1 christus en de schriften door dr. adolph shaphir ... - De Evangelist

ogen dan dat Hij het kwade zou zien, en Wiens troon is gevestigd op waarheid en
gerechtigheid; en de Schrift ontvouwt ons tevens de barmhartigheid, de ontferming, de
tederheid Gods - Zijn welbehagen in het zegenen, Zijn heerlijkheid in Zijn
wonderbare genade. Vanwaar dit Godsbegrip, zo hoogverheven en toch zo eenvoudig,
zo geestelijk en toch zo tastbaar, zo louter en zo heilig en toch zo genadig en
liefdevol? Kunnen wij iets vinden, dat daarmee vergeleken kan worden onder de
Grieken of Romeinen? Het kwam van boven. God openbaarde Zichzelf.
Of neem het begrip van de wet Gods. –
Wat de Bijbel ons leert omtrent de mens is niet minder wonderlijk dan de voorstelling,
die hij ons van God geeft. Wat is de mens? Naarmate een volk groeit, groeit ook zijn
beschouwing over de mensheid. De wilde volken schatten een mens naar zijn kracht,
zijn scherpzinnigheid, zijn moed, zelfs naar zijn wreedheid; beschaafde volken hebben
een hogere, meer intellectuelen en zedelijke standaard van menselijke waardigheid.
Maar wat is de echte, de volmaakte schatting van de mens? Zie, hoe de Schrift de
mens tekent als geschapen naar Gods beeld. En omdat wij sinds de val niet goed meer
weten, wat dat beduidt, geeft God ons in de wet Zijn beschouwing over de mens; en
de wet leert ons dat de mens God behoort lief te hebben met geheel zijn hart en zijn
naaste als zichzelf. Hoe wonderlijk zijn die tien geboden! Hoe verheven is de wet
Gods, de mens opheffende tot de gemeenschap der liefde met de Heere God! Hoe
diep, - waarheid eisende in het binnenste, de liefde der ziel, de overgave van de wil!
Hoe breed, - kennisnemend van al onze verschillende verhoudingen, al onze
werkzaamheden, verplichtingen; ingaande op de kleinste bijzonderheid, in al de
vertakkingen van ons aardse bestaan! En dit beeld van de mens, zoals dit in het
oorspronkelijk plan van God verwezenlijkt is in Adam, en vervolgens omschreven in
de wet van Jehovah, is daarna in nog groter volheid en heerlijkheid geopenbaard in de
persoon van Jezus Christus, de tweede Adam. Dit is de tweede, boven menselijk
denken en uitdenken verheven, in de Schrift geopenbaarde zaak het Goddelijk beeld
van de mens.
Het Bijbels ontwerp der verlossing. - Wij hebben van de zonde geen volledige
voorstelling. De Schrift toont de diepte der zonde, als belediging van God en als een
krankheid - als schuld en als bederf. Maar waar de Bijbelopvatting van zonde onze
voorstelling verre overtreft, hoe veel wonderbaarder nog is die der verlossing!
Neem een prachtige vaas, een artistiek meesterstuk, en werp die neer, zodat ze in
honderden stukken op de grond valt. Wie kan het helen? Wie kan de scherven aaneenvoegen,
zodat de schoonheid en de harmonie van het oorspronkelijke opnieuw de
kunst en de gedachten van de meester ten toon spreidt? En wat betekent dit vergeleken
hij de val, toen het verstand van de mens werd verduisterd, zijn hart vervreemd van
God, zijn geweten bezwaard, zijn wil geknecht, zijn verbeelding besmet, zijn ziel, zijn
genegenheden bedorven; en de mens nu dood is in zonden en misdaden, zodat van het
innerlijk centrum van zijn wezen tot de uiterste delen van zijn lichaam de zonde heerst
tot de dood? En zie nu, hoe het plan der verlossing oprees van de drempel van Genesis
tot de hoogste spits van het gebouw in Openbaring. En welk een verlossing! Volle
vergeving van zonden, zodat onze ziel witter wordt dan sneeuw; van vijanden Gods,
verzoende en aangenomen kinderen Gods; het oordeel weggenomen en het Koninkrijk
der hemelen geopend; het hart veranderd en de wil vrij gemaakt en het verstand
verlicht; kortom, gelijk de zonde meerder geworden is tot de dood, daar is de genade
veel meer overvloedig geweest tot het eeuwige leven. Vanwaar zulk een wonderbare
uitkomst?
Nooit had een mens zoiets kunnen uitdenken. – Hoe zou een mens zich een denkbeeld
32