2008-2009 nummer 1 - Thauma

Tegelijkertijd beangstigt het me ook. Ik heb bij
zoveel colleges zo onverschillig gedaan, dat ik er
misschien meer mee bereikt zou hebben als ik
het op die manier had aangepakt. De meeste
colleges voor kennisoverdracht hebben
eindtermen, maar in een filosofische discussie
kunnen de deelnemende leerlingen mij ook wat
leren door mijn interactie met hen en nu ook
met Arnon. Onze gezamenlijke studenten
zeggen hele verstandige dingen maar gaan niet
dwingend om met de tekst. Daardoor laten ze
veel onbenoemd en daardoor is het gesprek
minder spannend dan dat het zou kunnen zijn.’
Grunberg: ‘In zekere zin is het zo dat de
interactie in je gedachten over de tekst je geheel
moet doordenken en dan wordt het onthullend
en persoonlijk.’
Misschien is de kwaaie pier al met al nog niet
zo slecht, misschien heeft deze zelfs het goede
met je voor. Zelf beschouwt Schliesser Grunberg
‘meer promiscue met zijn destructies’, en
zoekend naar bevestiging zegt hij tegen
Grunberg: ‘Jij kunt meer mensen tegelijk haten
dan ik’. Grunberg: ‘Ik heb een groot hart…’
BEZETEN VAN DE LIEFDE – LIEFDE
VOLGENS PROUST
Martine Berenpas
Het zoeken naar een zielsverwant
Over geen enkel thema wordt zoveel geschreven
als over de liefde. De zoektocht naar een
zielsverwant waar je lief en leed mee kan delen,
vormt één van de grootste preoccupaties van de
mens. De liefde is magisch, betoverend en
onbegrijpelijk: in de wereld waar de meeste
mensen je onverschillig laten, is er één die je
wereld op de kop zet en je laat baden in een
stroom vol gevoeligheid. Iemand die verliefd is,
raakt in alle staten en is zoals we vaak zeggen
‘niet voor rede vatbaar’. Verliefdheid is per
definitie iets wat de rede niet aangaat; het gaat
om het verliefde gevoel. Je kunt nog zoveel
redenenen bedenken waarom je verliefd zou
moeten zijn op een persoon, of je wel of niet
verliefd op die persoon wordt, is niet afhankelijk
van die redenen. De liefde overkomt ons,
overmant ons en laat ons dronken van de liefde
zijn. De verliefde is een dronkenman die in de
overtuiging leeft dat er niets mooiers en beters
bestaat dan zijn geliefde. De verliefde leeft in
deze dwaze overtuiging, hij wordt meegesleept in
zijn eigen gezwijmel over zijn geliefde; hij ziet de
wereld door een roze bril. De verliefde
dramatiseert de geliefde en omdat vaak extreme
gevallen meer zeggen over ons normale leven, is
de verliefde zo’n interessant onderwerp voor
romans.
Proust is naar mijn mening de schrijver bij
uitstek die een overgedramatiseerd beeld
verdedigt van de liefde. Het mooie van Prousts
opvatting van liefde is dat de ervaringen van de
personen in A la recherche du temps perdu zo
herkenbaar zijn. In het hele boek 11 spat de
dramatiek eraf. Wanneer je je losweekt van de
wereld van Combray, dan toont de vraag zich of
Prousts opvatting van echte liefde de liefde wel
volledig recht doet. Mijn indruk is dat Prousts
opvatting van liefde meeslepend en
gepassioneerd is, maar dat deze liefde op geen
enkele manier kan bestendigen. Wat Proust
beschrijft, zijn korte avontuurtjes, die geen
toegang bieden tot een langdurige relatie. Juist
een langdurige relatie, waarin twee geliefden
elkaar liefhebben en de intentie hebben om hun
verdere leven met elkaar te delen, weerspiegelt
echte liefde.
11 A la recherché du temps perdu is een serie van 8
verschillende romans : Du côté de chez Swann, A
l’ombre des jeunes filles en fleurs, le côté de
Guermantes I en II, Sodome et Gomorrhe, La
prisonnière, Albertine dispurue en le temps retrouvé.
THAUMA 2008-2009 NUMMER 1 [11]