ecce homo - Semana Santa de Ferrol

ECCE HOMO 2013
42 Ecce homo 2013
confiere la Junta sus vezes al citado Hermano
Ministro, y Secretario para que traten con èl
Maestro que deva hacerlo ajustando el precio
de cada cosa, con la economía y perfeccion
que corresponde. Asi lo acordaron...”.
Así, no 1790 a Orde Terceira Franciscana
retirou o antigo Ecce Homo e sustituiuno
polo actual, realizado por Florencio Gambino
que é representado como Cristo coa cruz
ás costas. Ó entregalo se lle deu a orde de
corrixilo, pois resulta demasiado longo coa
cruz, e ó quitarlla foi preciso corrixir a posición
dunha perna 5 .
O Ecce Homo tivo a súa procesión en Ferrol
ata 1837, ano no que o concello a prohibiu
influído pola desamortización.
A outra advocación importante na O.T. é,
como vai devandito, a Virxe da Soidade. A
imaxe é unha talla anónima de mediados do
século XVIII. A súa cara, lixeiramente ladeada,
presenta unha expresión de tristura contida e
serea, reforzada polo aspecto de illamento e
a interiorización da dor que lle dan os ollos
pechados e as mans xuntas e entrelazadas.
Danse diferentes datas para a súa doazón,
feita por don José de Benavides e a súa dona
dona Francisca Bayolo. Insistimos sobre o
que xa se comentou no número anterior. Ata
agora non se sabe se mercaron unha imaxe xa
existente, ou se a encargaron ex profeso, nin
a quen. Ambos foron benefactores da Orde
Terceira de Ferrol e da Graña ademais doutras
institucións, aínda que ela insiste en varios
escritos en que as doazóns e legado que
deixa son súas e non do seu home.
A doazón debe ser da metade de século, ou
máis ben dos anos cincuenta ou sesenta xa
que María Francisca Bayolo y Carbajal, viúva
xa do seu esposo Benavides fai o seu testamento
o 29 de xaneiro de 1809 e efectúa diferentes
modificacións ata 1810. Benavides, un
dos dous escribáns da vila, foi o seu segundo
home. Na rectificación do 1809 lese 6 :
“…Digo que de primeras nupcias estube casada
con Francisco Antonio dela Peña y To-
rres, sinque nos haya quedado hijo alguno, y
ès mi voluntad, que por su alma se zelebren
dos actos en el dicho convento…
…Declaro corresponderme Quarenta mil
rs en quatro acciones delas veinte y quatro
mil de que se compone el emprestito hecho
aS.M. de Doscientos Millones los que tengo
`OR en mi poder, y estoy enque son delos
numeros catorce mil seiscientos treinta y
seis hasta el Catorce mil seiscientos treinta y
nuebe inclusive, y el citado mi difunto marido
don Jose Benavides tieneotras quatro acciones;
con loquè nos hayamos igualados enesta
parte, y sin hijos, ni herederos forzosos;
Cuyas quatro acciones que me corresponden
dejo, y mando, las dos de ellas al Convento
delas Santa Madres Capuchinas dela Ciudad
dela Coruña…”.
No testamento deixa espléndidas esmolas
ás monxas capuchinas de A Coruña e ó convento
do Ensino de Santiago. O outro gran
herdeiro será D. Pedro González de Carbajal
ó que alude no seu testamento:
“...Porlo mismo denò tener hixos, ni herederos
forzosos, y con separación de las dos limosnas
referidas, Dejo, y mando à Don Pedro
González de Carbajal, Comisario Graduado de
Marina, vecino de esta Plaza, la quarta parte
de toda mi herencia, y vienes, muebles y raices,
tanto patrimoniales mios eredados de mis
difuntos Padre Y Madre, Como gananciales, y
desde luego entoda la dicha quarta parte demis
vienes, derechos y acciones, le instituyo,
elijo y nombro por mi unico heredero, y asus
hijos, y subcesores perpetuamente por el cariño,
y afecto que siempre le hè tenido y con
que mehà correspondido...”.
Explica que lle deixaron os seus pais un
barco e os aparellos de pesca. Do seu segundo
home, José de Benavides, di que non
ten nada de nada (mesmo afirma que o manteñen
os seus pais), que vendera por máis
(5) AVOT Libro de Actas de la VOT del 13 de enero de 1772 al 29
de agosto de 1790.
(6) En primeras estivera casada con Francisco Antonio de la Peña
y Torres.