1 christus en de schriften door dr. adolph shaphir ... - De Evangelist

volgens Gods bestel. Het Griekse element in de Kerk is, en dat in hoge mate, de
oorzaak geweest van theoretische ketterij en praktische afval. En zelfs de Hervorming
kwam niet geheel daarvan los, ofschoon zij zich bijna geheel van het paganistisch
element bevrijdde.
Japhet moet in Sems tenten wonen, Sem moet ruimte maken voor Japhet, maar Japhet
heeft Sem niet te fatsoeneren. De Messias, het zondeverzoenend Lam, het bloed van
Jezus Christus en zijn kracht, het Koninkrijk, al de grote, fundamentele en kostelijke
waarheden van wat men noemt het „Nieuwe Testament, zijn vaak omgezet in
Japhetietische begrippen, in de goed bedoelde hoop om ze daardoor aannemelijk, verstaanbaar
en praktisch te maken voor de westerse geest. Maar in werkelijkheid is de
ergernis van het kruis de eigenlijke drijfveer dezer handelwijze, die leidt tot een
vervalsing van het Evangelie, ten einde de Grieken te behagen, die wijsheid begeren.
Onze theologie moet Oosters zijn, naar de geest en de aard der Schrift, die ademt in de
atmosfeer van een levend God, die Zijn volk bezoekt, en die zal wederkomen om Zijn
heerlijkheid te openbaren.
De Schrift is als Jezus Christus, omdat Hij is de Geest van Israël, en de Schrift is de
historie van Israël. Zo die Schrift beschouwend als een organische groei (geen
massastof of steen, maar een plant) vinden wij van vele feiten hun verklaring.
Ik wil alleen deze drie naar voren brengen.
1°. Ieder deel is compleet en bevat het zaad en de kiem; en ofschoon elkaar
opvolgende gedeelten vollediger de ontwikkeling van de kiem ontvouwen, daarom
maken zij het voorafgaande niet overtollig of verouderd. Zo leeft in Genesis het ganse
Evangelie; Genesis 3 toch, het oer-Evangelie, bevat de ganse raad Gods in kiem.
Voller nog in Levitikus, voller nog in Davids Psalmen, voller nog in Jesaja's profetie,
voller nog in Paulus' brieven. Naarmate Israël toenam in wijsheid en in grootte (of
liever: naarmate de openbaring van Christus in Israël zich ontvouwde, want het volk
schoot altijd te kort in de verheerlijking Gods) ontwikkelde zich de Schrift. Er werd
niets toegevoegd aan de ouden stam (bij wijze van een nieuwen steen op de ouden
stapel) maar de boom, het organisme, groeide. Wonderschone, liefdevolle beschikking
van onze grote, genadige God! Abraham verheugde zich, en David verheugde zich, en
Jesaja verheugde zich en Paulus verheugde zich; omdat aan hen allen alles was
gegeven, zij het dan op verschillende schaal en in onderscheiden schoonheid.
Maar Paulus, die dan toch dit „geheel" in voller vorm bezat dan David en Mozes,
wierp hij daarom David en Mozes ter zijde, zoals men een steiger afbreekt, wanneer
het gebouw voltooid is? Volstrekt niet, en dat behalve vele andere redenen, daarom
niet, omdat in Genesis, en de Psalmen en de profeten, een groot, veelomvattend plan
wordt geopenbaard, waarvan de uitvoering reikt tot in de toekomende eeuwen; zodat
zonder deze voorafgaande Schriftgedeelten, wij noch ons nageslacht volkomen kennis
zouden hebben.
Daarin is veel wat tot heden nog verborgen is, en in de werkelijkheid niet tot
uitvoering kwam Zo leidt de Openbaring terug naar Genesis, en het 11 e hoofdstuk van
Paulus' brief aan de Romeinen naar Mozes en de profeten.
Als de Bijbel een verzameling van sternen was, dan konden we sommige uitkiezen en
andere ter zijde leggen, als van minder schoonheid en waarde; en ofschoon we in dit
sorteren grote fouten konden maken, we zouden toch in het bezit zijn van iets, dat min
of meer compleet was. Maar de Bijbel is aan een plant gelijk, en al zijn onderdelen
zijn niet mechanisch of toevallig met elkaar in verbinding gebracht, maar organisch
verenigd, en dientengevolge beheerst door een levenswet; en hij, die het leven
eerbiedigt, zal af noch toedoen van de schone plant, die de Vader geplant heeft in en
44