verhandeling

Jaarmarkten of Kermisfen. 163
betaling door ene bijzondere overéénkomst
verknocht was; doch Ulpiaan begreep daar en
tegen; dat er tegen hunnen Mede-Vennoot
aanlpraak moefl gemaakt worden, niet alléén
uit l/ennoütfchap ; maar ook uit Verkoop:
doch hij bepaalde niet, door wien deze aanlpraak
moest gefchieden ; of door wien dat
Rechtgeding moest worden begonnen; hij zegt
maar alléénlijk, dat er grond is, om uit xbeider
hoofden, tegelijk, aanlpraak te doen; zonder dat
zij zich van één derzelver alléén bedienen kónden
; maar dat men verplicht was, uit beider
hoofden, te gelijk, den eisch te doen. Waarlijk
een zeer kort, en teffens zeer ingewikkeld en
duifter andwoord; waar van men deze reden misfchien
zoude kunnen geeven: naamlijk,dat die
nadere, of bijgekomene overéénkom!!, welke
buiten het Vennootfthap was aangegaan, hare
betrekking had op dat geene, t welk de Mede*
Vennooten genoodzaakt zouden geweeftzijn,
met eh nevens dien éénen Vennoot, in de meergedachte
Ongelden te moeten dragen, ingevalle
zij niet bij een bijzonder beding waren overééngekomeil
,dat hij dezelve alléén zoude voldoen
en betalen en niet op het geen die ééne Vennoot,
in dat geval, gehouden zoude zijn, daar in,
voor zijn aandeel,te betalen. Het oogmerk der
Mede-Vennooten fchijnt maar geweest te zijn,
om te mogen weten, hoe zij zich beft voorzien
konden tegen ene aanlpraak, die aan hen gemaakt
zoude kunnen worden, ter voldoening
van hunne aandeelen in die Ongelden: want, als
Mede-Vernooten, konden zij, uit krachte van
hun gemaakt Vennoötfchap, niet te weeg brengen
, dat Hij zijn aandeel aan Hunne Verkoh
a pers