dpo_3294.pdf

158 r. hun ongèraaden dagt, onaangezien de Hertog
voorhadt, gelyk waar was, het zelve,
in alle zyne deelen, volkomenlyk te -onderhouden.
De Staatfchen ancwoordden, dat
hunne voorige Landsheeren geene zwaarigheid
gemaakt hadden, om zig nog enger te
laaten beperken, gerust op de trouwe en gehoorzaamheid
der Nederlanderen, welken zy,
met wydluftige getuigenislen, poogden te beivyzen.
Doch de Prefident la Regnie bragt
hiertegen verfcheiden' .voorbeelden by van
oproerigheid en muitery, in Viaanderen en
;lders, en dreef, dat men, by 't punt in ge-
j èhil, deeze bepaaling voegen moest, als den
Landen blyken zal, dat dit Verdrag gebroken zy.
j in als de Staatfchen hiertoe met verftaan
1 ;onden, zig beroepende op hunnen uitdruk-
1 ;elyken last, om, in zulk een teder punt,
1 liets toe te geeven, hieldt hy fterk aan, dat
1 nen 'er, ten minften, by voegde, naar de oui
'e voorregten. Dan eerst, meende hy, zou
t ïen den Koning dit punt fmaakelyk konnen
X ïaaken, die anders oordeelen zou, dat men
c en fpot dreef met zynen Broeder, en hem,
r a dat men zig, van zyne magc, tegen de
panjaards, naar genoegen, bediend zou
l ebben, onder voorwendfël van het fchen-
d en deezes Verdrags, dagt te loozen. Doch
d e Staatfchen bleeven onverzetlyk, zo dat
e e Hertog dit punt, zo als 't lag, verzwelgen
n ïoest. Voorts , was 'er ook eenig gefchil
c ver 'sHertogs inkomften ; over de Verga-
d eringen der ^taa'^:ei^; over 't verblyf des
I lertogs in de Nederlanden; over eene berooting
van de lasten des oorlogs, door d;
I
40a VADERLANDSCHE XXVIII. BOEIC.
Staa-