"Bermeoko toponimia" lanaren azterketa kritikoa - Euskaltzaindia

776 EUSKERA – LIII, 2008, 3
atondu liteke . Lekuko tza horiek ain tzat hartuta, pen tsa daiteke a tzean ez
dagoela genitibozko egitura sinple bat, idazkera bereizia eskatuko lukeena,
Katuena edo Katukoa e txe-izena eta generiko baten elkarketa baizik
(are txa, erreka edo soloa) . Esanahia ez da, beraz ‘katuen erreka’, ‘Katuena
(edo Katukoa) e txeari dagokion erreka’ baizik . Eta hori Katuenerreka
ida tzi behar da, hi tz batean .
Larregane (659 . or .): Generikoa daraman aldaeran, ahozko Larra- mugagabe
jatorra jaso da eta halaxe ageri behar da arauzko grafian . Amaierako
paragogea, ordea, ez genuke ain tzat hartuko eta Larragan emango genuke
. Ahoz jasotako bestea, kontrara, muga tzaileduna da: Larra+a >
Larrea, ahoz Larrié . Honi buruz, ikus gorago Araneko larre (421 . or .) .
Maisuan e txea eta saila (659-660 . orr .): Dudarik ere gabe Maisuen e txea (-a)
eta saila (-a) edo, mendebaldeko tradizioari segiturik, Maisuena (-a) ere
eraiki zitekeen, bereziki propioa e txea eta saila izenda tzeko .
Mo tzene (661 . or .): Dokumentazioak argi erakusten digu nola ida tzi behar den,
paragoge modernorik gabeko Mo tzena (-a) alegia .
Orro tzane (662-663 . orr .): O-a- > o-o- asimilazioa ez da idazkeran onargarria
(Durango > Durungo ida tzi behar ote genuke?) . Amaierako a tzizki oikonimiko
tradizionala jagon beharrekoa da eta, beraz, Orra tzena (-a) litzateke
arauzko era .
Sabine txe (664 . or .): Muga tzailea behar duela dirudi, Sabine txea (-a) alegia .
Sakone (664 . or .): Sakon ida tz liteke edo, nahi bada, muga tzaile eta guzti
Sakona (-a), aski generiko ohikoa izaten baita . Hautu honek, hala ere,
ondorio borti tzak izango lituzke deklinabidean . Ikus honi buruz Ari tzatxugane
(363 . or .) izenean esandakoa .
Txarakane (665 . or .): Guk Mikeleteburu hobe tsiko genuke . Ahoz bakarrik
jaso tzen den izena eman nahi bada, Txarakena (-a) ida tzi behar litzateke
.
7. ARTIKA AUZOA
Almikerrota / U tzuene (675-677 . orr .): Bigarren aldaera aparte aipatuko genuke,
lema bakarra uzte aldera . Hasierako U- lehenago dokumenta tzen
den arren, O txoena (-a) aukera ere kon tsideratuko genuke azken honetarako
. Edozein kasutan ere, -ena (-a) amaiera behar du arauzko grafiak .
Almikerrota / U tzuenondo (677 . or .): Ibid . Bigarren aldaerarako, aurreko
erregistroan erabakitakoaren arabera jokatu behar da, noski .
Al tzadi (677 . or .): Guk eu tsi egingo genioke muga tzaileari, dokumentazioan
eta erabileran jaso delako, Al tzadia (-a) alegia .