li taskigis elkonduki Israelon el Egipto; la
nebonan Petron la Dia Filo komisiis paŝti la kristanan gregon – pro la nebona
homo la Filo fariĝis homo, pro la nebona homo li sin oferis; la ĉielo estos plena
da nebonaj, sed konvertiĝintaj homoj.
*
La ŝtato estas aparato por kontentigi malaltajn aspirojn, kaŝitajn malantaŭ la altaj
motivoj ...
*
La grandeco de la reganto estas proporcia al la aŭdaco de la kortega arlekeno,
kiun li ankoraŭ pretas toleri ...
*
La roma filozofo Seneko diris, ke la malbono venas kun antaŭpago – nuntempe
oni povas diri, ke ĝi venas kun kredito ...
La afero, kiun oni forgesas, estas forgesinda ...
*
*
Neniu volas validi por naiva – ĉiu volas validi por realisma, kvankam „esti naiva”
estas nur novtempa traduko de la ordono de Jesuo: „Vere mi diras al vi, ke se vi
ne turniĝos kaj fariĝos kvazaŭ infanoj, vi neniel eniros en la regnon de la ĉielo”
(Mat 18, 3), dum la realismo en la plej bona kazo estas kredi je aĵoj, sed ne kredi
al la Filo de Dio.
Kiun do preni por serioza: ĉu tiun, kiu en sia „realisma” skeptiko (niatempe oni
tion eminente nomas „agnostikismo”) refutas la kredon en eternan vivon post la
morto, kaj tiusence vivas kaj pensas, kvazaŭ la vivo en tiu ĉi mondo estus
respektive iam povus esti eterna – aŭ tiun, kiu klare konscias pri paseco, fragilo