dpo_3294.pdf

XXVII. BOEK. H I S T O R I E . 285
r
„ het eeuwig Gebod, welk die van Holland! ILIPsIII
„ en Zeeland nimmer omhelsd hadden, ten 1579.
,, onregte voegde by de Gendfche Bevredi-'
>p het
„ ging. Dat hieruit volgde, dat men de Gend- <
)ntwerp
„ fche Bevrediging niet ernftelyk dagt te < lerKei-
„ handhaaven. Dat men ook ontydig fprak: ;er-
„ van het overleveren der fterke Plaatfen,' chcn.
„ waartoe die in Holland en Zeeland, toen
„ zy nog op zig zeiven ftonden, niet hadden
„ konnen verftaan. Kranke troost was 't,
„ wyders, voor den Graave van Buuren,
„ dat men zyne verlosüng uitftelde, tot na
„ 't voldoen aan een byzonder Verdrag,
„ welk nog niet geflooten was, en waartoe
„ de Prins van Oranje ook niet zou konnen
„ verftaan. Dat men, by 't ontwerp, geene
„ verzekering gaf aan de Koningin van En-
„ geland, aan den Hertoge van Anjou, noch
„ zelfs aan den Aartshertoge Matthias. Dat
„ de Onroomfchen in de andere gewesten,
„ by het zelve, ook veel meer benaauwd wer-
„ den, dan by de Gendfche Bevrediging,
„ die men, met woorden, bevestigde, doch
„ in der daad kragteloos fcheen te willen
„ maaken. 't Slot van alles was een verzoek
„ aan de Keizerfchen, dat zy den Hertog
„ van Terranova be weegen wilden, tot het op-
„ ftellen van voorwaarden, waarin 's Konings
„ genade duidelyker te befpeuren ware, en
„ die, met regt, den naam van Vredepunten
„ draagen mogten (g)."
Terwyl de Vredehandeling dus lleepende VII.
B (
werdt gehouden, werdt de kryg, behalve roerte
\me13.
VQorg
is) IIOCFT XVI. Dnih, ik öS8.