Odolaren mintzoa - Euskaltzaindia

EMAZTEA
Mila bederatzi ehun eta hirur hogoi ta hamabortzeko
Martxoan, Zeruko Argia'k ekarri zituen Isabel delako baten
arrangurak, bi pertsularik Donostia'ko Astoria'n, emaztearen
urtea zela eta, horietaz kantatu behar izan zituzten
pertsuen gatik.
Nahiz frango arruntki mintzatu ziren, ez dut uste Isabel
arranguratu zela horiek erran zituztenentzat, baizik erran
ez zituztenen gatik. Gizon hok ez ditugu denek eginbide
berak munduan; batzu gaizki eginik bezanbat, kondenatzen
gaituzte bertze batzu ongia ez eginik.
Nik, Isabelen arrangurak irakurri orduko, ezarri nituen
ondotik datozen pertsu hauk.
Bi pertsulari horiek ongi ezagutzen ditut; bada kit biek
estimu haunditan daukatela emaztea. Bainan pertsularigoa
hoin lan zaila izanik, errexenerat lerratu ziren. Batek bide
hori hartu zuen eta bertzea jarraiki zitzaion. Hori emaztearen
kaltetan egin zuten, eta hain segur beren gogoaren
aurka.
271