verhandeling

154 Verhandeling over de Zeeuwfche
den van Ulpiaans andwoord daar in zoekt, dat
als enige Kooplieden met den anderen overéénkomen,
omenigegoederentefamen ihgemeenichap
te kopen, zo word het gekochte goed het
eigendom, niet van alle de Vennooten; maar van
den Koper;niet tegenliaandeook deze genoodzaakt
kan worden, om zijne gekochte goederen,
m den boezem van de Maatfchappij, te moeten
brengen, en dus, onder hen allen, gemeen te ma-
Ken; en is dezegemeenmaking bij hem een zoort
van vervreemding; en wel zulk een zoort van
vervreemding,die voorenen verkoop, ais 't ware,
gehouden wordt; want de Vennoot, die
niet gekocht had f zegt hij ; krijgt, toch daar
door het gekochte; en hij betaalt hen flegts alléén
aenprijs,die zij betaald hebben : vermits
nu dat go.d voor geld wordt overgegeven, zo
houdt hij zulks voor enen ontwijtèlbaren koop
en verkoop: daar dan niet minder een aantaal
gemaakt kan w orden uit hoofde van Verkoop ,ter
verkrijging van den koopprijs ; als uit hoofde
van Vennoötfchap, ter deelneming aan het gekochte;
zo kan, naar de meening van dien
Rechtsgeleerden, op de zelve wijze ook een aantaalgemaakt
worden voor de kosten der verte*
ring, welke die Mede-Vennooten gemaakt hebben,
ter gelegenheid van hunnen gedreven handel;
als wordende die vertering gehouden voor
een gedeelte van den koopprijs: zo nu die ééne
Vennoot ook is te houden voor koper van
't gekochte goed, vermits het gemeen gemaakt
wordt; zo zijn de andere Vennooten ook te
houden voor verkopers; waar uit het dan redelijk
en billijk zoude zijn, dat zij, uit
Verkoop, recht van aantaal tegen hem hebben,