Untitled

IN FRANKRIJK. 9 ?
„ lijk groote familie geroepen wordt, hij zal ali,
toos die plaats tot zijn verblijf verkiezen, ali,
waar het grootfte aantal van zijne kinderen zig
bevindt."
De Koning knikte, in plaats van te antwoorden ±
een en andermaal, zeer vergenoegd met het hoofd ,
vervolgends trad de Maire na hem toe , ontving zijne
bevelen, en verhaalde, dat de Koning hem op
zijne aanfpraak, voor de Barrière, had geantwoord:
„ Ik kom altoos blijmoedig in het mid-
„ den der inwooneren van mijne goede ftad Pa-
»> "fi" — » gij vergeet iet", viel de Koning
hem driftig in 't woord, „ ik heb gezegd: blij-
„ moedig en vol vertrouwen" — ,, Medebur-
„ gers!" riep de Maire, in het zelfde oogen-
Müc, „ gij zijt gelukkiger, dan wanneer gij zulks
,, uit mijnen mond haddet vernomen! " een vrolijk
handgeklap dankte den Koning voor zijnen —
angst, en tevens den Maire voor zijne tegenwoordigheid
van geest: de eerfte toonde daardoor, dat
hij den inwooneren van Parijs niet te weinig had
willen zeggen, en dat hij door het vertrouwen,
't welk hij bekende op hen tc ftellen, een nieuw
recht op hunne befcherming meende vcrkreegen
te hebben: na verloop van een half uur, verliet
hij, met de Koningin en de overige Familie, het
Hotel-de-Ville, en reed, geduurig nog door het
juichende volk verzeld, naar het kasteel der
Tuilcrië'n: hier had men, in grooten haast, e«.-
II. DEEL. G