Rondom bestand van 1989 6 4 dd 3-6-08

De Heilige Herderszangen
Dr. Prinsen schrijft, zoals we gezien hebben in een voetnoot dat de herderszangen
van Moonen „ten dele naar Rapin" zijn geschreven. Die invloed vinden we in
hoofdzaak in de eerste zang. Beide dichters bezingen daarin de herder David, die
de schapen van zijn vader hoedt in het land van Juda. David is niet alleen herder,
maar ook een ziener in de toekomst, een „pastor vates". René Rapin was als
Frans dichter een groot bewonderaar van Vergilius. Hij schreef een
toonaangevende verhandeling over herderszangen, getiteld „De Carmine
Pastorale". Rapin behoorde tot de orde der Jezuïeten en was een bestrijder van
het Jansenisme, een godsdienstige stroming in de katholieke kerk die de nadruk
legt op de genadeleer van Augustinus. Daarbij kwam ook de Mariacultus in het
geding. Vandaar dat Rapin in het latijn zijn Heilige herderszangen, zijn „Eclogae
Secrae" schrijft die een verheerlijking van de maagd Maria vormen (26).
Wanneer Moonen enkele weken aan het ziekbed is gekluisterd, zoals hij schrijft in
het voorwoord van zijn bundel Poëzy, „door eenen gevaerlijken val" is het zeer
wel mogelijk dat hij, hoewel hij zeer weinig waardering voor Jezuïeten kan
opbrengen, in die dagen Rapins „Eclogae Sacrae" gelezen heeft die afgedrukt
waren in een klein boekje dat een handig formaat had om in bed te lezen. Die
moeten de Nederlandse predikant geïnspireerd hebben om op zijn ziekbed, als
tegenhanger van Rapins Mariaverering, Christus centraal te stellen en zijn lof te
zingen in dertien Heilige Herderszangen.
Al is in zijn werk invloed van Vondel, Rapin en Vergilius aan te wijzen, toch
ontwikkelde Moonen een eigen geluid. Bij hem is David het voorbeeld van een
herder die zijn schapen desnoods met gevaar voor eigen leven beschermt tegen
het wild gedierte. De dichter laat hem voorspellen dat er later een herder zal
komen die zijn volk zal beschermen en verlossen van alle kwaad.
655