Rondom bestand van 1989 6 4 dd 3-6-08

Arnold Moonen
Arnold Moonen, geboren 12 juni 1644 te Zwolle, bracht zijn jeugdjaren door
achter de veilige muren van die stad. Zijn vader, Izaak Moonen, had op zeer
jeugdige leeftijd met Arnolds „grootvaer en outgrootvaer" het verre Aken moeten
verlaten omdat die stad werd „verkracht door Spaens gewelt' (4). In Zwolle vindt
vader Izaak vrijheid, welstand en, nadat zijn eerste vrouw vroeg is overleden, een
tweede echtgenote die hem drie zonen schenkt, waarvan Arnold de oudste is.
Vader Moonen is een geacht burger van Zwolle geworden. Hij maakt zich in 1657
verdienstelijk als luitenant van de schutterij bij het bedwingen van onlusten in de
omgeving van de stad.
Arnold toont al op jeugdige leeftijd voorliefde voor de studie. Hij zit graag met een
boekje in een hoekje, leest veel in de dichtwerken van Vondel en droomt ervan zelf
dichter te worden.
In 1663 verschijnt van hem een eerste dichtproeve in druk, een kerstgedicht van
15 bladzijden met een opdracht aan de door hem vereerde „doorluchtige Leeraar
Joannes Vollenhovius", predikant en dichter te Zwolle, een relatie die de jonge
student wellicht nog eens van pas kan komen. Zowel de inleiding als het gedicht
zelf getuigen ervan dat de jonge dichter de latijnse school van Johannes Kok in
Zwolle met vrucht bezocht heeft en dat hij nu bezig is met een universitaire
theologische studie.
Wie in die dagen zich als dichter wilde doen respecteren, moest vooral zijn kennis
van de Griekse en Romeinse mythologie, benevens zijn belezenheid van „hooftdighteren"
als Maro, Flakkus en Nazo etaleren. Een kerstgedicht kan men natuurlijk
niet teveel met heidense geleerdheid opsieren. Deze evenwel negeren zou
uitgelegd kunnen worden als onbekendheid met de antieke cultuurwereld. Daar
heeft Moonen wel iets op gevonden. We laten de curieuze beginregels van zijn
„Kerszangh" volgen:
633