dpo_3294.pdf

XXVIII.BOEK. H I S T O R I E . 497
ken wilde, begeerende, voorts, dat de burgery
naar huis trok. Veelen fcheenen hier- •
toe gezind; Poch feenige weinige wargeesten
hielden de vendels byeen, op de Neude.
Men komt met een nieuw en Veel byfterer
vertoog voor den dag , en begeert ontheffing
van alle pagten en lasten. Of de Wethouders
bybragten, dat dit buiten hunne
magt, en 's Lands wisfe ondergang Was; 't
baatte niet. Eenigen der Wethouderen begeeven
zig, hierop, naar de Neude, om,
Ware 't mogelyk, 't gemeen, met redenen,
te {rillen. Daar fluit men ze in een' kring: en
fchreeuwt, zonder ophouden, af, af, af, af!
meenende de lasten en gemeene middelen.
Sommigen riepen, dringt ze dood, dringt ze dood;
De beklemde Burgemeesters verzogten verflag
te mogen doen aan de Vroedfchap. Neen*
was 't, gy raakt van hier niet, voor dat gy de
pagten ,'hy klok ge flag, gelyk ze op gefield zyn, wederom
af'chaft. Of Burgemeesters voorwendden
, dat dit ftuk den Staaten aanging, en
dat beloften 4 dus afgedwongen , Van geener
waarde waren ; men zong den ouden zang,
tot dat de Heeren bewilligden, de klok deeden
trekken, en alle lasten affchaften. 's Anderendaags
, hieven de inzamelaars der gemeene
middelen aan 't klaagen. De Wethouders
fchreeven aan den Prinfe: de opftookers
der Burgërye zeiven, niet gedagt
hebbende, dat het zo hoog loöpen zou, hadden
berouw van de ondérneeming. De burgers,
die eenig agtèrdenken hadden, keeketi
eikanderen bang aan. De Burgerhopluiden,
eindelyk, kwamen zeiven verzoeken, dat de
VIL DEEL. Ii • af-