Odolaren mintzoa - Euskaltzaindia

7/ Ama maitea, nondik zatorren zure maitasun garbia,
kreatzea zer den ikastean egin zitzautan argia.
Geroztik betikotz xukatzea izan da ene lehia
ene gatik ixuri nigarrek busti zuten aurpegia.
8/ Adiarazi zerautanean odolak bere mintzoa,
berriz gogoratu zitzerautan, o ama, zure a1tzoa;
bai ta zure bularretik hartu esne on haren gozoa,
orduz geroztik zurea naukan ene izaite osoa.
9/ Ama, gero zerurako deia zitzauzunean etorri,
bizirik zirauten izaitetan bilhatu nuen sokorri;
bainan gure J ainkoak ahalik ez dio eman nehori
estaltzeko amaren galtzeak egiten duen huts hori.
10/ Munduko amarik hoberenak, Jesusena ez izanik,
ez du ekarri sekula hutsik egin ez duen gizonik;
ez ni ere, bainan ene hutsak ene gain hartzen ditut nik;
aldiz, ama, zuri bihurtzen dut, ni baitan bada deus onik.
11/ Ama, noizbait ibili banaiz zu naigabetzeko moduan,
ene hobenez penitentzia egin nahi dut munduan;
J aunak zure gai kausi nezala heriotzeko orduan,
itzal gabeko ama semegoz goza gaitezen zeruan.
80