verhandeling

Jaarmarkten of Kermisfen &2$
ioe'tzij, dit is zeker, dat zulk woesten en
bannen niet vermogt te gefchieden, als na
voorgaande Rechtspleging, en verkregen
Vonnis. „Dat Wij} of onze Nakomelingen,
, (zegt Vrouwe Maria van Bourgondien, in
Haar Groot Privilegie (*) van den Jare
„ 1476.) niemands Goed, Leen, noch Erven,
, binnen onzen voorfchreven Landen van Hol-
W land, Zeeland, ende Vriesland, tot Onzer
•< Tafele leggen en zullen: noch niemand, bij
•, provifie,'uyt zyn posfesfie ftellen; maar
„ zullen, naa dat die nature ende conditie
„ van de goeden zijn zal, eerfte verwonnen,
„ ende daar na geëxecuteert worden, naa-
„ volgende die Rechten ende Cöstumen yart
- den Landen, Steden, ende Plekken, daar
„ die Sententie of Condemnatie gegeeven, of
• gedaan zal' worden." Öok fpreekt onze
Zeeuwfche Keure (u) hier van op gelijke
wijze, zeggende: „ Dat alle der Ballingen
, Goedt den Grave niet en fal toebehooren,
" zij en zijn eerst bereden ende ghewoest met
brande" dat is, ten zij die Ballingen eerst
berend, bezet, ingeiloten en gevonmsd zijn
geweest: het welk wij zo even zagen , dat
voor 's Graven - Steen op de Opene Straat
pleeg te gefchieden: en deze fpreekwijze: den
Ballingen berijden, is van een ouder gebruik
ontleend : naamlijk , er had oudtijds een gewoonteplaats,
dat de Graaf, (die in die vroeger
dagen niet anders was, dan een Komnglijk
Opper-Rechter, eerst van wegen de Koningen;
(t) Art. 30.
(M) Capitt. 3. Art. 14.^